AŞKINI VER.

AV -1-

Merhaba arkadaşlar :) Wattpadde yeni değilim kesinlikte hatta eskiyim.Ama hikaye yazmak için yeni bir hesap açtım.Herneyse hikayeye geleyim.Hikaye ne iyi kız nede kötü kız hikayesi.İkiside değil.Hikaye başlarda kötü kız hikayesi gibi olabilir ama en fazla 5 bölüm için geçerli bu.Eğlenceli yerlerde olacak çünkü zaman ileri gidecek.Şöyle söyleyeyim,kız kötü cidden kötü zamanlar geçiriyor.Ama iyi olacak merak etmeyin.:) Okunmasını umuyorum.Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyiin.Teşekkürleer :))

Sigaramdan bir nefes daha aldım.Çektim içime en derinine.Boğazımdaki düğüm düşüncelerimle dahada sıkılaştı.Gözlerimi kapattım,düşündüm tekrar.Pişmanlıklarımı,terk edilişlerimi,yalanları,üç beş anıyı,yaralı akşamları.''Yeter'' dedim kendime.''Yeter artık düşünme''.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Katildim,umutlarımın katiliydim.Kendimin katiliydim.Yavaş yavaş en derinden kalpten öldürüyordum kendimi.Arkamdan gelen sesle irkildim.''Hey! Bakarmısınız?'' Ne var der gibi döndüm ve adama baktım.Adam diyordum ama benim yaşlarımda biriydi işte,sadece o daha canlıydı benden.Kafasını eğdi,utandı biraz.''Şey,şarjım bittide...'' dedi telefonunu sallayarak.''Telefonunuzu kullanabilirmiyim? Sadece bir dakika.Gerçekten''dedi heyecanlı bir şey anlatıyormuş gibi.Aslında kimseye vermezdim ama vermek istedim nedense.Tamam anlamında kafamı salladım.Gülümseyerek yanıma geldi.Telefonumu cebimden çıkarıp uzattım.''Teşekkür ederim'' dedi ve yine şirince sırıttı.Bense tepkisiz kaldım ve inceledim biraz.Yakışıklıydı.Gözleri kahverengiydi.Burnu güzeldi ama abartılacak bir güzelliğide yoktu.Dudakları aşırı şekilli ve ciddi anlamda mükemmeldi.Ben dalmış onu incelerken o üzgün bir suratla telefonumu salladı.Ve dudaklarını büzerek ''Çekmiyor'' dedi.Hergün buraya gelirdim ve çekerdi ama sanırım bugün çekmiyordu,nedenini anlamasamda birşey demedim.O konuştu yine.''Şu caddelerden birinde çeker elbet,gel gidelim''dedi.Bir an telefonumu alıp gitmek istemedim.Ama o yürümeye başlayınca mecburen bende gittim arkasından.

Bir caddeye gelmiştik,bomboştu.Etrafı inceleyince içimde bir korku oluştu.Bira şişeleri,bitmemiş sigaralar,ve kesik kesik yerden ilerleyen kanlar.Çocuğa doğru dönüp telefonumu isteyecektim ki döndüğümde çocuk yoktu.Panikle ileriye doğru ilerledim sağa sola baktım ama hiçbiryerde göremedim.O sırada arkamdan adım sesleri geldi.Yavaşca arkamı dönüyordum ki ağzımda bir bez hissettim.Çığlık atamadım ve sonra gözlerim istemsizce kapandı.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kollarım ve belimdeki ağrıyla uyandım.Gözlerimi açtığımda ışık gözlerimi aldı ve tekrar kapattım.Diğer açtığımdaysa nerede olduğumu anlamaya çalıştım,ve en son neler hissettiğim aklıma geldi.Bir bez ve istemsizce kapanan gözler.Anlayınca ağzımdan ''Hasiktir'' kelimesi çıktı.Ve sonra bir adam ''Sonunda uyanabildiniz'' dedi ve pişkince sırıttı ve bana doğru bir adım attı.''Eğer bana bir adım daha atarsan yemin ediyorum ki seni yaşatmam.'' dedim titrek sesimle.Bu sözlerim şerefsizi kahkaha attırdı.Ve adamın yanına 2 kişi daha geldi.Biri benden telefonumu isteyen çocuktu.Gözlerinde pişmanlık var gibi hissettim,yada öyle hissetmeyi istedim bilmiyorum.Diğer adamın elinde ise benim telefonum vardı.''Bakalım zenginmisiniz?'' dedi ve iğrenç bir kahkaha attı.''Merak etme'' dedim. ''Merak etme benim kimsem yok.''. Adamın kahkahası kesildi ve diğer adama baktı.Diğer adamda ona.Sonra bağırmaya başladı.''Ne demek kimsem yok orospu! Kimi kandırdığını sanıyosun sen ?'' dedi ve bana doğru gelip sert bir tokat attı.Daha sonraysa telefonumdan tahminimce rehberime girdi.Rehberimde kimse yoktu.Gerçekten.Yüzünde mutsuz bir ifade oldu ve içimden sırıttım.Daha sonra üçüde birleşip fısıltıyla birşeyler konuştular.Tek duyduğum telefonumu alan çocuğun ''Hayır abi yapmayalım nolur.'' dediğiydi ve bu beni korkutmuştu.Daha sonra iki adam önde diğer çocukta arkadan geliyordu.Adamlar pişkince sırıtarak kemerlerini açtılar.Ve bana yaklaştılar.Biri thsırtımı diğeride pantalonumu çıkartıyordu.Diğer çocuksa özür diler gibi gözlerimin içine bakıyordu.Adamlara tekme atmaya çalıştım ama yapamadım,karşılığındaysa bir tokat daha aldım.Gözlerimden yaşlar akmaya başladı.Ve bağırarak ağlamaya başladım.Kendimi durduramadım.Bir süre sonra üçüde çıplaktı.Ve bana doğru iyice yaklaşmıştı hepsi.Midem bulanıyordu,korkuyordum,gözyaşlarım durmuyordu,ve ne yaparsam yapayım uzaklaştıramıyordum.Hepsi iğrenç dokunuşlarıyla bana dokunuyordu.İkisi sırıtıyordu.Çocuk sırıtmıyordu ama dokunuyorduda.''Orospu çocukları!'' diye bağırdım.Ama olmadı,kasıklarımda hissettiğim o iğrenç acıyla yüzümü buruşturdum ve yine acıyla çığlık attım.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------