Ilk defa uzaydan bu kadar ayri kalicam iki gunlugune izmire gidiyorum ailemle kuzenimin nisani var aslinda uzayda gelicekdi ama sinava hazirlandigi icin gelemedi sin gunlerde calismaya yogunlasti berkle aksama kadar calisiyolar sinav haftasi basladi.
Gidecegim gun ben ailemden ayri otogara gittim uzayla bulusup vakit gecirip uzay beni birakti otobus kalkana kadar otobuse binmedim son kez sarilip ayrildik ama onu belkide son gorusum oldunu hic dusunmemistim uzayla otobusteyken hep konustuk izmire gelince sabah olmustu bile uzay okula gitti okuldayken pek konusamadik ders calistigi icin rahatsiz etmek istemedim en son oglen okul cikisi aradim konustuk berkle cafede oturup ders calisacagini soyledi ragatsiz etmemek icin aramadim nisan icin hazirlanmaya basladim cok kokos olmak istemedim sanki hissetmisim gubi uzun siyah bir tulum giydim normade giyebilecegim bir tulumdu genelde normal hayattada giyerim ve makyaji yapip bitirdim nisan baslamadan uzayla konustum saat 9 gibiydi ders calismayi bitirmisler barda icdiklerini soyledi ararsan duyamayabilirim dedi arkadasim sevgilisinden ayrilmis konusma arasinda duymayabilecegini soyledi buraya kadar hicbir sorun yoktu aslinda nisan basladi yuzuk takilmadan once uzayi aradim saat 12 olmustu bile ama telefonunu acmadi simdiye kadar cikmis olmalari bile gerekirdi kackere aradim ama acmadi berki aradim oda acmadi merak ettim ve annesini aradim oda acmadi merak ettim neden telefonlarini acmadilar aradan 5 dk gecti uzayin annesi aradi uzayin trafik kazasi gecirdigini soyledi o an gercekten yasadigim en kotu andi kendime gelemedim ilk basta saka oldugunu sandim ustune gittim annesi hastene gittiklerini soyledi ben titremeye basladim ayakta duramadim birden yere oturdum ve aglamaya basladim saskindim titriyodum hemen kalkip gitmem lazim aglayarak ablamin yanina gittim uzayin hastanede oldugunu soyledim hemen salondan cikarak taksiye bindim ve hava limanina gittim hala titriyodum aglami durduramiyidum taksicinin kolanya vermesiyle titremem biraz da olsa azaldi hava limanina gelince kosarak bilet aldim son 5dk kalmisti hareket etmesine nerde bos koltuk varsa hemen bileti alip ucaga bindim uzayin annesini arayip uzayin durumunu sordum anneaide cok kotuydu konusamadi bende gelicegimi ucakta oldugumu soyledim bir saat sonra ucaktan indim ve hastaneye gittim hemen uzayin durumunu sordum yogun bakimda oldunu duyunca kendimi tutamadim bayilmisim farkinda degildim uyaninca yanimda uzayin annesi vardi bana sakinlestirici veriklerini soyledi salaklasmistim sanki ruyada gibiydi uzay hala yogun bakimdaydi odadan cikip uzayin odasinin onunde beklemeye basladik uzayin annesiyle sarilip aglamaya devam ettik uzayi son kez gorusum olmicakti biliyorum beni birakamaz ilk olecek olan kisi benim o kadar hastaligim varken ben olume daha yakindim bunu ona soylememistim tabi alerjim vardi bana hersey alerji yapabiliyor dokundugum yedigim bi sey o anki bunyeye gore alerji yapiyo ve benim nefes alamamami sagliyo ama ilac kullandigim icin ona bundan bahsetmedim uzayla konusmadan once lefes alamadigimda alerji ilacimi icmemistim olmek istiyodum yemem gereken seyleri yiyodum uzayla konusmaya baslayinca ilaclari ihmal etmedim cogu seyide yemedim o yuzden uzayla cikamaya basaldigimizdan beri hic alerji olmamistim ben o kadar olume yakinken uzay gidemez olmaz bu aciyi yasamak istemiyorum camdan uzaya bakiyorum yuzunde siyirik var bilincsizce yatiyodu o an keske ben onun yerinde olsaydim dedim bu aciyi yasamaktansa...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
okuldaki uzay meteoru
Teen Fictionbu benim ilk hikayem umarim begenirsiniz aslinda ben pek yazis seklimi begenmedim sozel olmadigim icin hikaye anlatmada pek iyi degilim onerilerinizi soglerseniz kendimi gelistirebilirimm simdiden tesekkur ederimmmm :)))))
