Wybrana dla niego [18+] Czas na wyjawienie kłamstw

Rozdział 26

Aleksander

Dzisiaj był dzień odbicia mojej siostry, byłem kurewsko zdenerwowany. Nie raz robiliśmy takie akcje, lecz nigdy nie dotyczyło się to tak ważnej dla mnie i brata osoby. Wszyscy byli na swoich miejscach Eliot miał dostęp do kamer z domu i ulicy natomiast Max kontrolował resztę z Drona .

Wszystko mieliśmy pod kontrolą, z tego co wiedzieliśmy Alice miała znajdować się się w drugim samochodzie jedynie z ochroną. Rob miał jechać przed nią co było dla mnie kompletnie idiotyczne. Żadnej ochrony za Alice wychodziło na to , że mój teść uważał , że razem z bratem i Lucasem uwierzyliśmy w jej śmierć.

-Wyjeżdżają jest tak jak mówiłeś, Alice znajduje się z dójką ochroniarzy w drugim samochodzie.- głos w słuchawce należał do Eliota, wiedziałem , że możemy na nim polegać.

-Świetnie, powinna to być szybka i prosta akcja. Pamiętajcie moja siostra ma wyjść z tego bez większych szkód.

Nigdy nie można przewidzieć tego co się wydarzy. Lecz dzisiejsza akcja wygląda na prostą i oby tak było.

Byliśmy w gotowości, czekaliśmy w samochodzie byliśmy w gotowości, aby ruszyć za Alice. Nie minęłam chwila a samochody pokazały się nam na drodze. Lucas szybko ruszył , trzymaliśmy się za nimi w dogodnej odległości wieczór był idealnym czasem na takie akcje. Nie potrzebowaliśmy zbędnych gapiów a co gorsza śmierci niewinnych ludzi.

Na mój znak moi ludzie wyjechali na przeciw pierwszemu samochodowi, w tym czasie my zablokowaliśmy tył. Akcja rozegrała się szybko, z samochodów zaczęli wychodzić ludzi chroniący Alice . Z pierwszego wysiadło ich trzech i dwóch z auta , gdzie znajdowała się dziewczyna.

-Czas zacząć zabawę, macie uważać na Alice ma wrócić z nami nie tknięta.

Moi ludzie wysiedli z auta, mierząc do ludzi Roba. Jestem święcie przekonany, że nie zdają sobie sprawy do kogo mierzą z broni i co najważniejsze kogo mają w samochodzie.

Razem z Victorem i Lucasem dołączyliśmy do naszych, nawet na chwilę nie opuściliśmy broni. Każdy z tych śmieci był na celowniku. W oddali również mieliśmy obstawę wielu ludzi , dlatego wiedziałem, że to my jesteśmy na wygranej pozycji a nie ten skurwiel.

-Czego chcecie? - zapałem kontakt wzrokowy z mężczyzną , który jako pierwszy zadał pytanie.

-Macie coś naszego, i w tej chwili chcemy to odzyskać. - podszedłem bliżej samochodu, w którym siedziała Alice.

-Nie zbliżaj się. - krzyk kolejnego doprowadził mnie do śmiechu, wyraźnie w jego głosie wyczułem strach. Kiwnięciem głowy dałem znak , aby snajper go postrzelił. Krew rozbrysła się na maskę samochodu, a mężczyzna po chwili z paniką w oczach leżał na ziemi.

-Czy jeszcze , któryś z was chce dołączyć do waszego kolegi?-Czy wy zdajecie sobie sprawę , kto przed wami stoi? - każdy spojrzał na siebie, byli skołowani.

-Bracie , żaden z tych tutaj nie ma pojęcia albo udają debili. Czego jestem bardziej pewien to tego drugiego, w końcu to ludzie Roba.

-Nie oddamy wam dziewczyny jest zbyt cenna dla szefa, ty już masz swoją sukę. Ta należy do szefa.

To był moment , nie wiem nawet kiedy Lucas dopadł tego, który wypowiedział te słowa przed swoją własną śmiercią. I teraz właśnie zaczęła się akcja, strzały latały wszędzie , od nas nie dostał nikt gorzej było z ludźmi Roba. Każdy prawie zginął zostało ich tylko dwóch.

Zamierzałem już podejść do drzwi , aby uwolnić Alice lecz przeszkodził mi w tym okropny ból pod żebrami. Odwróciłem się do napastnika, jego wzrok był spanikowany dobrze wiedział i zdawał sonie sprawę co go teraz czeka.