Zamanın Efendileri

Kadim Carinthia'nın Sonu(Final)

Kadim Carinthia, on bir ihtişamlı krallığın hüküm sürdüğü bir diyardı. Her biri, kendi eşsiz doğası ve büyüleriyle tanınıyordu. Ancak, gölgelerin içinden yükselen karanlık bir varlık, bu barışçıl dünyaya musallat oldu: Gölge Hükümdarı.

              Glacius: Buzun Kırılması

Glacius, soğuk ve sert iklimiyle tanınan bir krallıktı. Ancak, Gölge Hükümdarı’nın gücü, bu krallığın sert doğasına bile karşı koyabilecek kadar güçlüydü. Gölge Hükümdarı, buzun altına sinsice girerek, devasa buz kütlelerini kırdı ve şehirleri ezdi. Buzulların altından yükselen karanlık yaratıklar, Glacius halkını tek tek avladı. Bir zamanlar karla kaplı dağlar, şimdi sadece acı ve kederin sessiz tanıklarıydı.

            Thaloria: Büyünün Sonu

Thaloria’nın büyülü ormanları, sihirli yaratıklarla doluydu. Fakat Gölge Hükümdarı’nın laneti, bu ormanlara yayıldığında, ağaçlar kurudu, büyülü yaratıklar karanlığa karıştı. Gölge Hükümdarı, ormanların derinliklerinde bulunan kadim bir büyü kaynağını ele geçirerek, Thaloria’nın büyüsünü kuruttu. Ormanın içindeki büyülü şelaleler artık akmıyordu; yerine, karanlık zehirli sular doluyordu.

      Aetheria: Gökyüzünün Çöküşü

Aetheria’nın uçan adaları, gökyüzünde süzülürdü. Gölge Hükümdarı, bu adalara ulaşmak için karanlık bulutlardan bir köprü inşa etti. Gökyüzü, karanlık bulutlarla kaplandı ve adalar birer birer düşmeye başladı. Halk, gökyüzünden yere çakılarak hayatını kaybetti. Bir zamanlar göklerde süzülen Aetheria, artık yerin dibine gömülmüş, karanlık bir çukur haline gelmişti.

    Drakonheim: Ejderhanın Son Nefesi

Drakonheim, kadim bir ejderhaların hüküm sürdüğü bir krallıktı. Ancak Gölge Hükümdarı, bu güçlü yaratıkları bile dize getirecek bir güce sahipti. Ejderhaların güclerinu emerek, onları karanlık bir canavara dönüştürdü. Drakonheim’ın halkı ejderhalar tarafından yakılıp yıkıldı. Sonunda, ejderhanınların son nefesiyle birlikte, Drakonheim tamamen karanlığa gömüldü.

      Sylphara: Perilerin Kayıp Diyarları

Sylphara, bulutların üstünde perilerin yaşadığı zarif bir diyardı. Gölge Hükümdarı, karanlık bir fırtına ile bu diyarı vurdu. Periler, karanlıkta kayboldu ve bulutların arasında sıkışıp kaldı. Artık, bulutların üzerinde zarif bir dans yerine, yalnızca kasvetli bir sessizlik hakimdi.

    Noxterra: Karanlığın Kalbine Düşüş

Noxterra, zaten karanlık bir dağ krallığıydı. Ancak Gölge Hükümdarı, bu karanlığı daha da derinleştirdi. Dağlar, içlerinden gelen devasa bir patlamayla çöktü ve halk, bu karanlık dehlizlerin içinde sonsuza kadar kayboldu. Karanlığın kalbine düşen Noxterra, artık hiçbir umut ışığının ulaşamadığı bir yer haline gelmişti.

           Eldoria: Efsanelerin Sonu

Eldoria, efsanevi krallıkların diyarıydı. Ancak Gölge Hükümdarı, bu efsaneleri bir bir yok etti. Kadim kahramanlar, karanlığın pençesinde kayboldu. Efsanelerin anlatıldığı büyük kütüphaneler yakıldı ve halk, korkunun gölgesinde yaşarken, Eldoria’nın efsaneleri unutuldu.

        Lunaris: Gecenin Sonsuzluğu

Lunaris, ay ışığının aydınlattığı gizemli bir diyardı. Gölge Hükümdarı, ayı karanlık bulutlarla kapladı ve sonsuz bir gece yarattı. Ay ışığı, artık asla geri dönmedi ve Lunaris, ebedi bir karanlıkta kayboldu. Gizemli geceleriyle ünlü olan bu diyar, artık karanlığın pençesinde, umutsuzca ay ışığını bekliyordu.

             Mystara: Sihirin Çöküşü

Mystara, sihirli yaratıkların diyarıydı. Ancak Gölge Hükümdarı, sihirli yaratıkları karanlık varlıklara dönüştürdü. Sihirli ormanlar, karanlığın içine çekildi ve tüm büyü, kayboldu. Sihirin çöküşüyle birlikte, Mystara da sonsuz bir karanlığa teslim oldu.

         Zephyros: Rüzgarların Feryadı

Zephyros, sonsuz rüzgarların estiği bir vadiydi. Gölge Hükümdarı, bu rüzgarları karanlık fırtınalara dönüştürdü. Halk, bu fırtınalar tarafından savrularak, vadinin derinliklerinde kayboldu. Zephyros’un rüzgarları artık birer feryat olmuştu; yalnızca kaybolanların acı çığlıklarını taşıyordu.

                 Avaloria: Kayıp Ada

Avaloria, gizemli denizin ortasında kayıp bir adaydı. Gölge Hükümdarı, bu adayı karanlık bir okyanusun içine çekti. Ada, yavaşça suların altında kayboldu ve halk, karanlık suların içinde boğularak hayatını kaybetti. Avaloria, artık yalnızca suların altında, karanlık bir efsane olarak varlığını sürdürüyor.

                     Karanlığın Zaferi

Gölge Hükümdarı, Kadim Carinthia’nın on bir ihtişamlı krallığını bir bir yok etti. Bu krallıklar, karanlığın pençesinde acı dolu bir sonla yüzleşti. Bir zamanlar ışık ve umut dolu olan bu diyar, artık sonsuz bir karanlığın hükmü altındaydı. Gölge Hükümdarı’nın zaferi, yalnızca acı ve keder getirdi ve Kadim Carinthia, bir daha asla ışığı göremeyecek bir yer haline geldi.

Bu kötü son, karanlığın nasıl acımasızca zafer kazandığını ve umudun nasıl kaybolduğunu anlatan bir hikayedir. Kadim Carinthia, bir daha asla aynı olmayacak ve bu hikaye, bir uyarı olarak, karanlığın ne kadar güçlü ve yıkıcı olabileceğini hatırlatacaktır.

Ta ki bu felaketten 5 kişi kurtulana kadar.

Noxterra'dan İgnis
Aetheria'dan Aquarius
Zephyros'dan Zephyr
Drakonheim'dan Terra
Eldoria'dan ise Lux

Bu 5 kişi felaketlerden kurtuldular ve diğer hükümdarların yardımıyla yükselib hükümdar rütbüsine ulaşrılar. Bu olaydan 5 yıl sonra hükümdarlar güçlerini birleştirerek Sonsuzluk Adalarını yaratatılar. Lakin hükümdarlardan biri diğerlerine ihanet edene kadar...

___________________________________________
Her güzel şeyin bir sonu vardır ve bizim hikayemizin de sonuna geldik.Bu hikayenin sonu kötü bitti amma bu sizin hayellerinizi engelleyemez.Siz hikayemizin sonunu nasıl isterseniz öyle yoruma yazın.Amma unutmayın ki her hikaye mutlu sonla bitmez..
Benden bu kadar görüşürüz👋