Mahperi

Haberci-

Bizi bizden başkası zaten ayıramazdı. Bize bunu bizden başkası yapamazdı. Ah be sevgili; hamdım belki ama piştim yandım. Zaten beni senden başkası yakamazdı.

Sevmek bu kadar güzelse kim bilir sevmeyi yaratan ne kadar güzeldir.

Aşıkların gönüllerinin yanışlarında kıvılcımlar vardır.
Gönüllerini, sevgiliye vermiş olanların, gönüllerindeki derdin belirtileri vardır.
Sen, hiç duymadın mı? Yanıp yakılanların gönüllerinden çıkan ateşli bir "ah", ta Allah'ın rahmet huzuruna geçer, gider.
(Hz.mevlana)

......

Zeynep:*Sözüyle direk kaşlarım geri çatılmıştı* " Ben mi? Benmi delirtim seni!? Beni bırakan giden sen! Mektupla sözle bile değil doğum günümde! Bir kere bile aramayan yine sen! Hamileyken aklına geldim benmi delirdim seni efendi!? asıl sen delirtin beni! "

Cüneyd:"Zeynep tamam kabahtalı olduğumun farkındayım zira lakin bu senin çocuğumu benden saklıyacağın anlamına gelmiyor.. ne yapıcaktın? benim gibi aile sorunlarımı yaşasın babasızmı büyüsün? "

Zeynep:"Babası annesini terk edince napsın çocuk!? İndir beni gidicem ben.. "

Cüneyd:*Cevap vermeden sürmeye devam ettim eve gelince durdurup indirdim kapısını açtım inmeyince iç çektim* "Zeynep.. Hadi zorlaştırma.. "

Zeynep:"Sen benim hakikatımı idrak etmiyorsun efendi.. "

Cüneyd:*Yavaşça acıtmadan kolundan tutup indirdim kolunu çekip önden ilerlemeye başladı iç çekip arkasından gittim kapıyı açtım içeri girdik cübbemi takkemi çıkardım*

Zeynep:*Yüzüne bakmadan salonda koltuğa oturdum karnımda yükle yorgun düşmüş gibiydim.. Yavaşça kafamı arkaya yasladım koltukta bacaklarımı yana uzattım uzanır pozisyonda*

Cüneyd:*Peşinden salona gittim halini görünce karşısındaki koltuğa oturdun izlemeye başladım* "Yordun kendini.. inatçılığın valide hanıma çekmiş belli ki dergahta konuşulduğu kadar var halasıyla annesinin kopyası diye.. "

Zeynep:"Senin vukuatındır sebep.. yorgunum zaten cüneyd kelam etme benle.. " *Gözlerimi yavaşça kapatıp yorgunlukla uyumuştum*

Cüneyd:*Tebesüm edip izlemeye devam ettim üstüne örtü örtüp mutfağa gidip yemek hazırladım.. *

.......

Zeynepten

*Rüyamda bir kuzu ve bir ceylan ve aslan vardı.. Üçü bir kafeste ydi.. lakin kurtlar etrafı sarmıştı.. ama aslan hakimiyeti eline alıp ceylanla kuzuyu korumuştu.. direk soluk soluğa uyandım nefes nefeseydim.. baş örtümü çıkartım terlemiştim.. Cüneyde meraklı gözlerle yanıma gelmişti.. *

Cüneyd:"Zeynep'im.. Ne oldu? "

Zeynep:"Rüya gördüm.. Haberci gibiydi.. "

Cüneyd:"Hayır olsun.. Ne gördün nurum.. "

Zeynep:*Olanları anlattım* "Yorumlayan biri varmıdır dergahta.. "

Cüneyd:"Müyesser hanım.. Rahmetli dedemden sonra o yorumluyordu tabir eder sana.. "

Zeynep:"Ben bir uğrayım o vakit.. "

Cüneyd:"Güzelim.. Açsındır.. Yemek hazırladım ben.. "

Zeynep:"Ye sen. " *Yüzüne bakmadan paltomu giydim başörtümü geri yapıp evden çıktım tekkeye gitmeye başladım sadi efendiyi görünce önümde durdu*

Sadi:"Zeynep kızım.. Hayr ola.. çok gezinme yorma kendini.. "

Zeynep:"Saolun hememiyetiniz için sadi efendi.. Lakin müyesser hanımla kelam etmem icab eder.. İriştiniz mi hiç? "

Sadi:"Çeşmenin ordaydı kızım.. "

Zeynep:"Allah razı olsun selametle.. " *tebesüm edip çeşmeye yürümeye başladım müyeser hanımın yanında feyza da vardı.. *

Feyza:*Zeynepi görünce gülümseyip yanımıza çağırdım* "Zeynep.. Maşallah yüzüne renk gelmiş hamilelik yaramış.. "

Zeynep:*Gülümsedim* "Saol feyza abla.. "

Feyza:"Baban ilişmiyor değil mi? "

Zeynep:"Yok yok.. Afiyeteyiz şükür.. Müyesser hanım.. İki kelam edebilir miyiz? "

Feyza:"Konuşun hadi siz selametle hayırlı günler.. "

Zeynep:"Selametle.. "

Müyesser:"Gel zeynep kızım.. "

Zeynep:"Müyesser hanım.. Rüya tabiri için ben.. "

Müyesser:"Gel bakalım.. Otur sen şöyle.. "

Zeynep:*Yavaşça tabureye oturdum içim darlanmıştı nedensiz..*

Bölüm sonuuu!
Umarım beğenmişsinizdirr

Fikirlerinize açığımm

Yeni kitabım içinde ilk bölümü attım okuyabilirsiniz