Aydınlığ'ın Lideri(ara Verildi)

✨️3.bölüm✨️

Arkadaşlar 2 3 gündür bölüm atamadığım için kusura bakmayın ama bundan sonra bölümler aynı şekilde gelmeye devam edecek
Medya alp
İyi okumalar
_________________________________________

Birisinin omzumu dürtüp ismimi seslenmesi ile uyandım gözlerimi açıp etrafa baktığımda alp hariç diğerleri tepemdeydi daha doğrusu tepemizde
Bir dakika tepemizde derken?

Gerizekalı adamın omzunda yatıyorsun.

NEEE BEN ALPİN OMZUNDA MI YATIYORUM

evet aptal omzunda yatıyorsun

Olamaz yaa, hızlıca yattığım yerden kalkarım ve alpe bakarım, oda bana bakar, bir süre bakışırız. En son ben boğazımı temizleyerek gözlerimi çektim ve ayağa kalktım.
Ayağa kalktığımda onlara baktım ama onlar hala aynı yerlerinde duruyorlar.

Alp bakışlarımdan ne demek istediğimi anlar ve ayağa kalkıp diğerleri bir bakış atıp önden yürümeye başlar. Diğerleri alpin bakışından ne anladı bilmiyorum ama tahminen yürütün demek istedi çünkü alp onlara baktığımı an yürümeye başlamışlardı.

Alp önde, ben onun arkasında, benim arkamda ise diğerleri vardı. Uçaktan inip konjour'a (valizlerin alındığı yer) gidene kadar alpin omzunda yatmamış ve neden bir tepki vermediğini düşünürüm ama bie cevap veya sonuç bulamadım.

Ben böyle düşünürken konjour'a geliriz ve valizlerimizi beklemeye başlarız.
İlk benim valizlerim gelmişti benden sonrada diğerlerinin sırr çantaları gelmişti.

Valizlerimi elime alırım, onlarda çantalarını sırtlarına asarlar. Ben önde onlar arkada havaalanın dışına doğru yürümeye başlarız. Havaalandan çıkınca etrafa bakıyordum çünkü saat gece 01.55 di yani saat 2 ye geliyordu ve benim gidicem yee için taksi bulmam lazım ama etrafta hiç taksi yoktu olsa bile dolu taksiler, giden taksiler vardı.

Ben etrafa bakarken birinin bana seslendiğini duyarım Ve o tarafa doğru döndüğümde ardanın yani alp ile çarpışırken arkadan kalp yapanlardan biriydi. Ona döndüğümde anlamaz gözlerle ona bakıyordum o anlamadığımı anlayınca şunları " Işıl istersen gidicen yere kadar biz bırakalım seni hem bu saatte hiç taksi bulamazsın" der.

Ben ona kararsız bakışlar atıyordum çünkü onlara daha 3 4 saat önce tanışmıştım fazla güvenemezdim onlara. Alp gözlerimden düşüncelerimi anlamış olucak ki " sende haklısın daha 3 4 saat önce tanıştık ama merak etme sana zarar vermem,vermeyiz bize güven diyemem ama güvenmeye çalış"

O kadar etkileyici konuşuyordu ki beni manüpile etmişti birkaç dakika düşündükten sonra " peki zaten kabul etmekten başka çaren yok bu saate hiçbir yerde taksi bulamam ve burası bilmediğim bir şehir teşekkür ederim."
Alp " teşekkür etmene gerek yok seni veya bir kadını bu saatte bilmediği şehirde yanlız bırakmayız, bırakmam" der. Bırakmam kelimesini daha baskın söylemişti.

Cevap vermem zaten alpde cevap vermemi beklemiyordu,ve kabul ettiğimi anlamış olacak ki İbrahim'e hiç konuşmayana bir bakış atıp bir kaç adım ileri gider ve bir telefon görüşmesi yapmaya başlar. Biz ise alpi beklerken sohbet etmeye başlamıştık tabi İbrahim gene konuşmuyordu.
Biz öyle konuşurken benim telefonum çalar tabi telefonumun sesini duydukları için sohbetlerini kenara bırakıp bana bakarlar.

Onlara kusura bakmayın diyerek telefonu çantadan çıkarırım ve elime alıp ekrana baktığımda sinemin aradığını görürüm.

Sinem benim en yakın arkadaşım dı daha doğrusu küçüklük arkadaşımdı biz sinemle 5 yaşından beri tamışıyoruduk. O şuan 25 yaşındaydı benden 1 yaş büyüktü. Ve benim gibi hemşireydi oda şırnakta mesleğimi yapıyordu o benim aksine burayı bilerek seçmişti buradaki insanlara yardım etmek içindi ama ben burayı o aileden kaçmak, hemde buradaki insanlara yardım etmek için gelmiştim.