Merhaba ben Alis. İntikam soğuk yenen bir yemektir derler, fakat ben içimdeki kor ateşin öfkesiyle yakıp kül etmiştim etrafı. Kalbim bu yangınla kül ve paramparça olmuş, intikam arzusu kanıma bir bir işlemişti. Böyle olmayı ben seçmemiştim. Sadece intikam alma yolunda ilerlerken yanlış yola sapmış ve zararlı olarak yine ben çıkmıştım . İnsanlar beni ve arkadaşlarımı "Ruh Çıkarıcılar" olarak tanıyorlar. Kendime ait bir katil grubum var .Ama onlar bir katil grubundan çok benim ailem gibiler. Her şeyi onlar ile birlikte yaparız. Her hafta sonu birlikte gezmeye çıkarız, vakit geçiririz aslında çok kafa dengiyizdir. Masum kimsenin kılına bile zarar gelmesine izin vermeyiz. İçimizde bir yerlerde hala merhamet duygusu var. E neden o zaman bir katil grubun var dediğinizi duyar gibiyim. Hepimizin içinde hala iyileşmeyen yaralar var ve hepimizin en az bir yakını aynı şirket tarafından katledildi. O şirketin adı ise Mascany... Bu şirket dışardan klasik bir banka şirketi gibi görünse de aslında bir suikast şirketi. İnsanlar o şirkete yüklü miktarda para ödeyip, ardından öldürülmesini istedikleri kişiyi seçiyorlar. Ve bir gün içerisinde o kişiyi öldürüyorlar. Bu şirket daha çok bir kiralık katil şirketi gibi. Annem ve babam zamanında o şirketin banka bölümde birlikte çalışıyorlardı. Suikast olaylarından hiç bir şekilde haberleri yoktu. Onlar benim dünyam, her şeyimdi... Hayatım önceden neredeyse kusursuzdu. Fazla sayıda arkadaşım, ailem, sevdiklerim ve oyuncaklarım vardı bir çocuk daha ne isteyebilirdi ki? Ailem bu katliam olaylarını öğrenince çılgına dönmüş ve "biz nasıl böyle bir şirkette çalışmışız ?" gibi türlü türlü sorular ile soru yağmurlarına tutmuşlardı kendilerini. Ardından ailem tam polisi arıyacaklarken o şirkette çalışan 30 lu yaşlarda olan ikisi kız ikisi erkek olmak üzere 4 kişi, ailemi gözümün önünde bir mermi ile vurmuştu. Sadece bir mermi... Ne kadar küçük gözüküp kolayca iş bitirebilecek bir şey öyle değilmi?
