lover boy || jakehoon

1.1

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayıınn🫶🏻🫧

🐶🐧

Heeseung hyungın dedikleri hala zihnimdeyken çıkış zili çaldı. Eşyalarımı toplayarak sınıftan çıktım. O kadar çok dalmıştımki yine birisine çarptım. Kafamı kaldırdığımda yine Hanbin olduğunu farkettim. Bilerekmi bana çarpmaya özen gösteriyordu. Sinirlendiğimi kaşlarımı çattığımdan anlayacakki konuşmaya başladı.

"Jaeyun gerçekten özür dilerim. Farketmedim."

"Benim adım Jaeyun değil Jake. Neyse sorun değil görüşürüz." yerden kalkarak yanında geçecektimki kolumu tuttu.

"Numaranı alabilir miyim?"

Kolumu ondan kurtararak cevapladım.

"Maalesef yeni tanıştığım kişilerle bilgilerimi paylaşmıyorum." dedim ve yoluma devam ettim. Dalgın dalgın otobüs durağına doğru ilerdim. Bugün gereksiz yorulmuştum. Hem fiziksel hemde mental olarak. Hala aklımda Hee hyungın dedikleri vardı. Belki Sunghoon ile bunları konuşmalıydım ama en son gördüğümden beri karşılaşmamıştım. Sahi Sunghoon neredeydi?

Çıkışta birlikte çıkmaya sözleşmiştik ama benim aklımdan uçup gitmişti. Aklıma gelmesiyle hemen arkamı dönmüştüm. Fakat kafamı birinin göğsüne çarptım. Sendelenmem ile çarptığım beden elini belime koyarak düşmemi engelledi. Kim olduğuna baktığımda ise içimde tuttuğum nefesi dışarı bıraktım. Sunghoon'du ama kızgın bakışlarla bana bakan Sunghoon'du.

"Sim Jake sen neredesin he?! Birlikte çıkacağımız hakkında konuşmuştuk okulun her yerinde seni aradım. Bir haber dahi vermek bu kadar zor mu?!" Yerimde sabit kaldığımı anlayınca elini belimden çekti.

"Verecek cevabın yok mu Sim?" Soyadımı veya Jaeyun yerine Jake'i kullanması beni biraz kırsada cevapladım.

"Çok dalgındım , kafam çok karışıktı. Uçup gitmiş aklımdan birden. Sana haber vermeliydim yada beklemeliydim. Özür dilerim." başımı suçlu çocuk edasında eğdim. Yumuşamıştıki derin bir nefes verdi. Kollarını bana sardı ve saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.

"Bende özür dilerim bebeğim sert tepki verdim sana." bende sarılmasına karşılık verdim.

"Sorun değil haklısın."

"Senin üzünce asla haklı olamam."

kıkırdayarak dahada sıkı sarıldım.

"Neyse hadi otobüsü kaçırmak istemezsin herhalde o yüzden durağa gidelim." zaten az kalmıştı durağa. Sarılamamızı sonlandırarak elele tutuştuk ve durağa doğru ilerledik.

_

Eve vardığımda kapıyı çaldım. Annem açtı kapıyı. Gülümseyerek

"Hoşgeldin birtanem." dedi.

İlk defa annemin gülümsemesine karşılık veremedim.

"Hoşbuldum."

İçeri geçince çantamı odama bıraktım ve kendimi yatağıma attım. Annem bir sorun olduğunu anlamıştıki peşimden gelmişti.

"Jae bir sorun mu var bebeğim? Pek iyi görünmüyorsun." Annem işte her halimi anlıyordu.

Yatağımda doğruldum. Annemde yanıma gelim oturdu. Saçlarımı okşamaya başladı. Kucağına kafamı yaslayarak yattım. Hanbin'le çarpışmamızı, Hoon'un tepkisini ve Hee hyungın dediklerini falan her şeyi anlattım anneme. O da beni sessizce ve dikkatle dinledi. En sonunda anlatmam bitince konuştu.