Nikah

42 3 2
                                    

İnsan kendi elleriyle ölüme gidermi ben gidiyorum.

Bugün nikah günüydü.
Evet bugün nikah günüydü ve cihan aramıştı dışarıda bekliyorum diye bende üzerime bi kot pantolon ve kazak geçirmiştim sanki nikah benim değilmiş gibi.kapının önüne çıktığımda siyah range rover gördüm hemen bindim ön koltuğa.cihan damatlık giymiş! Bidaha dönüp baktığımda CİHAN DAMATLIK GİYMİŞ! "Bu ne sen alışverişe gitmiyorsun kendi nikahına
gidiyorsun" dedi sinirli olmaya çalışarak ben ise çok sakin olaraktan
"Evet sende haklısın ZORLA olan nikahıma gelinlik giyip gelmem lazımdı kusura bakma"

"Çık şu üzerini değiştir!"
"Değiştirmiyorum!"

Ani bi hareketle hemen kapımın önüne gelip
"Eğer kalkıp hemen üzerini değiştirmezsen kucağımda gireceksin eve daha gece olmadan"
Yaptığı imayı anlayarak "bana bak düzgün konuş benimle ben senin gerçek karın olmayacağım"diyerek parmak sallladım ona doğru "ve ayrıca sırf sen beni kucağına alma diye gidip değiştiricem" hemen surat ifadesi muzur bi şekilde değişince "ha şöyle ya" diyerek kapının önüne dikilerek beklemeye başladı o beklerken bende bi hışımla çıkıp elimde özel günler için giydiğim beyaz elbiseyi giyip altınada beyaz stilettolarımı giydikten sonra hazırdım saçlarıma özel bir şey uygulamayacaktım .

Ani bi hareketle hemen kapımın önüne gelip "Eğer kalkıp hemen üzerini değiştirmezsen kucağımda gireceksin eve daha gece olmadan"Yaptığı imayı anlayarak "bana bak düzgün konuş benimle ben senin gerçek karın olmayacağım"diyerek parmak sallladım ona ...

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Elbisemiz

Aşağı indiğimde cihan bakakalmıştı bende"kötü oldu işte ben nikah kadını olamadım işte bak görüyomusun"cihanda bakışları üzerimdeyken

"Aksine"demekle yetindi bende üstelemedim bi 15 dk kadar yol katettikten sonra nikah salonuna varmıştık zaten önceden cihan herşeyi halletmişti.nikah salonuna girdikten sonra hemen nikah şahitleri geldi cihanın arkadaşlarıymış"selam yengecim ben mert"diyerek elini uzattı mert olan çocuk diğeride"lan gerizekalı tut şu çeneni hani daha evlenmediler ya yenge ne olum" Cihan bıyık altından gülüyodu ben ise öylece izliyodum diğeride"selam yen- ay pardon ahu abla bende kenan tanıştığıma memnun oldum" deyince ikiside bana sırıtarak bakıyorlardı bende ikisininde elini sıkıp "bende memnun oldum" demekle yetindim.komik çocuklara benziyorlardı cihan onlara göre fazla ciddiydi.
Sonrasında nikah memuru geldi ve o malum soru geldi "Siz Kerem kandemir kızı ahu kandemir Cihan soykameri eşiniz olarak kabul ediyormusunuz?" Dengem sarsılır gibi oldu ama ölümüm gelmişti artık "EVET" dedim gülmeye çalışarak sıra cihana geldiğinde aynı soru cihanada sorulmuştu cihan ise bana bakarak"EVET"diye haykırmıştı ve yüzünde çapkın bir ifade vardı.o benimle evlenmek istiyordu ama ben onunla evlenmek istemiyordum tek sorun buydu.

Nikah şahitleride imzaladıktan sonra nikah memuru evlilik cüzdanını elime verdiğinde ne yapıcağımı bilemezken nikah memuru suratımıza bakıyordu sonra cihana işaret yaptıktan sonra cihan beni kendine çevirip dudaklarını alnımla buluşturmuştu öpmüyodu ama dudaklarını değdirip orda nefes alıp veriyodu.en sonunda alnımı öpüp bakışlarını gözlerime sabitledi içime birşey olmuştu sanki ilk defa bir erkek beni öpmüştü en sonunda bakışlarımı kaçırarak kulağına "hadi artık gitmiyomuyuz ne bu romantizm " oda kulağıma aniden yaklaşıp"sen daha romantizm görmemişsin" diyerek çekildi yaptığı imalar şaka olmalıydı galiba öylece kalakalmışken bir ses duydum"hadi karıcım seni bekliyoruz evimize gidelim biranönce" dediğiyle kendime geldim"bana bak düzgün konuş gebertirm ha" oda tabi dururmu "tamam karıcım sözüm olsun bi dahakine gebertirsin"diyerek çıktı kapıdan bende arkasından yetişmeye çalışarak
"Bana karıcım diyip durma"
"Niye karım değil misin"
"Evet öyleyim"
"O zaman"
"Ama gerçek karın değilim"
"Elbet birgün olucaksın"dedi bende yanaklarım kızardığı için arabaya hızlıca bindim.

Cihanın arkadaşlarıyla yoldaydık
"Beni evime bırakıcaksın dimi"
"Hayır artık benimlesin" dediği zaman artık çirkefleşmenin zamanı gelmişti
"Bana baksana sen ya hayırdır benimlesin benimsin falan nerden geliyor bu sahiplik eki hayırdır kocum"deyince bana yandan bir bakış atıp kahkahayı patlattı gülüşü milyon dolarlık bir tablo kadar güzel diye düşünmeden edemedimki cevap anında geldi.
"Karım olduğun için olabilirmi belki"deyince benim azcık zort olma gibi durumlar oldu olduğum yere geri sindim
"Ama herşeyim evde"demekle yetindim
"Aldırırız güzelim" ne güzelimmi e içim ele hoş oldu tabi ama çaktırmamaya çalışaraktan
"Bi zahmet" dedikten sonra kollarımı birleştirerek arka tarafa baktım onlar gülmemek için resmen yırtınıyolardı ben bakınca patlatıverdiler kahkahayı kenan"özür dileriz yenge vallahi isteyerek olmadı" derken cihanda arabayı durdurup aynı şekilde yanımda dönüp bakınca anında sustular .eve geldiğimizi görünce hemen dışarı attım kendimi arabadan.ev 2 katlıydı ve havuzu vardı bunlara bakarken arkamdan ses geldi"hepsi senin daha çok bakarsın"dedi bende kafa sallayarak içeri girdiğimde içerisi çok büyüktü Ve herşey krem ve beyaz renkliydi "yukarıda ihtiyacın olan herşey var sol 2. Oda"dedi cihan bende "tamam bakarım bir ara" diyip oturdum cihanda karşımdaki koltuğa oturdu ve dirseklerini dizlerine yaslayarak oturdu ve konuşmaya başladı"bak öncelikle ben seni kabul ettim bu evi sana açtım artık biz evliyiz karı kocayız benden korkmanı istemem ama unutma sen bir gece yarısının bedelisin burdasın yanımda olucaksın ama sürekli bu gerçekler babanın yaptığı şeylerin bedelini ödiyceksin artık bitti okulunu bitirip istediğin mesleği yap karışmak haddime değil ama asla unutma biz evliyiz ve sen benimsin ben seninim konu kapanmıştır ne kadar zorla olsada ilerde ikimizde alışırız elbet" sözünü bitirince gözümdeki yaşları daha fazla tutamayarak bıraktım ellerimi yüzüme koyarak ağlamaya başladım ve cihanın sesini duydum.

"Boşuna ağladığını elbet bir gün anlayacaksın"

Hello inşallah becerebilmişimdir lütfen yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın...

Gece yarasıWhere stories live. Discover now