252 Numara

Merhaba Ben "İzgi Kıraç" 18 yaşındayım polisler yedi yaşımda beni Yurt'a bıraktı annem ev hanımıydı babam ise iciyordu hergün evde bir ses bir kavga bi tabak kırılma sesi olurdu annem beni korumaya kafasından darbe yiyip vefat etti dogum gunumu bilmiyorum ama "Mart'a" onu biliyorum.

(Yıllar Önce) "Yazar anlatımı"
İzgi Herzamanki gibi sabah uyandı annesinin diyiş ile "Cadı" Uyandıgı zaman annesinin yanına gider "Günaydın annecim" derdi minik ayaklarını yataktan aşağı sarktı ve annesinin odasına gitti ve kulağına fısıldadı "Annecim Hadi uyan sabah oldu" dedi sonra annesinin yuzune kaydı gozu annesinin gözü açıktı bir yere odaklanmış bakıyodu sabit bi sekilde.Izgi yatak'ta bir ıslaklık hissetti elli yavaş yavaş yorgana dogru gitti yorganı kaldırdığı zaman şok içinde kaldı elli havada kaldı gozlerdinden goz yaşları suzulmeye başladı annesi 19 yerinden bıçaklanmıstı.elli bıçak izlerinde gezindi canı yanıyordu birden kalktı izgi elline pamuk aldı ve hafif ılık su ile ıslattı ve yaralara değdirmeye basladı "Merak Etme anne canın yanmıcak seni iyileştircem" sesi titriyordu farkındaydı herseyin annesi ellinden gittigini elline telefonu aldı Ambulansı aradı "Lütfen Yardım edin annem ölüyo!" İzgi sadece yalvarıyodu ellinden bişi gelmemesi onu mahvediyodu 10 dakika sonra ambulans geldi annesi ile Izgiyi aldılar "Anne beni bırakıp gitme yalvarırım lütfen!" İzgi üç saatir ne yemek yiyodu nede su içiyodu tek isteği annesiydi bir doktor cikti ve agzindan tek bi kelime dokuldu "Kaybettik" İzgi artık Tek kalmıştı kimsesizdi.

Izgi Goz yaslarına boğuldu hayat artık ona cehhennem gibiydi ileriden İzginin babası gozuktu İzgi'ye dogru geliyordu "Kızım yalvarırım Affet beni" Babası hiç iyi degildi Kafayı yemişti İzgi ayağı kalktı geri geri gitti agzından tek kelime çıktı "Senin yüzünden" Izgi altüst olmuştu tek dayanağı olan varlığı kaybetmişti "Bak kızım biliyorum" Dedi babası "Hersey senin yuzunden!!" Babası dayanamayıp Izginin kolundan sertçe tutup eve goturmeye calıştı "Eve içki parası getirceksin okul yok artık!" Babası iyi degildi ama Izginin bundan başka seceneği yoktu Hergün dışarı cıkıyor eve para getiriyodu en sonunda evi polisler basınca aldılar minik izgiyi...