Gökyüzünün Altında

1.Bölüm

Başarı yolunda karşıma birçok zorluk çıktı ama ben asla pes etmeden devam ettim.Bir hayal için her şeyle savaştım.Ben Ekin hayalleri için savaşan kız.Bugün bu masa başında arkadaşlarım ve ailemle birlikte nereyi kazandığıma bakmak üzereyiz.
"Bir,iki,üç açıyorum"dedim ve yüzümü kapattım.Şu an o kadar heyecanlıyım ki anlatmak çok güç.Herkes sevinmeye başlayınca gözlerimi araladım ve ekrana baktım.
"Karadeniz Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi"yazıyordu ekranda.Gözlerim dolmaya başladı ama bir yandanda gülüyordum.Koray bana sarıldı sımsıkı.Korayın sarılmasının ardından herkes bana sarıldı.
"Bir de geçen gelmiş yanımda ağlıyordun sıpa seni.Bu çocuklar ne zaman büyüyor böyle"dedi Koray.Ve evet karşınızda Koray Altan.Kendisi çok eğlencelidir.
"Kolay mı dedem"dedim gülerek.Korayla biz böyle anlaşıyorduk.
"Ne dedesi kız vala yollarım o güzelim saçlarını"dedi gülerek.
"Tamam tamam susutum"
"Kızım tebrik ederim,ama bak ben dedim benim güzel Kızım yapar"diye araya girdi babam.Annemde tekrar bana sarıldı.Birazdan tekrar ağlamaya başlayacağım dediğimde herkes duygusallığı bıraktı.Annemgil odamdan çıktıktan sonra Korayla baş başa kaldık.
"Eee sultanım söyle bakalım nerelere gidelim bu gün ya da ben ayarlarım bir şeyler"dedi Koray.
"Bilmem sen ayarla paşam vala sen güzel seçiyorsun"dediğimde bir tane vurdu ama bu sevdiği içindi.
"Tabiiki kos koca Koray Altan duruyor burada."dediğinde aynanda gülmeye başladık.Onunla gerçekten çok eğleniyorduk.Telefonumun çalmasıyla dikkatimizi ona verdik.Telefonumu elime aldığımda Kübra arıyordu.
"Canımın içi istediğin bölümü kazanmışsın vala helal olsun kız sana"dedi.
"Teşekkür ederimm sultanım"
"Ee napıyorsunuz yanındakiyle"dediğinde koraya döndüm.Koray duyduklarına inanamayarak telefonu elimden aldı.
"Kız sen daha yeni bana yanında ki mı dedin"dedi sitemle.Kübra'nın kahkaha sesi odanın içinde yankılandı resmen.
"Allah'm bir de gülüyor"
"Tamam sakin ol iki şaka yapalım dedik."dedi Kübra.
"Hayatımda gördüğüm en kötü espiriyi bu suratsız yapıyor ya bazen sorguluyorum."dediğinde gülmeye başladım.
"Kavgayı bırakında akşam boşsan gelsene kübra"dedim konuyu değiştirerek.
"Tabiiki gelirim de nereye gideceğiz.Koraya bıraktıysan çok eğleniriz"dedi.
"O iş bende sultanlarım siz akşam hazırlanın sizi çok güzel bir yere götüreceğim"dedi gururla.
"Tamamdır öptüm ikinizide ben kapatıyorum"dedi kübra.Konuşmamız bitince korayla yastık savaşı yaptık.Çok sinir ediyordu beni.Korayla biraz dedikodu yaptıktan sonra Koray müsade isteyip gitti.Korayın evi bizim evden iki sokak ötedeydi.Çocukluğunuz onunla geçti dene bilir ama biz onunla lisede arkadaş olduk.Koray gidince salona geçtim.Annemgil bu sıcak havada çay içiyordu.Bende beyaz renkli olan kanepeye oturdum.Bu kanepeyi seviyordum çünkü çok genişti.Bu sıcakta çay pek içmezdim ama bir bardak içebilirdim.Annem yeşil gözlü,kumral saçlı bir kadındı ve dünyadaki en güzel kadındı.Annem gerçekten çok genç gösteriyordu.Annem bana bir bardak koyduktan sonra bana uzattı.Çayı elime aldım ve masaya koydum.
"Ellerine sağlık canım annem"dedim sevecenlikle.
"Afiyet olsun sultanım"dediğinde gülümsedim.Bunları hep koraydan öğreniyordu.Babamda elindeki çekirdekleri çitliyordu.Babamda anneme göre kahverengi gözlü bir adamdı.Babam çok sevecen bir insandı.Annemle çok yakışıyorlardı.Bende anneme benziyordum.Yeşil gözlerim ve sarı saçlarımı gerçekten çok seviyordum.Annem küçükken rapunzel diye seviyordu beni.
"Akşama dışarı çıkmayı düşünüyoruz"dediğimde annem bana baktı.
"Ay sizle reşit olsaydım bende gelirdim"dediginde gülümsedim.
"Bizden farkın yok gülüm"dediğimde annem gülümsedi.
"Ee peki nereye gidiyorsunuz"dedi babam.
"Bilmiyorum Koray ayarlayacakmış."dedim.
"İyi bakalım çok ta geç gelmeyin merak ederim ben"
"Yok baba sen hiç merak etme o kadar geç kalmayız"dediğimde rahatladı.Babamın bu tavırları beni gerçekten çok mutlu ediyordu.Annemgille baya oturduğum için saati unutmuşum.Koray beni öldürmeden hazırlanmalıydım.Koray 'Sultanlar'grubuna "bizim mekana gidiyoruz"demişti.Bizim mekan girayın kafesiydi.Bizim en çok sevdiğimiz,en çok vakit geçirdiğimiz yerdi.Salaş bir şeyler giydim.Beyaz bol tişört en iyi seçimdi.Ona uygun mavi kot şortumu giydim.Sarı saçlarımı kendi halinde bırakıp salona geçtim.Annemin bakışları benimle buluştu.
"Ben çıkıyorum sultanım"dedim.
"Görşürüz kızım"dediği an ona öpücük yolladım.Merdivenleri ikişer ikişer inip sokağa çıktım.Korayın kahverengi gözleriyle karşılaştım.
"Kızım iki saatir seni bekliyoruz nerdesin ya"dedi sitemle.Kübra koraya
"İki dakika sus be adam.Daha yeni geldik hemen iki saat oldu diyorsun"dedi koraya bakarak.
"Hadi gidelim ya yine kavga etmenizi çekmem"dedim onlara kızarak.Girayın kafesi çok uzak değildi ama yürüyerek gittiğimiz için biraz uzun sürüyordu.Girayda bizim arkadaşımız sayılırdı.Buraya taşındıklarında bizimle asla konuşmuyordu.Ama Koray çocuğa ne yaptıysa bir anda bizimle vakit geçirir oldu.Bu yazın çok farklı geçmesini umuyordum.Üç yıldır yazlı,kışlı masa başındaydım ve bu yaz olabildiğince yer şeyi yapmak istiyordum.Girayın kafesine gidikten sonra etrafı inceledim.Tezgahta duran giray eliyle bize selam verdi.Her zaman oturduğumuz yere geçtik.Çalan müzikleri ve buranın atmosferi çok farklıydı.Giray yanımıza geldi.
"Ekin hoşgeldin ne zamandır görmüyordum seni"dedi gülümseyerek.
"Biliyorsun hep masa başındaydım.Ama burayı çok özlemişim."dedim.
"Tebrik ederim bu arada Koray anlattı."
"Teşekkür ederimm"dedim.Koray araya girip içecek söyleyince bizde içecek söyledik.Vişne suyunu çok seviyordum ve buranın en iyisi vişne suyuydu.İçecekler geldikten sonra koray pişti kartlarını çıkardı.Kağıtları karamya başladı.Benim en sevdiğim papaz oyunda olduğu için onu oynuyorduk hep.Vişne suyumdan bir yudum aldım.Koray bize dağıtmaya başladı.Ellim bu sefer kötü gelmişti.Koray elindeki kartları tutu önüme ve bende bir tane seçtim.Gelen kart,elimdeki karta uyuşunca masaya koydum.Bende elimde kalan kartları kübraya tutum.Kübra çektiği karttan memnun olmayarak aldı.Bir iki saat bunu oynamış olabiliriz.İçeeceklerimiz bittmişti çoktan.
"Ben kabul etmiyorum ya,Koray hep hile yapıyor"dedi Kübra sitemle.
"Ne hilesi Kızım ya,bir kerde helal olsun der insan ne var yani şu garibanı sevindirsen"dedi Koray.
"Sabahtan beri oynuyoruz ve hep sen kazandın,doğru söyle kartlarımiza mi bakıyorsun"dedi gözlerini kısarak.Korayda olumsuz anlamda kafa salladı.Girayın kafesinden çıktığımızda yürümeye başladık.