Chosen – 11
မောင့် က ဒူးထောင်ပေါင်ကားထားသည့် အသက်ထံသို့ သူ့လီးကြီးနဲ့ချဥ်းကပ်လာကာ စောက်ဖုတ်သားရဲရဲလေးကို သူ့လီးရဲရဲကြီး နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးလာသည်။စောက်သိလေးကို လိပ်ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့ ထိုးပေးပြီး သက်ဆွေရဲ့ ဆူမယောင် နို့လေးကို ညှစ်ပြီး လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေးကာ ပြွတ်ကနည်းမြည်အောင် စုပ်ပေးပြန်သည်။
“အင်း ဟင်း မောင့် အင်း ကောင်းတယ် မောင်းလီးကြီးနဲ့ ငါ့အဖုတ်လေးထဲကိုလိုးထည့်လိုက်ပါတော့ အင်း ဟင့် အင်း”
ဗြစ်…..
စိုရွှဲနေတဲ့ အသက်ရဲ့သောက်ဖုတ်ရဲရဲလေးက သိပ်ကိုလှပနေသည်။စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်သွားတိုင်း အရည်ကြည်လေးတွေက ဖြည်းဖြည်းချင်းပန်းထွက်လာလေသည်။အသက်ရဲ့မျက်နှာကနီရဲနေမှာသေချာသည်။နေရောင်က အသက်ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်သွားတဲ့ ပုံကိုစိုက်ကြည့်နေပေမဲ့ သိနေပါသည်။
“အင့် ဟင့် မောင် ခဏ ငါ ငါ အင့် အင့် အိုး…..!”
ဒစ်ထိပ်လေးဝင်သွားရုံနဲ့ အသက်ကအရမ်းခံစားလို့ကောင်းကာ သေးတွေပန်းထွက်လာလေသည်။မောင်က အသက်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကြည့်လိုက်အသက်မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်နှင့် စောက်စိလေးကို သူ့လက်အကြီးကြီးနဲ့အကြမ်းပတမ်းပွတ်ချသည်။
“အွန်း မောင့် အား….အား….ဟား…”
အသက် မျက်စိလန်ကာ လျှာလေးပါထွက်လာသည်။စောက်စိလေးကိုပွတ်နေရင်း ခါးကိုဖြေးဖြေးချင်းလှုပ်ကာ စောက်ဖုတ်လေးက ထိုးချလိုက်တိုင်း ထိုစောက်ဖုတ်လေးက လီးကို စုပ်ယူနေသည်။
“ရှစ် ရှစ် မောင် မောင်….! မောင်…..! အား အား စောက်စိကို ထပ်ပြီးမချေနဲ့တော့ သေးတွေအများကြီးထွက်နေပြီ အွတ် အာ့”
“ပေါက်ချလိုက် ဘာမှ မဖြစ်ဘူး အရမ်းဖီးတတ်နေလို့ သေးထွက်ကျတာလေ”
“အို့……အား….ငါပြီးသွားတော့မယ် အစပဲရှိသေးတာကို လေ အား အာ့ အာ့ မောင် အတွင်းထဲထိရောက်နေတယ် အာ့ မောင်…”
မောင်က ဒူကောက်ကွေးကို ကိုင်ပြီး အတင်းအကြမ်းဆောင့်ချကာ လိုးခွဲနေသည်။အစက်စောက်ဖုတ်အပေါက်လေးရဲတတ်လာပြီး အစိလေးကအစ တစ်ဆက်ဆက်တုန်လာသည်။နေရောင်လည်ပင်းကို လှမ်းဖက်ပြီး ပုခုံးကိုပါကိုက်ချလာ၏။နေရောင်က အရမ်းထန်နေတဲ့ အသက်ကို မြင်တော့ စိတ်လွတ်ချင်နေတော့သည်။
