Sessizliğin Sesi

3.Bölüm

1 hafta sonra

Geçirdiğimiz bir hafta boyunca neredeyse ev her gün misafir doluydu. Abim misafirlerin yanındayken  ben anneme yardımcı oluyordum. Diğer vakitlerde de abimin yanındaydım.

Normalde abim evdeyken gözleri mutluluk ve huzurla parlardı. Ama bu sefer hüzün ve pismanlıkla parlıyordu. Nedenini sormak isteyip ona yardım etmek istesemde soramadım. Her zaman ki gibi.

Bugün de hem anneanne hem Büşra teyzem gelmişti. Tabii vazgeçilmez kuzenlerim. Hepimiz çok mutluyduk ta ki bu güzel günümüz felakete dönene kadar..

~~~~~~~~~

"Ben Kenan abiyi de çağırıcam!" Diye bağırarak misafir odasına doğru sevinçle koştu Ramazan.

Taner onun arkasından gözlerini devirdi. "Boşa çağırma gelmez"

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Taner ve Ramazan kim diye soracak olursanız ikiside amcaoğlum olur.

Ramazan çok enerjik, dışa dönük, pozitif bir insandır. Hepimizin yüzünü güldürür.

Taner ise depresif, zeki ve sosyal biridir. Hem depresif hem de sosyal olmayı nasıl beceriyor inanın anlamıyorum.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Ramazan misafir odasına gidip Kenan'ın yanına oturdu. Parmağı ile Kenan'ın omzuna vurmaya başladı. "Kenan - abi - abi - Kenan "

Bu sırada Veysel ve diğer kuzenleri kapıdan gülerek ikiliyi izliyorlardı. Kenan Ramazan'a dönmeden "Ha Ramazan?" dedi.

"Gel bizimle oynaaa, gel benimle oynaa"

Kenan tam itiraz edecekken kapıda duran kardeşini gördü. Gözlerinin içi resmen 'lütfeeen!' Diye bağırıyordu. Kardeşine gülümseyip Ramazan'a döndü. "Hadi gidelim"

Ramazan Kenan'ın elinden tutarak götürürken arkadan Kenan'ın teyzesi "Görende sizi 5 yaşında çocuk zanneder ya. Hala oyun hala oyun" diye söylendi.

Odaya geldiklerinde Ramazan Taneri taklit etti. "Boşo çağirma golmoz" Taner küskün bir ifade ile Ramazan'a vurup "Bi sus la!" dedi.

Kenan Umut'un elindeki uno kartlarını görünce "Uno mu oynayacaz?" dedi.

Umut başını iki yana salladı. "Hayır Hayali Bankacılık3 oyniyacaz"

"Ben daha biri bilmiyom bi de üçü mü oynayacam. Üstelik ben böyle bir oyun daha önce duymadım.. gözünüzü seveyim düzgünce uno oynayalım"

Tüm kuzenleri "OLMAZ!" diye yükselince gülmeden duramamıştı. Gözü arada bir kardeşine kayıyordu. Oldukça mutlu görünüyordu. Bu mutluluğu bozmamak için ne oyun olsa oynardı. Tek önemli şey kardeşinin gözlerinin içinin gülmesiydi.

Umut oyunu anlatmaya başladı. "Şimdi Kenan abi bu oyunun mimarı benim. Bir başkan, bankacı ve kapıcı olacak.

Başkan vergileri, kiraları, maaşları belirliyor. Ev satıyor. Oynarken anlarsın orasını. Bankacı zaten parayla falan ilgileniyor. Kapıcı da yurtdışına gidenlerden para alıyor. Yurt dışı kapının dışı olan her yer. Yurt dışına gitme ücreti 15 TL

Bir de monopoly var. Hepimiz bir çember olup ortaya para atıyoruz daha sonra zar atıyoruz. Mesela ben 4 diyip zarı atıyorum. Zar 4 gelirse tüm para benim olur. Evler açık arttırma ile satılıyor. Uno kartları da para"

Kenan boş boş Umut'a baktı bir süre. Daha sonra gözü diğer kuzenlerimle ve kardeşinde dolandı. "Sanırım anladım "

Taner gülerken "Çok belli oluyor Kenan abi" dedi.