माझे आई-बाबा, मी व माझी मोठी बहिण असे आमचे मोजकंच कुटुंब होतं. आम्ही एका खेड्यात राहत होतो. आमच्याकडे बऱ्यापैकी शेती होती. त्यामुळे आमची आर्थिक परिस्थिती तशी काही वाईट नव्हती. माझ्या बहिणीचे लग्न अगदी लहान वयात झालं होतं. तिचं नाव जया. तिला एका शेतकरी कुटुंबात जवळच्या खेड्यात दिलं होतं.
मी त्यावेळी अगदी लहान म्हणजे असेल पाच-सहा वर्षाचा...! पण समजायला लागलं होतं... ताईच्या लग्नानंतर एका वर्षात तिला मुलगी झाली. मुलगी अगदी सुंदर आणि गोंडस होती. तशी ताई पण दिसायला अत्यंत सुंदर होती. आमच्याकडे पहिलं बाळंतपण आई-वडिलांकडे करण्याची प्रथा होती. म्हणून ताई आमच्या घरी आली होती. ताई मुलीला दूध पाजताना ती माऊ कधी झाकून ठेवत नव्हती. खेड्यात तशी प्रथा नव्हती. कुणाही समोर माऊ उघडे करून बाळाला दूध पाजण्यात स्त्रीला संकोच वाटत नव्हता. कारण तशा लैगिक भावना कुणामध्येही नसतात. शहरात मात्र सुशिक्षित बाया लेकरांना दूध पाजताना आपले माऊ आणि बाळाचे डोकं झाकून ठेवतात.
ताईच दुर्दैव्य असं की तिची मुलगी आठ दिवसांतच कोणत्या आजाराने मरण पावली, ते काही कळलं नाही. त्यामुळे आम्ही फार दु:खी झालो होतो. माझी ताई सारखी रडत राहायची. ताई त्यानंतर काही दिवस आमच्याच घरी राहत होती.
एक दिवस मी तिच्याजवळ आलो. तेव्हा ती तिच्या मावातील दूध काढून फेकत असताना मला दिसली. मी ते दृश्य दुरूनच पाहिल्यावर तिने जवळ बोलाविलं. जवळ घेत मला म्हणाली,
"तू हे दूध पिशील का?"
मी मानेनच 'हो' म्हणालो. मग तिनं माझं तोंड तिच्या उघड्या असलेल्या एका मावाजवळ नेऊन बोंडशी तोंडात घातली व त्याला जीभ लाऊन दूध ओढू लागलो. दूधाची चव गुळचट जरी असली तरी चवदार वाटत होती. तिचे माऊ माझ्या तोंडात मावत नव्हते इतके मोठे होते.
ताई म्हणाली,
"माझे दूध वाया जाऊ देण्यापेक्षा तू तरी पीत जा राजा...." माझा दुसरा हात रिकामा होता. म्हणून तिने तो हात ब्लाऊज वर सरकवून तिच्या दुसऱ्या मावावर ठेवला. मग मी एका मावाचे दूध पिता पिता दुसऱ्या मावाशी खेळत होतो. बाळ पण असेच करीत असल्याचे मी पाहिलं होतं. नंतर पहिला माऊ तोंडातून काढून दुसऱ्या मावाला लावून दूध प्यायला लागलो. काही वेळाने दूध कमी झाल्यावर मी थांबलो.
