✨

51

bişi🙂dicem🙂reeliz🙂

☆☆☆☆

*holofira hafif yüzü asık ve yaşadığı şoku anlamaya çalışarak içeri geçti ve Malhun hatunların yanına gitti ve oturdu bala ve Malhun ne olduğunu çözmeye çalışıyordu

Malhun:noldu kızım

*holofira yaşananları anlattı

Holofira:bana bağırdı ya bana hamile halimle

*diyince Malhun ve Bala kendilerini tutamadı be güldü

Malhun:kızım bu gayet normaldir senin iyiliğin için demiş

Holofira:ama böyle demesine gerek yoktu

Bala:dediğine şükür et kızım ne güzel seni düşünür evladını düşünür çok iyi bir atadır

Holofira:evet çok iyi bir baba

*diye düşünür ve pişmanlık çeker

Holofira:Orhan şuan vazifeye gitti onu uğurlayamafım

*der ağlamaklı bi sesle hatunlar birbirine bakar

Malhun:kızım mühim değildir gelir birazdan

Holofira:hayır mühimdir,o beni düşünüyor ben onu uğurlıyamıyorum bile ne kadar kötü bir eşim ya başına bir şey gelirse

*diyerek ağlamaya başlar,hatunlar ise ağlamazsına anlam veremez hamilelik öncesi hormonlardan diye düşünür ki öyledir

Bala:yok kızım olur mu öyle şey iyi bir eşsin sen Orhan da imdi gelir kısa bi vazifeymiş zaten

*der ama Holofira'nın umrunda değildir ağlamaya devam eder hatunlar bi süre daha teselli verir ama nafile holofira dinlemiyordu bi kaç saat geçer ve Orhan gelir

*holofiraya bağırdığı için vicdan azabı çekiyordu ve girdiğinde nasıl bi trip yiyeceğini düşünüyordu bu düşünceler arasında içeri girdi hatunların olduğu odaya geçti holofira Orhan'ı görür görmez boynuna atlayarak sarıldı ve ağlamaya devam etti Orhan ne olduğunu anlamaya çalışıyordu şaşkın bi şekilde analarına baktı Malhun ve Bala'da başlarını salladı Orhan holofirayı tek eli ile tuttu

Orhan:Holofira ne oldu?

*diye sordu ama Holofira cevap vermedi daha da çok ağladı

Orhan:ben bağırdım deyu mu böyle ağlarsın

*ama Holofira yine cevap vermedi Orhan en son baktı olmayacak tek eli ile holofirayı kaldırıp

Orhan:biz en eyisi odada konuşalım

*diyip odadan çıktı onlar çıkar çıkmaz Malhun ile Bala birbirine bakıp gülmeye başladılar

☆☆☆☆

Orhan:kurban olduğum ağlamayasın artık

*dedi holofiranın gözlerinin içine bakarak

Holofira:nasıl ağlamayayım çok bencil bi insanım ben

Orhan:değilsin,asıl ben bencilim sana öyle bağırdım

Holofira:bağırmakta çok haklıydın da 😔😔

*diyerek ağlamaya devam etti

Orhan:yeter gayrı sana bu hamilelik heç yaramadı ben yaman Holofira'mı isterim ağlayıp durur bu Holofira bende üzülürüm

*diyince Holofira güldü

Holofira:seni azarlamamı mı istiyorsun yani

Orhan:gerekirse azarla ama yeter ki ağlama

*diyince Holofira'nın gülümsemesi büyüdü Orhan da ona gülümsedi

Orhan:heh şöyle gülesin biraz 🥹🥹

☆☆☆☆

*bilinmeyen karargah

*mudurnu fethinden sonra kaçan imparator çok sinirliydi

İmparator:nasıl böyle bi ahmaklık yapabilirsiniz!mudurnuyu da kaybettik elimizde brusa ve iznik'ten başka ne kaldı söylesenize

*diyip bir süre sustu herkes sessizdi ve korkuyordu bi süre sonra devam etti

İmparator:bundan sonra firariyiz kalede boş boş oturunca kaybediyoruz bundan sonra türk obalarına ve yerlerine gizli bir şekilde girip baskın vericez,bizi korkak belleyecekler ama bellesinler sonunda kazanan biz olunca korkuluğın kimde olduğunu görürler

☆☆☆☆

*yaklaşık iki gün sonra

Orhan:hayde Fatma nerede kaldın?!

Fatma:gelirim ağabey bekleyesin biraz

Orhan:çabuk olasın hayde!

*diyerek beklemeye başladı beklerken onu holofira gördü ve yanına geldi

Holofira:Orhan bende geleyim mi lütfen 🥹 sarayda bunalıyorum hem bana da iyi gelir

Orhan:çiçeğim bunu konuşmadık mı

Holofira:konuştuk ama çocuğumuzun ve kendimin iyiliği için söylüyorum yoksa bu sarayada bunala bunala-

Orhan:sakın tamamlama o cümleyi.tamam gel lakin at arabası ile temkinli bir şekilde geleceksin

*diyince holofira'nın yüzünde büyük bir gülümseme oluştu

Holofira:tamam,kabul hemen hazırlanıp geliyorum

*diyip odaya yöneldi orhan ise gülümseyerek onu izledi.

*bir müddet sonra Fatma'da holofira'da gelmişti orhan ise at arabasını hazırlatmıştı hızlıca atlara binip yola çıktılar.obaya vardıklarında orhan holofiranın inmesine yardımcı oldu

Orhan:ben oba beyinin yanına giderim siz de etrafı kolaçan edin halkın durumuna bakın eksikleri gedikleri var mı deyu

Fatma:tamam ağabey biz hallederiz

*dedi orhan holofiraya baktı holofira etrafı inceliyordu orhan Fatma'nın kulağına eğildi

Orhan:bacım kurban olam dikkat et holofiraya 🙏🏻🙏🏻😭😭😭

Fatma:tamam ben bakarım yengeme

*diyip gülümsedi Orhan'da ona gülümseyip başını salladı ve beyin otağına doğru ilerledi.fatma ise holofira'yı alıp etrafı gezmeye başladılar.oba ahalesinin durumuna bakıp yardım ediyorlardı.fatma ahali ile ilgilenirken holofira küçük bir çocuk gördü,aceleyle bir yere doğru koşuyordu

*holofira ne olduğunu anlamak için çocuğun peşinden gitti. çok kısa bir koşunun ardından çocuk bir otağa girdi,holofira ise arkasından geldi ama otağa girdiğinde çocuk arka taraftaki küçük delikten çıkmıştı holofira tam onun arkasından gidecekti ki çadırı bir adet yanan ok düştü 🙂