star, kenan yıldız

0.6

Maç bitimi herkes çok yorgundu.

Ben ise çok eğlenmiştim.

Barış sahaya uzanmış yatarken elimdeki su şişesini üstüne döktüm. O ise beni kovalamaya başladı.

İkimiz de yorulduğumuzu anlayıp tekrar yere çöktüğümüzde gözlerim Kenan'ı buldu.

Hızlıca bu fırsatı değerlendirip yanına gittim.

"Hey!"

"Mina, n'aber?"

"Yoruldum biraz, sen?"

"Bizin takıma attığın o golden sonra iyi olamazdım."

Gülmeye başladık.

"Sen de fena değildin, Yıldız."

"Teşekkür ederim, fazla kibarsın."

"Öyle derler."

Tekrar bana bakıp sırıttığında gülümsedim.

"Barış çok yorgun gözüküyor, istersen seni eve ben bırakayım."

Yan gözle Barış'a baktığımda hala çimlerde oturduğunu gördüm.

"Aslında çok iyi olur, Yıldız."

Kenan'ın arabasına bindiğimde Barış'a yazmaya başladım.

mina
beni eve kenancim birakiyo

barış
hainler

"Şarkı açmasak, başım çok ağrıdı."

Zaten hiç şarkı havamda değildim.

"Olur, tamam."

"Sana sus demiyorum, sen hep konuş."

"Kenan."

"Hm?"

"Sen her kız arkadaşınla böyle misin?"

"Anlamadım, Mina?"

"Bilerek mi yapıyorsun tüm bunları, yoksa ben mi kafamda kuruyorum?"

"Kafanda kurduğun yok, gayet net olduğumu düşünüyorum."

"Arkadaşlar böyle davranmaz."

"Demek ki arkadaş değiliz, Mina."

"Böyle olmasını isteyen sendin!"

Güldü.

"Böylesi daha sağlıklı."

Gözlerimi devirip koltuğa yaslandım.

"Ama aklımdan çıkmıyorsun, Mina. Bir an bile seni düşünmeden edemiyorum."

-

vayt