2.BÖLÜM: YOLCULUK

1 0 0
                                    

Selam arkadaşlar❤️Kurgumun ilk bölümünü inşallah beğenmişsinizdir.Bence biraz uzun oldu ama olsun.Beğenirsiniz umarım.Neyse ben sizi tutmayayım.İyi okumalar dilerim.
🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠

Gözlerimi açtığımda hala yoldaydık.Gerçi ne bekliyorsun yola daha kırk dakika önce başlamıştık ama olsun.Saat 03.44 idi.Telefondan saate baktığımda Okurlarrrr grubundan 4 mesajınız var.Telefonumum şifresini girdikten sonra grubumuza baktım.
Okurlarrrr:
Yağmur:Seni seviyorum Almina Görüşürüz
Erdem:Duygasal bir insan değilim o yüzden Görüşürüz Almina kendine dikkat et
Yekta:Sevildiğini bil.Görüşürüz abicim seni özleyeceğim.
Bartu:Duygasallığa bağlamak istemiyorum.Sevgilerimi dışa vurabilen bir insan değilim ama gerçekten hepinizi seviyorum.Görüşürüz Almina.Kendine dikkat et çünkü biz dikkat edeceğiz.Söz ver!
Almina:Bende sizi seviyorum canlarım.Söz veriyorum bende kendime dikkat edeceğim.
Telefonumu çantama geri tıkıştırdım.Yağmur ve Erdem kardeşler.Yağmur bizden sadece bir yaş küçük.Yekta bizden iki yaş büyük sebebi ise okula bir yaş geç başlayıp bir sene daha anasınıfı okumasıdır. Erdem benden iki ay küçük,Bartu benden dört ay büyük bazen Bartu zorla kendisine abi dedittiriyo ama olsun onu da böyle kabullendik.Yekta ise benim abim.Benim abim yok onunda kız kardeşi.Birbirimizi tamamlayınız diyebiliriz.Göz kapaklarım sürekli açılıp kapanırken kendimi daha fazla zorlayamadım ve uykunun huzurlu kollarında dans etmeye başladım.Zamanın nasıl geçtiği hakkında hiç bir fikrim yok.Saat 10.33 idi.Şuan Uşak'ta kahvaltı yapıyorduk.Annem ve babam kahkalar ile sohbet ederken ben karşılarında oturmuş onlara dik dik bakıyorum.Bir süre sonra annem tabağımdakileri yemek yerine küçük küçük parçalara ayırdığımı görünce meraklı anne edasıyla"Almina iyi misin kızım?Yesene yemeğini"Tabağımdan başımı kaldırıp"Canım istemiyor anne"Bilmiş bir anne edasıyla"Bilirim ben seni bir şeye sıkkın senin canın."Gözlerimi devirerek ona baktım."Sence?Arkadaşlarımdan ayrıldıktan sonra parti mi yapsaydım?"Anladığını belli eder gibi başını salladı.Yine babamla yarım kalan sohbetine devam etti.Bense tabağımdakileti bitirmeye çalışıyordum.Telefonumun çalmasıyla telefonumun ekranına bakmam bir oldu.Ekranda Yektoşummm kişisi arıyor yazıyordu.Heyecandan dört köşe olmuştum.Telefonu açınca karşı taraftan"Naber güzellik"sesini duyunca hemen cevap verdim."İyidir sende naber yakışıklı"Onun sesini duymak insana terapi gibi geliyor."İyidir benden de şefini özledim."Ya ben bu çocuğu yerim."Ya canım benim bende seni çok özledim."Biz konuşurken bir yandan da kahvaltı yaptım.Babam hesabı ödedikten sonra Uşak'ta gezilebilecek yer çok yoktu.Atapark diye bir park varmış oraya gittik.Yemteşil bir parktı . Çimenlerin üstüne oturup aile dertleşmesi yaptık.Yolculuğa tekrar başladığımızda üç saat üç buçuk saatlik yolumuz vardı.Bu üç saatte uyumak yerine kulaklığımı takıp müzik dinledim.Kitap okudum.Sonra babamın sesini duydum. "Almina kalk hadi çok az kaldı."Gözlerime ovarak baktığımda büyük bir yazıyla İzmir yazıyordu.

Saat 04.04Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin