روحى فداكى

روحى فداكى ٨

يامن من غير ما يبصلهم. جهاد انت كويسه ايه حصل انت فضلتى تقولى اهلى و ياسمين و ف الآخر انت ال متخافيش على نفسك

جهاد بتعيط و بتحرك شفايفها. بس مش قادره تتكلم

يامن بص ل محمد و بحزن. ايه ال عندها

محمد بحزن. مش هتعرف تمشى على رجليها و كمان فقدت النطق

يامن بصلها بحزن و مسح دموعه. تمام أن شاء الله هتخفى و ترجعى تصدعينا تانى يا اوزعتى اهلك هيموتوا عليكى

جهاد ابتسمت بحزن
يامن قعد جنبها و باس راسها

ادم قعد و بياكل ف ضوافره مستنى جهاد تضربه شافها هى ال بتحضنه

ادم بغضب شد يامن. ابعد يلا عن مراتى
يامن بصدمه. مراتك
ادم ببرود. باعتبار ما سيكون

يامن بصلها. هو دا ادم المجنون

جهاد هزت راسها ب موافقه

ادم بصله بصدمه. انا مجنون

جهاد هزات راسها بمواقفه تانى

يونس بخوف و غيره. انت ازاى عايش يا ياقوت

يامن بتنهيده و حزن. انا مش ياقوت انا اخوه التؤام

يونس براحه. الحمدلله

يامن بضحك. ارتاح انت متقلقش انا خاطب صاحبه جهاد وتين و اه يا ادم انا اخو جهاد ف الرضاعه متقلقش

ادم بهدوء. طيب ياريت تتفضلوا بره علشان چين ترتاح

جهاد بخضه و بصيت ل يامن بخوف و بتهز راسها ب لا

يامن ابتسم. لا يا حبيبى انا الوحيد ال ليا الحق اقعد ف الاوضه دى و انتو ال بره و بيرقص حواجبه ل ادم ال كان متنرفز خصوصا أن جهاد خايفه منه

الكل خرج ما عدا يامن و طبعا ادم

يامن بضحك. يا بنى اطلع بره انا اخوها مش حد غريب

ادم بغضب. لا انا مش طايقك اصلا
جهاد سابتهم و نامت

بعد عده ساعات
كانوا ف الطياره و راجعين مصر
يامن كان شايل جهاد و ركبها جنبو

و ف الليل كان كل واحد ف بيته

ادم عند أهل جهاد

صلاح بغضب. دى الامانه يا ادم

ادم بحزن. والله يا عمى انا مكنتش اعرف حاجه و

صلاح بغضب. لا و انا هجوزها زين هو ال هيحافظ عليها

زين بتدخل. عمو صلاح جهاد مش نصيبى جهاد نصيب ادم صدقنى و كمان ادم كان محجوز ف المستشفى زيه زيها

يامن بحزن. بابا متقلقش جهاد هتكون بخير

صلاح بتنهيده و حزن على بنته. خير بس دا اخر يوم ليها ف الشغل دا و سابهم و دخل