KAMELYA

1.Bölüm:Kan ve Gül

Hergün uyanmayayım diye dua ettiğim sabahlardan birindeydim.Sanırım bu artık hayat mottom olmuştu.
Uyanmamak...

"Sora! Uyanmadınmı sen hâlâ.?"ve teyzemin büyüleyici sesi duyuldu.
"Uyandım Hazal teyze geliyorum.!"
"Gelirken Çağ'ı da getir uyanmıştır bıdık."
"Tamam getiriyorum."

Ve asla kalkmak istemediğim yatağımdan usulca süzüldüm.
Civcivli pijamalarımla birlikte odayı terk ettim ve çağ hazretlerinin odasına doğru yola çıktım.

Minik bey yatağın üstünde uzanmış aklıca bana şirinlik yapıyodum.
"Senin yüzünden yatağımı terk ettim beni o minnak yüzünle kandıramzsın."
Yüzü hafif hafif düşünce kucağıma aldım.

"İki şaka yapalım dedik hemen surat yap zaten."bu sanırım bayılmadan önceki son cümlemdi.

"Çağ ıyy bu nasıl koku uranyummu yuttun evladım."

Ve o muthiş ses yankılandı belkide ciyaklama demeliyim.

"Teyzee yetiş sanırım bu çocuk bozuk."dememe kalmadan teyzem yanımda bitti.

"Ay iyiki bir çocuk emanet ettim sana Sora sen koş kahvaltıya ben gelirim birazdan." Teyzem Çağ'ı kucağımdan alıp odaya girdi.ben ise sessizce kahvaltıya indim.

Kendime not: asla çocuk yapma*

"Vayy Sora Hanım uyanmış hiç kalkmasaydınız sizi pek sorduk ama bilgi alamadık. "Gerçekten ismimden nefret ediyorum.

"Kes sesini Eren sabah sabah canımı sıkma." Ve canım kardeşim her sabah olduğu gibi beni çıldırtmayı başardı.

"Bak bak bak Sora Hanım tersinden kalkmış herhalde."
"ben seni bir tersinden kaldırım seni şimdi."eniştemin gelmesiyle kendimi toparladım.
"Yani günaydın canım kardeşim benim."
Eniştem bize garip bakışlar atarak masaya oturduk.

"Günaydın Sora kızım."ay canım eniştem işte.

"Günaydın enişte."

Eniştem eliyle masayı gösterdi.
"Gel hızlıca kahvaltını yapta işe bırakayım seni."hızlıca masaya geçip kahvaltımı yapmaya başladım.

☆☆☆

Makyajımı yaparken alttan eniştemin sesi duyuldu.

"Sora hazırmısın kızım?"

"5 dakikaya hazırım."üstümde lacivert bir takım, ayakkabı olarak
Siyah topuklularım vardı

Saçlarımıda sıkıca toplayıp ve tabiki psikolog kartımı alıp aşağıya indim.

Kendime not 2: sakın ağlama rimel çok pahalı*

Eniştemle yaptığımız yarım saatlik yolcuğun ardından ofisime vardım.
"Teşekkürler enişte"gülümseyip kapıyı kapattım ve burdaydim.
Yine...
Yavaş yavaş merdivenlerden çıkarak Eray'ın ofisine doğru ilerledim.
"Günaydın Sora"ufak bir bayılma taklidiyle kendimi Eray'ın kollarına bıraktım.
"Eray bugün lütfen ofiste çalışacağımı söyle."
"Malesef Gökyüzü Hanım bugün yine hastanedesiniz "ismimin anlamiñdan dolayı, bana üzüldüğünde gökyüzü hanım derdi.
"Sanada gökyüzünüde Eray ya."
"Sövme"
"Sana bi sövücem simdi Eray aklın çıkıcak bak."kendimi erayın kollarından kurtarıp üstümü düzelttim.
"Eraycım bir haftadır benim akıl sağlığımla oynanıyor insan biraz yardımcı olur."

"Uslu dur Gökyüzü Hanım ayrıca akıl sağlığın bozulacaksa psikoloji okumayacaktın."kafama öpücük bırakıp mayınlı bölgeye doğru gitti.Yani müdür beyin yanına.

Boynumdaki lotus kolye tenime soğukluk yapınca elim istemsizce oraya gitti.

"Yarım kaldık biz Sora, yarım kalmak zorunda kaldık."