black magic,taegyu

1

Psikoloji.

Belkide bir insan için oldukça önemli bir soyut kavram.
Gerçek mi değil mi emin değiliz,ama biri delirdigi zaman duygularını tamamen kaybeder.
Sadece güler.
Birini sever, üzülür,birini öldürür,biri onu öldürür ama deliler buna sadece kahkaha ile yanıt verir.

En azından Choi Beomgyu böyle düşünüyordu.

Mental sağlığı onun için böyleydi,Choi Beomgyu öldürdüğü insanların etkisindeydi.

Kang Taehyun için.

Choi Beomgyu, beyaz bir odanın içine çıplak bedeniyle oturmuş,dizlerini kendine çekmiş ve başını yaslamış ağlıyordu.

Evet,bu onun doğum günü partisi.

Choi Beomgyu odada sevdiği, öldürdüğü insanları görüyordu.
Ama onların gerçek olmadığını bilmek..

Bu oldukça zordu.

Choi Beomgyu'nun bedenine sıkışmış ruh, kesinlikle Beomgyu'nun kendi ruhuyla yer degistirmeliydi..

Peki ya,Choi Beomgyu'nun ruhu kimin bedeninin içinde hapis yaşıyor..?

...

"Size kaç kere söylemeliyim, şu aptal adamı bana bulun ve getirin."

karşısında durmuş yalvaran gözlere bakan elemanlarına baktı,duygu hissetmiyordu.

"48 saat içinde."

Sarı saçlarını geriye taradı, sigarasını aldı ve balkona çıkıp aşağıya baktı

Aklından geçiyordu..

Kang Taehyun ne kadar duygusuzun teki olsada onun için acı çeken bir Beomgyu varken yaşamayı hak etmiyordu.

Bugün Choi Beomgyu'nun doğum günüydü,Kang Taehyun her daim yanında olacağına söz vermişti.

Choi Beomgyu onu yanında görüyordu zaten,istediği tek şey hissetmekti.

"Efendim,iyi misiniz.."

Taehyun, duyduğu ses ile ayildi ve korkuluklarin dışında olduğunu farketti, yüksekliğe baktı ve bedenini geri balkonun içine girdi.

Taehyun,aklını kaybediyordu.
Ne yaptığının farkında değildi..

"İyiyim."

Taehyun, gökyüzüne baktı.
Gözünden bir yaş süzülürken duygularını hissetti.

Choi Beomgyu 'nun yokluğu,onu hayatta tutuyordu.

Tıpkı acının ayık tutması gibi.

...

Beomgyu gozlerini odada gezdirdi..
Sadece beyaz..
Choi Beomgyu hayatın gerçeklerine karşı çıkamazdı.

Yaşamak istiyordu,ama bunun için ölmesi gerekiyordu.

Choi Beomgyu, etrafına bakmamaya çalışıyordu. Gördüğü insanların gerçek olmaması onu rahatsız ediyordu.

Onları görebiliyor,ama ne konuşabiliyor,nede sarilabiliyordu.

Diğer hastaların aksine Choi Beomgyu'nun hissettiği tek duydu, üzüntüydü.

Beomgyu buraya geldiğinden beri bir kere bile gulmemisti.

...

Belkide şuanda elimizden gelen tek şey ağlayıp müzik dinlemek.

Kaybettiklerimizi ne geri alabiliriz,
nede kaybettiklerimizi kaybetmemiscesine yaşayabiliriz.

Bu hayatta Choi Beomgyu,Ve Kang Taehyun gibi birbirleri için hatalar yapanlar,her zaman mutsuz sonla bitirmezler.

Ancak şunu biliyoruzki,uğruna yanlışlar yapılan bı ilişki gittikçe dipsiz bir kuyu gibi olur.

Bu aşkın içine düşüyoruz ama elimize ne gecicek..

hiçlik.

Bu yüzden elinde sonunda belkide bir yol bulup tırmanmayı denemek iyi olabilir.

Her ne kadar acı içinde olsanda,yaşama devam etmelisin.

Her ne kadar önemsiz gelsede,
bu hayatı yaşamak isteyip kaybedenler var.

Eminizki onlar her duruma karşı yaşamayı kabul ederlerdi.

Geri kalan ömürlerini beyaz bir odada yada senin yüzünden birinin hayatının mahvolmasina rağmen.

...

"Anlamıyorum her şeyi yapan o ama acısını niye Beomgyu çekiyor?"

Soobinin sorusuna karşı Kai yutkundu ve mırıldanip acı acı konuştu.

"Çünkü o Beomgyu'yu her ne kadar uzsede,Beomgyu onu 'aldatti'."

Yeonjun, başını koltuğa yasladı. Konuştu

"İnsanlar kendi kafasına göre neyin ne olduğunu anlamadan birşeyler kurup.."

Kai başını salladı,soobin yeonjunun lafını bölüp konuştu.

"Beomgyu ne yaptığını bilmiyordu. Yaptığı yanlıştı,bu bir kaç defa yaptı. İkinci bir şansı haketmiyordu."

Soobin ona bakan gozlerle derin bı nefes aldı

"Her ne olursa olsun bu insan,kendi yaptığı şeylere göz yumup bunlara sığınıp karşısındakinin hatalarına göre hareket edemez."

"Beomgyu hassas biriydi,bu yanlış ve belkide gerçekten kötü birşey ama alamadığı ilgiyi başkasından istedi.
Sürekli sorun dinlemek onun için zor olmalı. Ayrıca Taehyun ara istediğinde ellerinin nasıl titrediğine bizzat şahit oldum. Başkasını sevse zaten bunu istemezdi. Aynı taehyundan sonra olan sevgilisi gibi. Onu sadece unutmak için kullandı"

Yeonjun,Kainin sözlerine acıyla sırıttı.

"Baktığımızda, Beomgyu... Gerçekten masum biri değil. Ama yinede buna inanmak zor. Seviyordu.. Yani bilmiyorum sizde farketmissindir..Öylece otururken birden ağlıyor,gülüyor duygularını saklamakta kötü. Ona sadece 'bugünkü kıyafetin güzelmiş' desek bile kutlama yapacak gibi. Biri ona ilgi gösterdiğinde şımarıyor."

Soobin ekledi

"Taehyundan bu ilgiyi alıyordu ama aynı zamanda aldığı ilgiyle beraber acıda çekiyordu."

Kai uzandıkları yerden gökyüzüne baktı.

"Taehyunun verdiği ilgi,hatalarını örtüyordu."