ÖNYARGILAR!

Yanlış Anlaşılma Mı?

Nedir önyargı yanlış anlaşılma mı? Değildir bence. Yanlış anlaşılma diye bir şey yoktur bence. Bitmek tükenmek bilmeyen, hayatımızın her alanını kaplamış önyargılar vardır. Çok mu zor bir insanı dinlemek, ona kendini ifade edebilmesi için bir fırsat vermek? Maalesef zor! Desem ki bu dünya da önyargısız hiç kimse yok çok doğru olur. Ama bir dakika; ben hiç kimseye önyargılı davrandığımı hatırlamıyorum. Belki de davrandım hatırlayamıyorum. Ama ben şu an ve uzun bir süredir böyle olmadığıma inanıyorum. Burada yanlış anlaşılmak istemem; egoist olduğumdan söylemiyorum bunları! Sadece insanın kendinin farkında olmasıdır bu. Çünkü önyargıyı tanıyorum hem de çok yakından. İnsanlar tarafından bu şekilde yargılanmaya alıştım. Doğrusunu söylemek gerekirse önyargısız olduğum için yargılandım! Çünkü önyargısız bir insan her şeye en iyi, en olumlu tarafından bakmayı, insanlara yardım etmeye bilir. Ama insanlar buna alışık değil. Güven denen şey zerresine kadar bittiği için inanmazlar. Ama bu yanlış anlaşılma diye kendilerini kandırdıkları, aslında önyargıdan ibaret olan yanlışları düzeltmek adına anlatıyorum bir şeyler. Ama dinleyen nerde! Kendi dediğine inanacak illa. İnansınlar ne yapabilirim ki ben elimden geleni yapıyorum. Kendimi ifade etmeye çalışıyorum ama dinleyen yok! Bu yüzden kaç kişi gitti acaba? Sayamadım... Nasıl sayabilirim ki onca kişiyi? Üzülmüyor muyum peki? Hem de çok, üzülmek bir kenara yıkılıyorum resmen. Tanıdığınız, konuştuğunuz, kardeşim dediğiniz bir insan düşünün. Sonra da onun saçma sapan bir olay da size karşı önyargılı davrandığını ve gittiğini düşünün. Hiç bir şey demeden. Ahh pardon hiç bir şey demeden değil; hak etmediğiniz onlarca şey söyleyerek! Üstelik yanlış anladığı halde. Yanlış anladı zaten ben onca şey anlatırken ona engel olmaya çalışırken hak etmedim şeyler duydum. Ki diyelim ki yanlış anlamadı ben onun dediği gibi biriydim yine de tepkisi çok fazla ağırdı! Ama ben istemedim böyle olmasını... Yine de bir şeyler anlatıp yanlışını düzeltmeye çalıştım. Ama önyargı gözünü kör etmiş resmen anlamaz dinlemez! Sonuç: Kardeşim dediğin insan da gider. Niye gitmesin ki zaten  kendi istediğine inanmıştır bile. Ama dur bir dakika! Bana daha önce ben kesinlikle önyargılı birisi değilim diyen kimdi? İnanıp güvendiğim kişi mi, hani kardeşim dediğim? Evet evet tam da o... Ne hoş değil mi? Koca bir hüzünle kalmak... Peki neyin hüznüydü bu? Ya da kaç hüznün birleşimiydi de bu kadar çok ağırdı? Aslında çok ama 1.'si kardeşim diyemeyecektim bir daha; 2.'si ben asla önyargılı değilim deyip önyargılı davranmıştı. Hak etmediğim onca şey söylemişti. Oysa ki çok değil istediğim sadece anlaşılmaktı. Çok gördüler. Olsundu çok iyiydi yine de... Peki şimdi ne mi oldu? Tabii ki hiç bir şey. Geriye bana kalan yine hüsran... Zaten başka ne bekleyebilirdim ki? Acaba ben de mi önyargılı olsaydım? Belki ben de onlardan biri gibi olur bu kadar çok üzülmezdim. Ama bunlar sadece hayalden ibaret! Asla onlar gibi önyargılı olmayacaktım! Olamazdım, olmamalıydım... Bu kadar vicdansız olamazdım ya herhalde. Ama ya olsaydım? Neyse ki değilim. Bilmiyorum belki de öyleyimdir ama farkında değilimdir. Ama ben kesinlikle olmadığıma inanıyorum. Hem biraz düşününce ne kadar da saçmaydı. Karşıdakinin ne halde, hangi durum da, hangi niyette olduğunu tam olarak anlamadan yorum yapmak... Ona acımasızca kendi fesatça düşüncelerini üstüne üstüne kusmak. Onu yaşadığı hayattan bile iğrendirebilmek. Ne bileyim işte ilginç, değişik, saçma, iğrenç, fazlasıyla mide bulandırıcı, çok kırıcı, fazla acımazsızca, oldukça vicdansızca, olabildiğince kötü vb. ... Bunların hepsi dünya da kötü olarak adlandırılırken, tüm bunların hepsini ve çok daha fazlasını barındıran bir vicdansızlık olan ÖNYARGI nasıl olurda hayatımızı ele geçirir? Ne ara herkes bu kadar kötü oldu? Yoksa doğuştan mı böylelerdi? Zannetmiyorum; hiç bir bebek doğduğunda bu iğrençlikle dünyaya gelmez! Peki insanlar ne ara bunu alışkanlık haline getirdi? Ne ara vazgeçilmezimiz oldu? İşte bunların hiç birine  bir cevap bulamıyorum. Bulan varsa buyursun söylesin. Çözüm derseniz onu geçin zaten. Buna çözüm diye bir şey yok! İsteseniz de yapabileceğinizi zannetmiyorum zaten. Çünkü insanlar kolayı sever. Ve emin olun önyargılı davranmaktan daha kolay bir şey yoktur! Üzgünüm ama hepimiz kötüyüz! Bu illetten kurtulmayan hiç kimse iyi olamaz. Ve bir kere bulaştıysan kurtulmana da mümkünat olamaz. O zaman buyrun devam edin. Yaşayın önyargılarınızla, sonra da bu insanlar neden bu kadar bencil? Hiiiç öyle durup dururken oldu. En iyi en doğrusu sensin ya o yüzden... Ne diyeyim ÖNYARGIlarınızla  mutlu yaşamlar adına yaşam denebilirse...