(görsel notu: ben bu fetüs Kenan'ı görünce en az üç dakika gülmekten kendimi alamadım sizin için de bırakayım dedim burayaKSMDMSMMDMD 🧡)
(not: ilham perilerinin beni yüz üstü bırakası gelmiş gibi bir bölüm.. geçen bölüm o kadar çok güzel yorum gelmiş ki yetişemedim bile ya canımsınız gerçekten yorumlarınız çok motive edici ve bir o kadar komik oluyor 🥹💖 umarım bu bölümü de beğenirsiniz güzel okumalar öpüyorumm 😘❤️❤️🩹🍒❣️❣️ )
Birkaç hafta önceye kadar tek bildiğim ve benimsediğim şey hayatıma minimum sayıda insanla ve dolayısıyla minimum hasarla devam edip derslerimi en yüksek notla geçmek iken ben şu an artık açık açık hoşlandığımı kendimi geçtim çevremden bile gizleyemediğim oğlanın biri için mutfakta un içinde içli köfte yapıyordum. Daha doğrusu yapmaya çalışıyordum.
Tamamen kendi başıma aniden karar verdiğim bir saçmalıktı bu ve Umay duysa kesinlikle çok fena gülerdi. Gerçekten gülünç de olsa içinde bulunduğum kargaşanın en büyük sorumlusu da içimdeki damak zevkine hitap eden her şeyin mutluluk vereceğine inanan türkoydu tabii ki.
Kalbimi kaçınılmaz bir şekilde ele geçiren malum kişiyle kapı önünde yaşadığımız o garip tutulma anından sonra birkaç kez mesajlaşmıştık ve ben maça beraber gitme teklifini sanki aklımda hiç yokmuşçasına şaşırdığımı belli ederek 7. ısrarda falan kabul etmiştim. Tüm bunlar yaşanırken şükür ki Bertuğ tekrar yazıp herhangi bir buluşma teklifinde bulunmamıştı. Umarım uzun süre müsait zaman bulamaz da yanlış anlaşılmaya müsait herhangi bir görüşme yapmayız diye dua ediyordum zaten.
Bugün akşam da maç günüydü sonunda ve ben yanımıza yolluk olarak onun sevdiği bir şeyi yapmayı düşünmüştüm hem geçen borcunu ödeyemediğim kebapların ve içli köftelerin yerine de gayet sayılırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ağlıcam boşluğuma geldi bu nası yolluk Alsu termosta çay yok mangal yok..)
Türkiye'yi benden alabilirsiniz ama içimdeki Türk anneanne kafasını asla diyerek elimdeki imkanlarla bulgurlu hamuru yoğurmaya girişmiştim. Düşünce aşamasında her şey güzeldi ama ben daha hamurun kıvamını bile beceremeyince keşke koca bir kazan tarçınlı sütlaç kaynatsaydım diye düşünmeden edemedim. Hatta bir tepsi alır tüm apartmana da dağıtırdım hayır niyetine hem bu vesileyle bir şekilde bizim tanışmamızda payı olan yaşlı Malfredo'ya da teşekkürlerimi iletirdim.
Şimdi un içinde kafama bağladığım yemeni bozması fular ile beraber mutfak tezgahına per perişan görüntüm yansırken dedemlerin görüntülü aramamı açmasını ve bana tarif konusunda acil yardım etmelerini bekliyordum.
"Dedecim merhaba" dedemin ve sonrasında da anneannemin telefonu burnuna kadar yaklaştırmış görüntüsüne kıkırdarken el sallayarak onları selamladım.
