Güneş ve Ay

Artık korkmuyorum

Selam millet öncelikle nasılsınız?
Umarım iyisinizdir neyse fazla oyalanmadan bölüme geçelim hadi

İnsan nasıl bir yaratıktır böyle. Oysa boşuna dememişler 'ölüden değil diriden kork' diye. ikisinden de korkmamalıyız aslında. Önceden olsa böyle birşey demezdim ama artık korkmuyorum. Ne ölüden ne diriden.

Gözlerimi aniden korkuyla açtım. Uyuyamıyordum. Gözlerimi her kapattığımda aynı kâbusu görüyordum. Ve bu uyumak istememe etkisi yaratıyor bende. Ve hayır kendimi henüz tanıtmadım. Ben Mehir. 18 yaşındayım. Kendimle alakalı özellikleri belirtmeyi pek sevmem. Neysem o'yum. Gözlerimi diktiğim tavandan ayırıp yerimden kalktım. Önce bir duş alıp kendime gelmem lazım dı. Öyle yaptım. Aynanın karşısına geçip bir ruhtan farkı olmayan suratıma baktım. Gitgide zayıflıyordum. Fazla oyalanmadan üzerime beyaz bir crop ve altınada siyah bir bol pantolon giyip deri ceketimi alıp odadan çıktım. Evde tek yaşıyordum. Cebimdeki telefon titrediğinde elime alıp kimin aradığına baktım. Ah kahretsin Yaren arıyordu. "Yine ne oldu acaba" deyip telefonu açtım.

"Kızım sen niye telefonuna bakmıyorsun?! Öldüm burda meraktan" diye bağırıyordu. Telefonu kulağımdan uzaklaştırıp yüzümü ekşittim. Sabah sabah yine başlamıştık. "Ne oldu yaren? Kısa kes konuşmayı. Ayrıca bağırma" deyip elimdeki ceketi giyip odadan anahtarımı aldım. Bıkkın bir nefes vererek "ya kızım çok kötü şeyler oluyor burda. Canerle Deniz iddiaya girdiler. Yarış pistinde yarışacaklar. Sorun bu da değil aslında. İddiaya yasemin üzerinden girdiler. O sürtüğü biliyorsun sevgili arkadaşım. Geçen sene güneyle yattı. Hatta okulda adı çıktı sen de biliyorsun. Ama kız uslanmazın teki. Valla ben hayatımda onun kadar yüzsüz ünü görmedim" dedi. Nasıl yani? Yasemin ne alaka ki? Elimdeki telefonu diğer kulağıma tutup "konu neymiş? Hangimiz yasemini önce yatağa atacakmı mı? O kız çok sinsi yaren biliyorsun. Senin kuzenin olabilir. Ama bu bize iftira attığı gerçeğini değiştirmiyor" dedim.

Bıkkınlıkla nefes verip "biliyorum Mehir. Onu sevmememin nedenleri giderek artıyor. O kızı hiç sevmiyorum. Ayrıca istediğini diyebilirsin ona" deyip güldü. O ara ayakkabılarımı ayağıma geçirirken bu sefer başka bir konuyu açtı. " Yarışa gelecek misin? Gel ya ne olur valla beni orada yalnız bırakma. Biliyorsun o kızda orada olacak. Onu her gördüğümde yolasım geliyor" dedi. Bu kızın bu huyu delirtecek beni gerçekten. Bıkkınlıkla nefes verip "tamam gelirim ama çok kalmam" deyip evden çıktım. Sevinçle ellerini çırpıyordu deli. "Ah biliyordum ya beni yalnız bırakmayacağını. Canım arkadaşım" deyip sanki oradaymışım gibi öpücükler atıyordu. Bu deli dolu hallerini seviyordum bu kızın. Başkası olsa bilmiyorum ama itici gelebilirdi. Ama onu tatlı ve şirin yapanda buydu aslında. Çok oyalanmadan " tamam yaren şimdi motor kullanacağım. Kapatmam gerek" deyip o da onayladığın da telefonu ceketin iç kısmına koyup motora bindim. Bugün hava cam gibiydi. Etrafta koşuşturan çocuklar, hava da uçan kuşlar gerçekten de cıvıl cıvıl dı. Ama yinede gürültülüydü. Sevmiyordum gürültüyü. Motoru çalıştırıp kaskı elime aldım ama kullanmak istemiyordum. Yüzüme rüzgarın çarpmasını seviyordum. Elimdeki kaskı geri koyup çalışan motoru sürmeye başladım. Çok geçmeden yarış pistine girdim. Motoru düzgün bir yerde durdurup indim. Kalabalıktı. Etrafta tanıdık kimseyi bulamayınca arkamı döndüm. Tam o anda sırtıma biri atladı. "Benim canım arkadaşım gelmiş" deyip beni öpecekken onu durdurdum. Evet yaren di bu. Onu uzaklaştırdığı mı gören kız burun kıvırdı. "Bizim dondurma kulesi bugün yine ters tarafından kalkmış galiba" deyip geri çekildi. Ona göz devirip etrafa bakındım. Canerler yoktu. Kafamla yarış pistini işaret edip " Caner ler nerde? Onlar yarışmayacakmıydı? Diye sordum. Etrafta gözünü gezdirip "bilmiyorum. Herhalde buralarda biryerdedirler. Neyse ya boşver onları hadi gidelim" deyip kolumdan çekti.

Seyircilerin olduğu yere gelince boş bir yer bulup oturduk. Yavaştan yarışçılar gelmeye başladılar. Gözüm çok kısa bir an birine takıldı. Baştan aşağı siyah giyinmiş elinde kask olan uzun boylu çocuk. Siyah saçları full alnına dağılmış ve ona çok karizmatik bir hava katmıştı. Etrafa boş bakışlar atıyordu. Ve sonra gözleri benimle buluştu. O kadar boş bakıyordu ki gözleriyle resmen insan öldürüyordu. Gözlerimi üzerinden çekip arkada beliren Caner ve Güneye odaklandım. Onların da arkasında beliren üç çocuk daha temin bakıştığım, gözleriyle adam öldüren çocuğun yanına geçip el çarptılar. Arkadaşlardı sanırsam. Herkes yerine geçince bayrak yere indi ve yarış başladı.