Hi Readers, I just want to clarify things up kasi meron akong dalawang papalitan; the last name of our main character and her age. Instead of Sia Grilve, I'll change it to Sia Vasque, and instead of 16 years old, why won't change into 14? para mas menor de edad ang peg. Well actually its not that important. Thank you!
------------
Sia's pov
"Uy Sia!" Bungad ni Kaye sakin sabay hampas ng dalawang palad nya sa mesa. Nandito kasi ako ngayon sa canteen ng campus, school hours pero hindi ako pumasok, masama kasi pakiramdam ko at pinayagan naman ako ni teacher, papauwiin sana nya ako pero ayaw kong umuwi sa bahay... Nandun kasi si kuya.
"Ay! Kaye ginulat mo naman ako dun," sabi ko sabay hawak sa dibdib at hingang malalim. Nararamdaman ko pa nga ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
"Sorry naman nuh, kanina pa kaya kita hinahanap wala ka sa room, tinanong ko kong nasan ka, sabi lang na umuwi ka na dahil masama ang pakiramdam mo, pupuntahan sana kita sa inyo at magcu-cutting class nang makita kita dito." Paliwanag nya, hindi ako kumibo kaya nagpatuloy sya, "bakit ka nga ba hindi umuwi? Di ba masama pakiramdam mo?" Tanong nya sabay lapad ng palad nya sa noo ko. "Naku! Oo nga, nilalagnat ka. Ang init mo Sia, halika pupunta tayo sa clinic! Ay teka wala pala tayong clinic, bwesit na paaralan 'to oh, porket ba public, tssk!" Pag-protesta nya sabay taas ng kilay. Grabe ang sama talaga ng pakiramdam ko, "...maghintay ka lang dito Sia bibili ako sa labas ng gamot." Sabi nya at tumango lang ako. Tumakbo na sya paalis, at dahil mag-isa na naman ako naalala ko na naman yung ginawa sakin ni kuya. Grabe sya, parang di nya ako kapatid. Bigla nalang tumulo ang luha ko nang bumalik sa isip ko ang kalapastangang ginawa sakin ni kuya. Gusto ko syang isumbong, gusto gusto ko, gusto kong mabigyang hustisya ang ginawa nya sakin. Pero may parte sa isip ko na baka dahil wala lang sya sa pag-iisip nya kagabi dahil lasing na lasing sya nun at sana lang hindi na nya uulitin yun, umaasa akong hinding hindi na nya uulitin ang bagay na yun. Pero bakit nya padin nagawa sakin yun... Bakit? Bakit naisip nya sa ganuong paraan? Hindi pa ba sapat ang bugbog na natatanggap ko mula sa kanya? Tadyak? Pagsampalin ng ilang beses? Hindi ko akalaing pati yun naisip nya, pati ang nakakadiring bagay na yun muntik na nyang magawa... Nakakasuka!
Flashback
(7:35 p.m)
"Kuya, kumain ka na po," pag-aya ko sa kuya ko nang nakayuko,
"Ano yan?" Nakakunot na tanong nya sakin sabay turo sa pagkain na nakahain sa hapagkainan.
"Kuya~~" magpapaliwanag sana ako ng biglang hampasin ni kuya ng pagkalakas-lakas ang mesa dahilan ng pagkagulat ko. Teka lasing ba 'to?
"Hoy! Sia, papakainin mo ako nyan? Ayaw ko yan, bilhan mo ako ng masarap na masarap na pagkain, yung pinakamasarap. Ayaw ko ng gulay! Bilhan mo ako ng masarap bilis!" Padabog na utos nya sakin, amoy na amoy ko pa yung alak sa bibig nya.
"Kuya, kasi wala na po tayong perang natira. Hindi pa po nabigay sakin ni Tito yung konsumo natin na napadala na ni nanay sa kanya, bukas pa po daw ihahatid ni Tito sa 'tin." Pagpapaliwanag ko, nakita ko naman ang pagkasimangot ni kuya.
"Anong ibig mong sabihin, hindi mo ako papakainin ng masarap? Hah!" Galit na may pagkalasing na sabi nya sakin
"Ah, hindi po kuya. Pag-tyagaan nyo nalang po yan~~" bigla nyang tinapon ang gulay sakin kaya hindi ko natapos ang sasabihin ko. Patay ako nito galit na naman sya.
"Kong ikaw kaya ang pag-tyagaan ko dyan!" Pagkatapos nyang sabihin ang salitang yun biglang syang yumuko at bumuntong hininga. Hindi ko alam kong anong ibig nyang sabihin. Ang alam ko lang ay kinakabahan ako, nanginginig na ang mga kalamnan ko. Napaatras ako ng bigla syang humakbang patungo sakin.
"Kuya pasensya na po,"
"Nagugutom ako Sia, sinabi ko sa 'yong gusto ko ng masarap na pagkain. Kung ayaw mo akong bigyan. Ikaw ang pagbibigyan ko... Nang masarap. Magugustuhan mo to, Sia." Seryosong sabi nya sakin. Tatakbo sana ako ng bigla nyang hawakan ang mga braso ko. "Sumigaw ka, at malalagot ka sakin," pagbabanta nya. Natatakot na ako dahil alam ko na kong anong mangyayari. Hindi pwede 'to, kuya maawa ka. Pin'wersa nya akong dinala sa sala,
"Kuya, wag po, kuya please. Lasing ka lang po, maawa po kayo." pagmamakaawa ko. Tinulak nya ako sa sofa kaya napahiga ako.
"Ano bang ginagawa ng lasing? Di ba ganito," kinandungan nya ako bigla tapos hinigpitan nya ang pagkakahawak sa mga braso ko. Naiiyak na ako gusto kong kumawala kaso mahigpit ang pagkakahawak sakin ni kuya. "Wag ka ngang malikot dyan!" Galit na sabi nya,
"Kuya please wag mong gawin sakin 'to, kapatid mo ako kuya. Maawa ka," maiyak-iyak na sabi ko
"TUMAHIMIK KA!" kasabay nun, sinekmuraan nya ako kaya pumilipit ako sa sakit. Bigla akong nanghina sa sobrang sakit, natitikman ko pa ang sariling dugo mula sa labi ko. Wala na akong lakas para pumalag pa. Nararamdaman ko na lang na isa isa na nya akong hinubaran at nang magawa nya, sinunggaban nya agad ang leeg ko na para ba syang bampira, sinipsip nya o kaya naman ay kakagatin, ramdam ko pa ang init nyang hininga. Nang magsawa sya sa leeg ko bumaba sya patungo sa dibdib ko. Wala na akong ibang nagawa kundi ang umiyak na lamang.
"Kuya please, wag mong gawin sakin 'to kuya, maawa ka sakin, kuya." Sinubukan kong magmakaawa ulit kaso parang wala syang naririnig. Ngayon naman ay nilalaro nya ang mga utong ko, dinidede nya ito at kapag nanggigigil naman sya ay kinakagat nya. Ang sakit sakit lang hindi dahil sa ginagawa nya sakin ngayon kundi kuya ko sya, nakakatandang kapatid, kadugo, hindi man lang nya naisip na bunsong kapatid nya ako habang ginagawa nya sakin ang kalapastangang ito.
"Ang sarap sarap mo pala Sia, ito yung hinahanap kong masarap. Wag kang mag-alala magugustuhan mo 'to." Hinihingal na tugon nya. Nilibot nya ang kaliwang kamay nya sa buong katawan ko, napaigting ako ng maramdaman kong hinawi nya ang panty ko at pinasok nya ang kamay nya dun. Natatakot ako kaya ginamit ko ang natitirang lakas para sipain sya, nagwagi naman ako at nahulog sya mula sa sofa. Sa tansya ko nabagok ang ulo nya at nawalan ng malay dahil hindi sya agad kumibo. Dala narin siguro yun sa pagkalasing nya. Nakakuha ako ng tyempo para umalis sa sala. Tumayo ako at lumakad ng paiika-ika habang niyayakap ang sariling tiyan, hindi dahil sa wala na akong damit pang-itaas kundi sa pagsapak ni kuya sakin ng sobrang lakas. Nang makarating ako sa silid ko ay agad ko itong ni-lock. Nakatayo lang ako sa harap ng pintuan ko nang nakayuko habang wala paring tigil sa pag-agos ang mga luha kong naguunahang pumatak hanggang sa sahig. Nanginginig ako dahil natatakot akong gawin sakin ulit ni kuya 'to, hindi man nya naituloy ang balak nyang gawin sakin ngayon baka magawa nya sa susunod. Hindi ko hahayaang gawin nya ulit sakin 'to, hindi pwede dahil kuya ko sya. Sana lasing na lasing sya para makalimutan nyang nagawa nya sakin 'to.
"Kuya"
End of flashback
"Hoy Sia! Sia, anong nangyayari sayo bakit ka umiiyak?" Pag-aalalang tanong sakin ni Kaye, "O, itong gamot mo uminom kana para bumaba yang lagnat mo." Sabay lahad nya ng gamot at tubig sakin, tumingala ako upang makita ang mukha nya. Blurred, hindi ko masyadong kita ang mukha nya ganun din nang tignan ko ulit ang gamot at tubig na kanina pa nya inabot sakin.
"SIA!" rinig kong sigaw ni Kaye.
-----------------
A/N:
Hay! Thank god nakara-os din. Sorry nga pala if matagal bago ako nakapag-update. Busy-bisihan ang peg ko eh, and sorry if hindi maganda ang ud ko as expected. Hindi kasi ako sanay sa pagsusulat ng story at wala akong experience, ti-nry ko lang. By the way next ud can no longer exist... Dejowk! Matagal din ang next ud at don't expect na maganda. Thank u!
