កុំទុកអោយបងនៅម្នាក់ឯងអី 🙂💔

493 50 2
                                    

ភាគទី 6
បញ្ជាក់ រៀងភ្លាវតិចៗ 🙂

•អូនឆាប់ដឹងខ្លួនណា កុំទុកអោយបងនៅម្នាក់ឯងអី

" ណាគេនឹងចុម ឯណាហ្វតខ្ញុំ " ជេម ពេលបានបើកក្រណាត់សដែលគ្របសាកសពនោះ គេមិនមែនជាហ្វតទេ

" លោកច្រឡំមនុស្សហើយ គេជាកូនខ្ញុំទេ " ស្ត្រីម្នាក់បានដើរមក

" លោកគ្រូពេទ្យ..." ជេម មិននិយាយអីក៏ដើរចេញពីបន្ទប់នោះ ស្រែកហៅលោកគ្រូពេទ្យឡើងចង់បែកមន្ទីរពេទ្យគេហើយ

" លោកគ្រូពេទ្យ តើប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំនៅឯណា " ជេម ជួបនឹងលោកគ្រូពេទ្យដែលចេញមកពីបន្ទប់មួយទៀត ដែលនឹងនៅបន្ទប់គ្នា

" លោកជាសាច់ញិាតមែនទេ គេផុតពីគ្រោះថ្នាក់ហើយ តែយើងត្រូវអោយអ្នកជម្ងឺសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យសិនដើម្បីមើលអាការៈអ្នកជម្ងឺ ព្រោះអ្នកជម្ងឺត្រូវរបួសធ្ងន់ធ្ងរ អាចនឹងមិនទាន់ដឹងខ្លួននៅឡើយ ពេលអ្នកជម្ងឺដឹងខ្លួនយើងនឹងជូនទៅបន្ទប់ព្យាបាល អ្នកជាសាច់ញិាតអាចចូលទៅមើលអ្នកជម្ងឺបាន អញ្ចឹងខ្ញុំសូមទៅសិនហើយ " លោកគ្រូពេទ្យ

ជេម បើកទ្វារដើរចូលទៅខាងក្នុង នៅលើកគ្រែជាហ្វតដែលកំពុងតែសន្លប់មិនដឹងខ្លួន នាយបានទៅអង្គុយនៅជិតគ្រែនាយតូច ចាប់ដៃនាយតូចយកមកដាក់នៅនឹងមុខខ្លួន

" អូនលែងអីហើយ...ហុឹក....ឆាប់ក្រោកណា...បងនៅចាំអូនកុំគេងយូពេក " ជេម និយាយបណ្តើរយំបណ្តើរ

មួយខែកន្លងផុតទៅ នាយតូចនៅតែគេងលក់មិនទាន់ដឹងខ្លួននៅឡើយទេ នាយក្រាស់បានត្រឹមតែក្រៀមក្រំ ចងចាំនាយតូចក្រោកពីសន្លប់ តែនាយតូចនៅតែគេងមិនក្រោក

" ហ្វត មួយខែហើយ ហេតុអ្វីអូនមិនក្រោកពីគេងចឹង វាពិតយូណាស់ អូនទុកអោយបងនៅម្នាក់ឯងបែបនេះរហូតមែនទេអូនបានយកបេះដូងបងទៅហើយ អូនឆាប់ក្រោកឡើងហ្វត បងមិនចង់នៅម្នាក់ឯងទេ  " ជេម កាន់ដៃនាយតូចជាប់នឹងនិយាយជាមួយហ្វត ទោះហ្វតគេងលក់យូយ៉ាងណាក៏ដោយក៏នាយនៅតែចងចាំហ្វតដែល រៀងរាល់ថ្ងៃជេម តែងតែមកមន្ទីរពេទ្យ មិនដែលចខាតមួយថ្ងៃ

" ហ្វត...អូនដឹងខ្លួនហើយហី...ហុឹក..." ជេម ដៃនាយតូចបានកម្រើកតិចៗ

ឃាតករស្នេហ៍Where stories live. Discover now