♢The Winter To The Summer♢ ~DamiAnya~

...

Hadi çok istediniz, size sadece Damian ve Anya'ın tek başına olduklarında ne olduğunu göstereyim. :3 hehe

Yazım yanlışlarım olabilir kusura bakmayınn <33

UYARI: BU BÖLÜMDE BAZI OKUYUCULARI RAHATSIZ EDEBİLECEK SAHNELER MEVCUTTUR.

----------------------------------------

Demetrius gittikten sonra Damian da dinlenmek için misafir odasına gitmişti, bense hala onun kirli düşüncelerini' düşünmemeye çalışıyorum..

Öhöm öhöm.. Neyse..

Yaklaşık yarım saat evi toparlayıp bulaşıkları yıkadıktan sonra Damian uyumuş mu diye kontrol etmek için yavaşça odanın kapısını açıp içeri girdim. Ah tanrım.. Uyurken aynı masum bir bebekti, uyanık olduğu zamanlar azgın bir damacana olduğu gerçeğini değiştirmese de şimdilik bunu düşünmemeye karar verdim. Şimdilik.

Uyurken kafası yastıktan hafifçe yan tarafa, yanağının üstüne düştüğü için yanağının o kısmı daha tombik ve tatlı gözüküyordu.. Sessizce yatağa doğru yaklaştım ve onu uyandırmamak için yavaşça kenara oturdum, yatakta hissettiği hareketlilikle hafif mırıltılar çıkararak bana doğru sokuldu ve belime sarıldı. Yavaşça yüzüne düşmüş saç tutamlarını yüzünden çektim ve gülümsedim. Birinin uyurken çok masumve sanki bir bebek gibi göründüğünü söylerlerdi.. Evet, o gerçekten bir bebek gibi gözüküyordu.. Tanrım, tatlı krizine gireceğim! Bir adet insülin talep ediyoruum!

(şeker hastası 60 yaşında babanne Anya shfdusdhu)

Yavaşça yanağını okşamamla hafifçe gülümsedi ve yanağını elime doğru eğdi. Bir dakika, o hala uyuyor değil mi? Emin olmak için hafifçe fısıldadım.

"Damian..?"

Elime doğru daha da sokuldu ve gülümsedi.

"Hmm?"

O.. Uyanık mıymış?!

"S-sen uyanık mıydın?"

Hafif kıkırdaması kulaklarımı doldurdu ve gözlerini yavaşça araladı.

"Benim uykum derin değildir pamuk şeker."

Onu uyuyor sanıp incelerken yakalandığımdan, yanaklarımın ısınmaya başladığını hissettim.

"Ah- seni uyandırmak istememiştim, y-yanağına dokunmamdan dolayı mı uyandın?"

Kızardığımı fark etmesiyle hafifçe kıkırdadı.

"Hmm hayır hayır. Sen odaya girdiğin andan beri uyanıktım zaten."

"Ne? Numara mı yapıyordun?!"

Yüzündeki o çapkın sırıtışla tekrar konuştu.

"Beni suçlayabilir misin ki? Odaya aşkından öldüğüm kraliçemin girip beni uyuyor sanması ve yanağımı okşamasını neden istemeyeyim? Ama senin utançtan tombik bir domatese dönmüş suratını da görmek istediğim için sen bana seslenince rolü kestim."

"Ne?! Seni-!"

Kahkahası sözümü yarıda kesti.