[[10]]

36 5 0
                                    

[დათო მდივანზე იჯდა და ტეკევიზორსბუყურებდა მალე კი გადაწყვიტა რომ ბიჭებისთვის დაერეკა და მასთან მისულიყვნენ]

დათო/ბიჭები
სანდრო:ალო სეჩემა რამე მოხდა
დათო:აუ ჩემთან მოდით რა დევილაპარაკოთ რაღაცაზე
საბა:კაი ის ემეც მინდიდა შენთან ლაპარაკი
ნიკა:კაი მოვდივარ მეე
დათო:კაი მალეე <სატეკეფონო საუბრის დასრულება>
ავტორი:ყევკა რაღაცაზ აკეთებდა ან უყურებდა ციტახანში კი ანანოც მოვიდა
ანანო:მოვედიი [პროდუქტებიც იყიდა ჯერ სამზარეულოში სევიდა პარკები მაგიდაზე დაწყო წყალი დალია დანისევ მისაღებში დაბრუნდა]
ლუკა:სად იყავი ამდენხანს
ანანო:არ მკითხოთ ჯერ საქმეზე მივედი მაგრამ ექიმი არ დამხვდა და ერთი საათი მაგას ველიდე და მერე უიმეე რაა
ლუკა:ექიმთან რა გინდოდა
ანანო:ამბოლო დროს ძლიერი გავის ტკივიკი მქონდა წამალს კი ვკედვი მარა არ მშევოლა
ლუკა:ააა გსაგსებია [უცევე ზიდა ლილე შეცუნცულად და დედას ჩაეცუტა]
ლილე:აუ დედააა
ანანო:რაიყო
ლილე:ცუდად ვარ
ანანო:რატო [ხეკში აიყვანა] სიცხე ხო არ გაქ აუ დათო სამზარეულოში როემელღაცა თაროში დია თერმომეტრი და შეგიზლია მომიტანო
დათო:კი ეხავე [დათო სამზარეულში შევიდა ამასოაბში კარზე კაკუნი გაისმა]
ირაკლი:მოდიით [ბიწები შემოვიდნენ დათოც მაკევე გაკოვიდა სამზარეულოდან]
დათო:აი აიღე
ანანო:მადლობაა
დათო:წამო ჩემ ოთახში ავიდეთ
ბიჭები:კაიი [ბიჭებიბოთახში ავიდნენ ანანომ ამასობაში სუცხე გაუსინჯა ლილეს]
ლუკა:სიცხე აქ?
ანანო:კი
ირაკლი:რამდენი
ანანო:39ტი
ლუკა:რამე წამალი არ გაქ რომ დალევინი
ანანო:კი როჰორ არა [ანანომ ლილენოთახსი აიყვანა წამალიც დალევინა]

<ბიჭებთან ოთახში>
საბა:შეჩემა შენ იცი შენ დას რომ.... [სიტყვა არ დასფუკებიან]
დათო:რა დღევანდელი ვიცი დარამე არის კიდევ რაც უნდა ვიციდედა არ მეუბნება და შენ იცი
საბა:ნუ დახლოებით
სანდრო:სეჩემა ამოღეღე და
საბა:შენ არ იცი რომ მე მოვწინვარ?
დათო:რააა
ნიკა:ჰააა
სანდრო:რა გამოვშტერდე ეხა სერიოზულად?
საბა:კი დაჟე მითხრა გუშინ მომწერა დაიცა მესიჯებს წაგაკითხევთ [საბამ მესიჯები წაკითხა]
დათო:დაერკა მაგ საციდავს
საბა:ეი ეი მე იმის გამონკი არ გითხარი რომ გეჩხუბა უბრალოდ ცოტა......
დათო:ცოტა რა
საბა:ციტა შევწუხდი უკვე
დათო:გასაჰებია კაი ეხა მთავარ თემას დავუბრუნდეთ მაგას მერე მივხედავ
სანდრო:შეჩემა აუ რა ნამიოკი ჩაგირტყა და შენ მართკა რა შტერი ყიფილხარ
ნიკა:უფფ ეგ რარის თქვენ ვერ ხვედბით ხო მარი რამდენ ნამიოკსირტყამს ყვეკას ვაიგნორებ არა მეც კი მომწონს უფრო მიყვარს მაგრამ მის გრძნობებში დარწმუნებული არ ვარ
დათო:აუ იცი რაა ეგრე მე ბავშვობუდან მიყვარს ელენე მაგრამ მის გრძნობებში მეც არ ვარ დარწმუნებული და აც ვიცი რა სგრძნობს
საბა:ხომმმმ [ამდროს კართან ირაკლი იჯდა ნახევრად გაიგონა კიდეც რას ლაპარაკობდნენ და კარები სეაღო]
ირაკლი:აბა მიმიწეთ მეც დავჯედბი
დათო:ირაკლიი
ირაკლი:რაა ნაწილობრუვ გავიგონე რაზეც ლაოარაკობდით მდით ემც მომიყევით დამალვას აზრი არ აქვს
დათო:თუ გაიგონე ჩვენ რაღა უნდ ამოგიყვეთ და ისე შენ ნინის რომ ვიღაც მოწონს იცი?
ირაკლი:მოდი მოკლედ გეტყვი მე იმაზე მეტი ვიცი ვუდრე თქვენ
საბა:და მაინც რა იცი
ირაკლი:სამივეს ვინ მოსწონს და ათასი რამ თქვებზეც ვიცი ბევეი რამ თქევნი საუბარი მივისმინე სულ შემთხვევით
დათო:და მაინც რა გაიგე
ირაკლი:ნიკას რიმ მარი უყვარს შენ რო ბავშვობუდან გიყვარს მარი სანდროს არავინ მგონი და აი საბას რაც შეხება სიფათზე ეეტყობა რო ნინი მოწონს არა მოწონს კიარა დაჟე უყვარს
საბა:რააა სულაც არა
ირაკლი:არა არა სუკაც არა უი თქვე დაციდავებო მეც ვიყავი თქვენი ტოლი კაი წავედი მე
დათო:ირაკლი ხომ არავის ეტყვი და ისა ლილეს სიცხე აქ ?
ირაკლი:კი 39ტი [ირაკლი ოთახიდან გავიდა]
დათო:ჯანდაბა
ნიკა:აუუ გოგიებს რამე სეტყვის
დათო:რავიიი დიდად არამგონია [აი ამასობაში კი დათოს იყახის გვერდითა ლუკას და ანანოს იტაციბაი რომ მიდოდა სუკ შემთხვევით ყვეკაფერი მოსიმინდაა ბიჭებს მართკაც დაერხათ]
ირაკლი:ნიინიი რამე გაიგონე?
ნინი:ჰმმმმ.....
ირაკლი:ნინი
ნინი:რა კი ყვეკაფერი დ ანუ გეშინია რა სენ არაფერს დაგაბრალებ
ირაკლი:კარგიი [ნინი ლილესთან შევიდა]
ნინი:ანანო ლილეს დაუწია სიცხემ
ანანო:ახლა ვუსინჯავ [ციტახანში ანანომ თერმომეტრი ნახა]
ანანო:ჯანდაბა
ლუკა:რაიყო
ანანო:იმის მაგივრად რომ დაეწია უფრო აუწია 41აქ
ლუკა:ნერე რამე დალევინე
ანანო:ლუკა ცოტახანს გაჩუმდი [უცებ ლუკას ტელეფონი აწკრიაკდა ვიღაც ერკავდა და ეს კი დედამისი იყო]
ლუკა:ხო დედა
თეონა:ლუკა ლიკე როგორა ირაკლის ველაოარაკებოდიწ ეღან დ ამითხრა სიცხე აქვოს
ლუკა:ხო წეღან კი დაკევინა წმააკი ანანომ მარა უფრო აუწია
თეონა:რამდენი აქ
ლუკა:41
თეონა:უიმე მაშინ იცი რა ქნას ორიწ ამალიე რთად დაკევინოს ნუროფენი და ციტრამონი
ანანო:ჯანდაბა ნურუფოენი კი მაქ მარა ცუტრამონი აღარ არის
ნინი:წავალ აფთიქაში და მემოვიტან
ანანო:კარგი [ნინიბითახიდან გავიდა დაბლა ჩაირბინდა]
ირაკლი:სად მიდიხარ
ნინი:ლიკეს უფროანუცია სიცხემ 41აქ და აფთიაქში მივდივარ
ირაკლი:დაიცა მანქნით წაგიყვან
ნინი:კაი [ნინი და ირაკლი წავიდნენ ასდვე ბიჭებიც დაიშაკნენ]

<ისევ ოთახში>
ლუკა:ანანო რა იცი რა მოხდეს წამალი ხომ უნდა გეგდოს სახლში არა მინც დ ამაინც აფთიაქში სირბილინრომ არ დაგჭირდეს დღეს ვერ იყიდე
ანანო:ლუკა არ ვიცოდი თუ აღარ იყო და გაჩუმდი გასაგებია ხმა არ ამოიღო [მაკე ნინიც ავიდნაოთახში დ აწამაკი მისცა ანანომ ორივე წამალი დალევიმა და დაბლა ჩავიდნე]
დათო:ნინი ორწამ ოთახში წმაოდი უნდ ავისაუბროთ
ნინი:კარგი [ამდროს კი უცებ ნინის ტეკეფონზე ზარი გაისმა ისევ მასწავკებეკი ურეკავდა]

მასწაბკებელი/ნინი
ნინი:გისმემთ მას
მასწავლებელი:ნინი შეგიძლია სკოლაში მოხვიდე და დავილაოარაკოთ მაინტერესებს ექსკურსიაზევრატომ არ მოდიხარ
ნინი:მა სუკვე ხომ გითხარით არ მინდა
მასწავკებელი:ნინი ნუ მეოასუხები და ახლავე მოდი სკოლაში
ნინი:ჯარგით <საუბრის დასასრული>
ირაკლი:რაო შენმა მასწიმ
ნინი:უიმე სკოალში მოდიო დავილაპარაკოთო მაინტერესებს ექსკურსიაზე რატომ არ მოდიხარო მაგრამ მე არ მივალ უიმე
ლუკა:ნინი ძალიან კარგადაც მიბრძანდენი უთხარი რომ არ გინდა და ვსო
ნინი:ჰო კაი
დათო:კაი სხვა დროს ვუსაუბროთ ჩვენ [ნინი სახლიდან გავიდა და სკოლაში წავიდა]

<სკოლაში>
ნინი:გისმენთ
მასწავკებელი:ნინი ექსკურსიაზე რატომ არ მოდიხარ აი ფოტიებს რო ნახავ ინანებ
ნინი:ხომ გითხარით მას უბრალოდ არ მინდა წამოსვლა
მასწავლებელი:ფულის ორობლემა თუ ეგრე მითხარი უფასოდ წაგიყვან
ნინი:ეგ რა შუასი ტქვენ რა ღარიბი გგონივართ რა ვერ გაიგეთ უბრალოდ არ მინდა წამოსვლა შემეშვით
მასწავკებელი:ყვეკა ბავშვი მოდის და შსნ ვინ ხარ რიმ არ მოდიხარ ერთი
ნინი:არ მინდა წამოსვლა არა მომწყინდა ეს ერთფეროვნება ვაა
მასწავკებელი:იციდე თუა რ წამიხვალ შენს მშობლებს ან სენ ძმას მოვუყვები ვეიპის ამბავს [ნინი ჩქარი ნაბიჯებით გავარდა კლასიდან და სახლში წავიდა]

825 სიტყვა💗

My Favourite Boy [ჩემი საყვარელი ბიჭი...დასრულებული✅️...]Where stories live. Discover now