AJAN HANIM

2.BÖLÜM

HELLLOOOOO NASILZINUUZZ BEBEKLERİMM  UMARIM BU BÖLÜMÜ BEGENİRSİZ YAZIM YANLISIM OLABILIRR
KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM

Gözlerimi telefonun çalmasıyla açtım. Arayan Eflal'di . Oflayarak telefonu kulağıma götürdüm.

Esneyerek " alo efendim niye sabahın köründe arıyorsun beni" dedim. Derin nefes verdi " Nehir saat 11'e geldi. Neyse ne onu bunu boş ver üstüne hemen bir şeyler takıp emniyete gel bekliyorum" deyip telefonu kapattı. Sinirle yatakta tepindim. Çok uykum vardı. Esneyerek yataktan kalkıp duşa girdim. Üstüme rahat bir şeyler giyip evden çıktım. Esin çoktan evden gitmişti.

 Emniyete vardığımda Eflal yanıma koşarak geldi. " Nehir dosyaya ne kadar çalıştın " şaşkın bir ifadeyle düşündüm. " Galiba 13'e kadar çalıştım. Ne oldu" dediğimde ağzından  " siktir " kelimesi çıktı. " Ayhan holdinge yarın gideceksin "  dediğinde ağzım sonuna kadar açıldı. Ben  65 sayfayı 1 günde nasıl ezberleyebilirim . 

Ağlayacak gibi bir yüz ifade vardı yüzümde titrekçe sordum " kim verdi bu kararı " dedim. Eflalin eliyle gösterdiği Mustafa komisere yürüdüm. Şimdi sikecektim belasını. Tam yanına varmışken Eflal kolumdan tutup kendi odasına götürdü.

Odaya girdiğimizde koltuğa oturdum. Ah ne yapacaktım. Kesinlikle bu sefer başarısız olacaktım.

Eflal tepemde dairiler çizerek düşünüyordu. Mustafa komiser bir elime geçersen  kurtuluşun olamayacak. 

" Aklıma hiçbir şey  gelmiyor çıkmaz bir yola girdik" dedi Eflal. Aklımda ki fikir kabul etmeyeceğini bilerek yine de çat diye söyledim " İptal edelim gitmeyeyim yada başka biri gitsin" dediğimde bakışları ile ' saçmalamayı bırak ' demişti. Oflayarak arkama yaslandım. Büyük ihtimalle başarısız olacaktım ve  Mustafa komiser ağzıma sıçacaktı. Yapacak bir şey yoktu gidip konuşmam lazım. 

Hemen ayağa kalkarak kapıya yürüdüm. Hemen yan oda olan Mustafa komiserin odasına tıklattım. İçerden gel sesine duyunca içeriye girdim. 

Gözünü bilgisayardan ayırmayarak " evet seni dinliyorum Nehir" derin nefes alarak konuşmaya başladım " Komiserim neden holdinge gitmemi öne aldınız " dedi. Sesimin sinirli çıkmaması için büyük çaba sarf ediyordum. 

Umursamaz şekilde konuşmaya başladı " E yani bunu söylemeye mi geldin " dedi. Sabır çekercesine " Komiserim dosyadaki  şeylerin çoğuna çalışamadım bile ve bu zamandan sonrada hepsini ezberleyebileceği mi sanmıyorum" dedim. 

Sonunda gözünü bilgisayardan ayırıp yüzüme baktı " E yani " dediğinde artık sesimin kontrolünü kaybettim " bunu yapabileceğimi sanmıyorum" dedim. Bu kadar umursamaz ve gevşek olması canımı sıkmıştı. 

Kaşlarını çattı " sesini kontrolüne al Nehir Akay  sana yapacaksın dediysem yapacaksın lütfen artık bu konuyu açma ve saat 8.30 da Ayhan holdingde ol şimdi çıkabilirsin" deyip gözlerini yine bilgisayara gömdü. Dişlerimi sıkarak odadan çıktım.

Hemen Eflal'in odasına girdim. O da benim için endişeleniyordu. Varlığı fark edince hemen duruşu dikleşti.

" Bir fark oldu mu" kafamı olumsuzca salladım. Oflayarak oturdum. Böyle önemli bir şeyi başarısızlıkla bitirmek istemiyordum.

ERTESİ GÜN

Saat 7' de kalktım. Gece saat 3'e kadar dosyaya çalışmıştım. Ama moralim %0'dı.

Üstüme kahverengi bir takım giydim. Saçlarımı yukardan sıkı atkuyruğu yaptım. İnce çerçeveli gözlüğümü taktım. Dudaklarıma hafif bir kırmızı rujla hazırlanmamı bitirdim. Normalde makyaj yapardım. Ama şuan hiç halim yoktu. Son kez kendime bakıp evden çıktım. Arabaya binip Ayhan holdinge gittim. Demirin  sadece mafya olduğunu polisler biliyordu. Adam o kadar işinde başarılıydı ki insanlar sadece holdingi olan bir insan olarak biliyordu. Kişisel sekteri olmalıydım.