orhan bu bölümde daha evli değil.
...
"aşâlık adam hala buraya gelmeye nasıl yüz bulursun?!!"
diyip,tokatı yapıştırdı holofira,orhan ise yediği tokatı ve söylediği kelamların etkisinden çıkmaya çalışarak başını kaldırıp holofira'nın dolmuş gözlerine baktı ve konuştu
"seni ölümüne terk mi etseydim?!"
diyince,holofira hiç zaman kaybetmeden cevap verdi.
"sen zaten beni öldürmemiş miydin?! yerin yedi kat dibine gömemiş miydin!? şimdi mi korkuttu seni ölümüm?"
diye bağırdı,haklıydı da orhan bunları duyunca dolmuş gözleri daha da doldu ve gözünden bir damla yaş aktı
"hem sizin için buradayım size çaşıtlık etmek için bir kere geldin mi orhan üç ay boyunca zindan da kaldım.-"
lafın devamını getirmeden orhan atladı
"üç ay mı zindanda? imdi eyi misin? bi yerine bir şey oldu mu?"
diye sordu tüm saflığı ile,holofira acı bi şekilde güldü
"orhan sen o zaman neredeydin de şimdi bunları soruyorsun?o yaralar kapandı bile,fakat sadece bir tanesi kaldı ve kalmaya devam edecek yüreğimde..."
diyip yutkundu ve başını dikleştirdi
"bundan şikayetçi değilim senin gerçek yüzünü görmüş oldum.biliyorum evleneceksin, biliyorum artık bi yuvan olacak ama merak edilmeyecek kadar değersiz miydim orhan? ama senden bunu beklememde çok yanlış değil mi? ne de olsa sen beni,sevdanı,inandığın herşeyi yerin yedi kat dibine gömdün kendi yoluna bakmaya karar verdin-"
diyince,orhan daha fazla dayanamadı ve gözlerinde yaşlar boşalarak konuştu
"ben kendimi de onlar ile birlikte gömdüm holofira bilmez misin? ne kadar acı çekerim görmez misin?benim yolum senin yolundur,benim yolum taşlıdır canımı yakar.ben seni istedim holofira lakin mevlam nasip etmedi..."
derken dizlerinin üstüne çökmüştü,holofira'nın da gözlerinden yaşlar boşaldı
"sen beni mevlandan mı istedin ki orhan?emin ol biraz çabalasaydın bana sahip olabilirdin şimdi ise ikimizde yüreğinde derin bi yara bıraktın.bu derin yaradan sonra istesen de bana kavuşamazsın."
diyince,orhan daha da fazla başını eğerek ağladı.holofira ise sözlerine devam etti
"sen beni öldürmesinler diye beni götürmeye gelmiştin değil mi?şimdi ise beni öldürmeleri için beni burada bırakacaksın ve yuvana döneceksin en azından benim yüreğimdeki ağrı son bulacak."
dedi,orhan başını kaldırıp korkarak ve endişelenerek
"...on zamanlarım da osman bey için çalışmak büyük bir şerefti minnettarlığımı iletirsen çok mutlu olurum"
orhan ayağa kalktı
"holofira olmaz seni bile bile ölümüne terk edemem"
holofira yine acı ile gülümsedi
"ölümüm seni neden korkutuyor orhan?ben artık senin için bir hiçim.eğer sizin için ölmemi göze almayıp vicdan azabı çekiyorsan..benim artık hayatta bir gayem yok babamın intikamı alındı ne de olsa.gönül rahatlığı ile ölebilirim.benim için dua et olur mu?cennete girebileyim ;))"
orhan çok telaşlıydı nefes almakta zorluk çekiyordu holofira'yı bırakamazdı, bırakmayacaktı
"holofira olmaz..."
