Birthday Gift ( short story 💯✅)

හැඟුමන්..💕

"වස්තුවේ...."

"ම්ම්ම්..."

එයා කතා කරද්දි මටත් ඉතින් බලන් ඉන්න බෑ...ඒ ලව් වර්ඩ්ස් හමුවේ කාටද අනේ දිය නොවී ඉන්න පුලුවන්. මමත් ඉතින් එයා ඉස්සරහා කොයිවත් ඔහොම දියවෙලා යනවා...

හරියට නිකන් රත් වෙච්ච තාච්චියට දාපු බටර් කෑල්ල වගේ...බටර් කෑල්ල වගේ බැබලි බැබලි ඉන්න මට ඉතින් ඉන්නේ ගින්දර වගෝ හොට් සැමියෙක්නේ...ඉතින් එහෙම වෙන එක පුදුමයක් නෙවෙයි....

"මයේ වස්තුව, මට කියපන් මේවා..."

එයා පොතේ තිබුණ පින්තූර ටික පෙන්නලා මගේ දිහා බලලා අහනකොට මම බලාගෙන හිටියේ ඒ ඇස් දිහා...එයාට ඔක්කොම කියා ගන්න බැරි වෙලා වචන හිර වුනා...

"හ්ම්ම්...ඕවා මගේ..මමයි ඇන්දේ..."

මම එහෙම කියලා එයාට පොඩි හිනාවකින් සංග්‍රහා කලා..මම දැක්කා මම එහෙම කියනකොට ඒ ඇස් දිලිසෙනවා...ඒ එක්කම ඇස් වල ලා කඳුළු පටලයක් බැඳෙනවා මම දැක්කා...

එහෙම්මම මාව ඇදලා ගත්ත එයා එයාගේ උණුසුම් තොල් නතර කලේ මගේ නළල උඩ...ඇස් දෙක පියාගෙන ඒ උණුසුම් පපුවට තුරුල් වෙලා මම ඒ හාදුව හිත පුරා විඳ ගත්තේ එයාගේ අතක් මගේ ඉණ වටේ ගිහින් තවත් මාව එයාට තුරුල් කර ගනිද්දි....විනාඩි ගානක් එයා ඒ විදියට ඉඳලා මාව පොඩ්ඩක් ඈත් කරලා මගේ ඇස් දෙකට එබුණා...

"මාව ඇඳලා මතක තියා ගන්න තරම් ඔයාට මාව වටින කෙනෙක් වෙලා හිටියද මැණික?"

එයා ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා...හැබැයි මම උත්තර දුන්නෙ නෑ...ඒ වෙනුවට මම කලේ එයාගේ කම්මුල උඩට පොඩි හාදුවක් දීලා යන්තම් හිනාවුන එක...ඒ ටික හොඳටම ඇති එයාට මගේ හිතේ තියන් දේ තේරුම් ගන්න...

ඇත්තටම ආදරේ කරන් දෙන්නෙක්ට හැම වෙලාවකම වචන ඕන නෑ කතා කරන්න...ආදරණීය බැල්මකින්, පොඩි ස්පර්ශයකින්, චූටිම චූටි හාදුවකින් පුලුවන් හිතේ තියන් හැම දේම අනික් කෙනාට දැනෙන්න සලස්වන්න..ඒකට තමයි නියම ආදරේ කියන්නේ...ඒ ආදරේදි දෙන්නට දෙන්නා දැනෙනවා...එක බැල්මයි, එක ස්පර්ශයයි ඕන අනිත් කෙනාව තේරුම් ගන්න...

පොත දිහා බලලා එයා ආයෙත් මගේ මූන දිහා බැලුවා....මම දන්නවා එයාට එතනින් එහාට තියන දේවලුත් බලන්න ඕන. ඒත් ඉතින් එයාට දැන් ඒක මම ම පෙන්නුවොත් හොඳයි කියලා මට හිතුනේ බලාගෙන ඉන්න බැල්මට.