That guys that saved her || Bankzitters

orde

𝐞𝐯𝐚'𝐬 𝐩𝐨𝐯:

Mijn moeder houd mijn hand vast. Ik herinner dat ik in de ambulance lag. Maar voor de rest was alles een groot vraagteken. Er spoken zo veel vragen door mijn hoofd. Het voelde raar om niet te weten wat ik heb beleeft.

Opeens zie ik een dokter boven mij hangen. Hij kijkt me lang aan. Ik wil wegkijken maar daar heeft mijn lichaam nog geen energie voor. Hij begint tegen mijn moeder te praten. "Het is goed nieuws dat ze zo snel alweer wakker is. Ik kom zo terug om wat vraagjes aan haar te stellen".  Mijn moeder wreef over mijn arm. "Ik hou van je mam" zeg ik. Mijn moeder kijkt mij met tranen in de ogen aan. Ik zie een glimlacht op haar gezicht verschijnen. Ze begint harder te huilen van geluk.

De Dokter komt terug en begroet mijn moeder en hij ziet mij om mij heen kijken. Hij glimlacht naar mijn moeder en zegt hallo tegen mij. Ik glimlach terug. "Zo eva, hoe gaat het nu met je"?  Ik krijg het voor elkaar om zacht te praten, "Ik heb veel pijn maar ik denk goed" zeg ik met een schorre en overslaande stem. 

 𝐌𝐚𝐭𝐭𝐡𝐲'𝐬 𝐩𝐨𝐯:

Ik zit een beetje te scrollen op mijn telefoon als ik de deuren open hoor klappen. Er lopen een stuk of zes dokters naar binnen. Vier van hun duwen een bed. "Weer iemand op de kamer?" fluister ik zacht tegen mezelf. Ik hoor Robbie die naast me ligt ook zuchten. Ik kijk even naar het bed en zie dat het een meisje is. "Wel leuk dat we eens een keer een meisje op de kamer hebben" zeg ik tegen Robbie. Hij knikt. 

Ik ga weer verder op mijn telefoon. Ik open tiktok en zie een edit over mij en robbie. Ik zit met een brede glimlach achter mijn telefoon. Ik kijk lachend naar robbie maar hij blijft rechtdoor staren. Ik zie een traan over zijn wang lopen. Ik beweeg naar de rand van mijn bed om naar robbie te gaan. Ik ga rechtop zitten maar dan merk ik dat ik weer naar achter val. Dan besef ik mij dat ik mijn rug gekneusd heb. Ik hoor robbie steeds harden snikken. Ik ga weer in mijn bed liggen en stuur mijn tante een appje. Mijn tante is een verpleegster. 

5 minuten later klappen de deuren open en mijn tante komt binnen. Ze loopt gelijk naar robbie. Heel robbie zijn mouw is nat van de tranen. ik maak me zorgen om robbie. Het gaat erg slecht met hem sinds dat hij hier in het ziekenhuis ligt. Hij wil nooit meer een spelletje spelen, hij maakt geen grapjes meer, hij maakt nooit meer een gezellig een praatje, hij lacht ook nooit meer en hij huilt alleen maar. Het enige persoon dat hem nog een klein beetje blij maakt is Jamie, zijn vriendin. Hij had zijn arm en been gebroken. Maar die zijn al bijna hersteld dus hij mag al bijna naar huis. Maar ik hoop dat het goed gaat met hem als hij naar huis gaat.

Mijn tante heeft Robbie weer een beetje gerustgesteld maar ze blijft nogsteeds bij Robbie zitten. Ik hoor hard gesnik aan de andere kant van de kamer. Ik kijk weer naar het nieuwe meisje en zie dat het niet goed met haar gaat, maar gelukkig loopt er al een dokter binnen. Ik kijk met grote ogen naar Koen. Hij kijkt met een grote glimlach terug.

𝐞𝐯𝐚'𝐬 𝐩𝐨𝐯:

De dokter heeft mij wat vragen gesteld en loopt weer weg. Hij heeft gezegd dat ik zo meteen een operatie moet. Ik had geen keuze of ik de operatie wel of niet wou. Ik vind het best spannend omdat ik nog nooit eerder een operatie heb gehad. Er zit al heel de tijd een leuke blonde jongen naar mij te kijken. Hij zit een beetje op zijn telefoon, zoekt contact met zijn vrienden die ook op deze kamer liggen en hij kijkt naar mij. Hij ziet er aardig uit en knap uit. Ik dwaal weer af met mijn gedachtes naar de jongen. Ik word uit mijn gedachtes gehaald door de openklappende deuren. De dokter komt binnengelopen en ik krijg meer spanning. Ik begin helemaal te trillen. De tranen beginnen te stromen en ze blijven maar rollen over mijn wangen. Ik begin steeds harden te snikken. Alle 4 de jongens op de kamer kijken naar me.

Ik zit nogsteeds hard te snikken terwijl de dokter samen met mijn moeder het bed richting de operatiekamer duwt. Op een gegeven moment moet mijn moeder weg. Ik begin nog meer te paniekeren. Ik voel een spuitje in mijn bovenarm. Ik begin om me heen te slaan maar dat doet te veel pijn. Ik voel mijn spieren verslappen en ik zie alles weer zwart worden.

𝐡𝐨𝐢𝐡𝐨𝐢𝐢𝐢𝐢𝐢, 𝐈𝐤 𝐡𝐨𝐨𝐩 𝐝𝐚𝐭 𝐣𝐮𝐥𝐥𝐢𝐞 𝐡𝐞𝐭 𝐯𝐞𝐫𝐡𝐚𝐚𝐥 𝐞𝐞𝐧 𝐛𝐞𝐞𝐭𝐣𝐞 𝐥𝐞𝐮𝐤 𝐯𝐢𝐧𝐝𝐞𝐧. 𝐈𝐤 𝐝𝐨𝐞 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐛𝐞𝐬𝐭 𝐨𝐦 𝐳𝐨 𝐯𝐚𝐚𝐤 𝐦𝐨𝐠𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤 𝐞𝐞𝐧 𝐝𝐞𝐞𝐥 𝐭𝐞 𝐮𝐩𝐥𝐨𝐚𝐝𝐞𝐧 𝐦𝐚𝐚𝐫 𝐢𝐤 𝐡𝐞𝐛 𝐡𝐞𝐭 𝐡𝐞𝐥𝐚𝐚𝐬 𝐞𝐫𝐠 𝐝𝐫𝐮𝐤 𝐞𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐰𝐨𝐫𝐝 𝐧𝐮 𝐨𝐨𝐤 𝐯𝐚𝐤𝐚𝐧𝐭𝐢𝐞 𝐝𝐮𝐬 𝐝𝐞 𝐚𝐚𝐧𝐤𝐨𝐦𝐞𝐧𝐝𝐞 𝐭𝐢𝐣𝐝 𝐤𝐨𝐦𝐭 𝐞𝐫 𝐦𝐢𝐬𝐬 𝟏 𝐝𝐞𝐞𝐥 𝐨𝐟 𝐡𝐞𝐥𝐞𝐦𝐚𝐚𝐥 𝐠𝐞𝐞𝐧 <3