ESPERANTO GODT

EG 2 (unedited)

NISHA POV:

"Everything happens for a reason Nisha remember that, always remember that not all people you expect to stay can stay. "

"You're my world mahal, walang bibitaw. "

I gasped for air the moment my eyes open, it happened again. Those voices that I keep hearing on my dream.

It's like a voice recorder that keep playing and playing. Voices that I didn't know where and who come from.

Tumitig Ako sa labas Ng bintana Ng Makita Kong madalim na.

"Shit" mura ko Ng mag tingin ko sa orasan ay 8:30 na Pala Ng Gabi

"Fuck lagot Ako Kay mommy nito" nag mamadali kung inaayos Ang gamit ko at nag lakad na palabas

Andito Kasi Ako Ngayon sa school tinatapos Ang natitirang assignment ko Ng Hindi ko namalayan na naka tulog na Ako napahimbing pa ata Kasi Ang tanda ko alas kwarto Ng hapon Ako nakatulog.

"Oh ineng gabing Gabi na andito Ka paren" may pag tatakang sambit saken ni manong guard Ng Makita ko siya sa harapan Ng gate.

"Naka tulog Po Kasi Ako manong pasensya na Po" magalang Kong Sabi at nag patuloy na sa pag lalakad pa uwi.

Malapit lang Naman Ang subdivision Namin Dito Mula sa paaralan pero may pagka malayo den nakaka lito noh HAHAH Ako den nalilito.

"Ohhhh ohhhh wag mag alala
Buhay ay Hindi karera~~~"

Napahinto Ako sa pag lalakad Ng marinig ko Ang ringtone Ng cellphone ko. May tumatawag, Hindi ko pa sana sasagutin dahil paborito kung kanta Ang ringtone ko.

Kung Hindi ko lang Nakita na si papa pala Ang tumatawag. kaya dali dali Kong kinuha Ang cell phone ko Mula sa bulsa Ng palda ko.

"Papa" Malamyos na ika ko na may halong pag tataka.

"Pumunta Ka Dito sa hospital."

"Po bakit Po? May nangyari Po ba papa? " Puno Ng pag tatakang bigkas ko Minsan lang tumawag saken Ang tatay ko at nakakatakang tungkol pa dito.

"Wag ng maraming Tanong bilisan mo."
Galit Ang tono nito na tila mo iritang irita na.

"Po sge pa-" bago pa man Ako makapag paalam Ng maayos eh binabaan nako Ng tawag Ng tatay ko.

" Sighed* ano pangang Bago? hahaha "
Tumingala Ako sa kalangitan at pinalobo Ang pisngi ko upang pigilan ang luhang nag babadya Ng mahulog mula sa mata ko.

Nakakaingit Ang mga bituin noh? Para saken Sila Ang sumisimbolo Ng kalayaan na Hindi makamtam Ng bawat Isa satin.

Naniniwala Ako na bawat tao sa Mundo ay may bituing nag nining ning sa kalangitan na nag re-representa saatin.

Napangiti nalang Ako sa mga pinag sasabi ko at nag patuloy sa pag lalakad at Ng may Makita Akong jeep ay sumakay nako patungo sa hospital na malapit lang den Dito.

"Paabot Po kuya." Nilahad ko Ang kamay ko patungo sa lalakeng nasa gilid ko puno Kasi Ang jeep na nasakyan ko kaya nasa may bandang dulo nako.

"Kuya paabot Po." Pag sambit ko sa pangalawang pag kakataon ngunit naka tingin paren saken Ang kuyang katabi ko kaya nairita nako.

"Paabot Po." Sa pag kakataon Naman Na ito nilahad kona Ang kamay ko sa ibang direksyon. Laking pasalamat ko Naman Ng inabit ito Ng ateng nasa tabi ni kuya.

"Buti pa si ate tss" mahinang banggit ko sa sarili ko upang Hindi marinig ni kuyang suplado. Hayts wala na talagang mabuting nangyari Ngayong Araw.

Pero Ang weird ni kuya, manyak kaya toh? Kanina pa Kasi siya naka tingin saken kala mo lalamonin Ako Ng buo.