Met elkaar | Mabbie

Robbie

Matthyas Maarten het Lam zat bij me in de klas op de middelbare school. Hij was de mooiste jongen van de klas en ik heb zelfs nog sjans met hem gehad, maar ik was te jong, te onwetend en te bang om mijn kans te pakken.

Nu ineens zit hij voor Jorn zijn deur en dat geeft me alleen nog maar meer vraagtekens. Waarom zit hij hier? Ging hij ook met Jorn?

Groeten doet hij niet, dus ik ook niet. Ik loop langs hem naar de deurbel, maar net als mijn vinger boven de knop bungelt, begint Matthyas te praten.

"Dat heeft toch geen zin," zegt hij, "Ze weet dat ik hier ben, dus ze doet toch niet open." Verward kijk ik naar beneden, maar dan druk ik toch op de bel. Ik zet een paar passen achteruit om te wachten tot de deur open gaat, maar al snel kom ik achter dat hij gelijk had; de deur gaat inderdaad niet open.

Ik zucht en ga naast hem zitten op het kleine stoepje voor de deur. Even staar ik in stilte, tot ik het niet meer houd.

"Ze?" Vraag ik hem, terwijl ik mijn hoofd naar hem toe draai. Dat ene woord bleef in mijn hoofd spinnen sinds hij het uitsprak. Wie is die 'ze'? Wie is hier, naast Jorn, nog meer?

Hij draait zijn hoofd om naar mij. "Ja, Isabel." Zegt hij, "of kwam je voor iemand anders?" Ik knik, "Jorn." Hij knikt meteen begrijpend, "Ah."

Verward kijk ik hem aan. Kent hij Jorn?

Hij lijkt mijn verwarring te zien, want hij begint meteen uit te leggen, "Je hebt wat met Jorn? Of gehad?" Ik knik, "Gehad."

Hij knikt begrijpend, "Ik met Isabel. Ze heeft het uitgemaakt eerder vanavond en vertrok meteen naar Jorn voor onderdak, want we woonden samen. Ik vermoed dat die twee al minstens een half jaar samen gaan."

Mijn vuisten knijpen samen en mijn wenkbrauwen fronzen. Een half jaar, dat zou betekenen dat hij is vreemdgegaan op me. Hoe kon hij dat doen?

"Klootzak," mompel ik. Matthyas knikt instemmend, "en hoe ben jij hier beland?"

Ik haal mijn schouders op, wat hem verwarder laat kijken. "Jorn maakte het uit omdat hij geen gevoelens meer heeft, maar ik denk dat ik nooit over hem heen ga komen," leg ik uit, "alles brengt me terug naar hem, terug bij af."

"Het is bizar hoe je in zo'n spiraal terecht kan komen. Isabel heeft al honderden keren gedreigd weg te gaan, maar dit is de eerste keer dat ze het daadwerkelijk heeft gedaan."

Ik knik, maar weet niet zo goed wat ik terug moet zeggen. Een stilte overvalt ons, eentje waarin ik me besef hoe sneu we bezig zijn. In de regen met een gebroken hart wachten op mensen die nooit voor ons zullen kiezen. Ik grinnik, wat Matthyas' aandacht pakt. "Wat?"

"Besef hoe sneu we eigenlijk bezig zijn. We zitten te wachten op mensen die ons toch niet gaan kiezen," leg ik uit. Op zijn gezicht ontstaat een glimlach, "Drankje doen dan maar?" Ik knik instemmend, "klinkt goed!"

We ploften neer bij een bar waar we beiden nog nooit waren geweest, een nieuwe start. In het begin luchtten we onze harten over Jorn en Isabel, maar later ging het ook over onze levens en wat er allemaal veranderd is sinds de laatste keer dat we elkaar zagen. Met de uren die verstrijken, voel ik ons dichter bij elkaar groeien, zowel mentaal als fysiek. Het is net of de aantrekkingskracht die er toen was, er nog steeds is.

Rond vijf uur s'nachts, of s'ochtends, vonden we het wel genoeg geweest. Matthyas zou bij mij slapen, omdat hij anders weer terug zou moeten naar Ameide, en we zouden de bus nemen naar mijn appartement.

In de bus voel ik zijn lichaam tegen me aanleunen, als reactie sla ik mijn arm om hem heen en kom ik dichtbij hem zitten. Hij kijkt op van mijn schouder. Hij staart me aan, maar erg vind ik het niet. Het geeft me de kans om hem ook goed te bekijken. Zijn ogen dwalen af naar mijn lippen, maar ik merk dat hij twijfelt. Ik kom dichterbij, maar hij beweegt zijn hoofd mee naar achteren.

"Kan dit wel?" Fluistert hij, doelend op Isabel, Jorn en ons mislukte verleden samen.

Ik knik, "we hebben andere verhalen, die toch zo hetzelfde zijn. Tijd om dat te vergeten en opnieuw te beginnen."

Ik leun dichterbij, maar dit keer trekt hij niet terug. "Maar dan met elkaar," fluister ik, voor onze lippen elkaar raken.