GÜNEŞ IŞIĞI /taekook

4

Merhaba güzel insanlar oy ve yorum istiyorum ♡♡♡♡

Kapıyı açmaya çalışıyorum ama boşuna uğraştığımı anlamam zor olamdı ve hemen pes etmiştim

Ve ağlamaya başladım gözlerimden yaşlar yağmur gibi akıyoru ama sesim çikmıyoru korkuyorum babamla anlaşamadığımız doğruydu ama o hep beni koruyordu ve bugün babam yoktu

Birden açılan arabanın karısıyla irklilp başımı açılan kapıya çevirdim Jungkook arabaya bindi ardından şoför binip hızla evimden uzaklaşmaya başladık

Göz ucuyla Jungkooka bakıyordum bana hiç bakmıyor telefonuyla uğraşıyordu

Başımı arabadan dışarıya çevirip yolu izlemeye koyuldum başım ağrıyor gözlerim kapanıyordu ama bir türlü yol bitmek bilmiyordu daha fazla dayanamadım ve uykum daldım

Gözlerimi açtığımda kendimi bir evin salonunun koltuğunda yatarken buldum başta idrak edemesemde sonradan başıma gelenleri hatırlayıp ayağa kalktım üzerimde örütü olan battaniyeyi atıp çıkış kapısı olduğunu düşündüğüm kapıya doğru koştum kapıyı açmaya çalıştım ama açılmıyordu

Bahçe kapısından olduğunu düşündüğüm cam kapıya doğru koştum kapıyı açıp hiç tanımadığım bir evin bahçesinde deli gibi çıkış aradım

Ön bahçeye doğru g yavaş yavaş ilerledim gördüğüm adamalarla duraksayıp burdan cikamayacağimi anlayıp tekrar arka bahçeye gittim birden gözüme çarpan büyük ağaçla bu kalın duvarların arkasına geçebilirim ağaca çıkıp karşıya atlayabilirdim hemen ağaca tırmanmaya başladım duvarın kenarına basıp tepesine çıktım tek sorun aşağıya atlamaktı

Ellerimi duvarın kenarına koyup kendimi yavaşça aşağıya salladım ellerimi bırakıp aşaga attım kendimi ayaklarımın üstüne düşmüştüm ama ayağımdan gelen kırılma sesi ve acıyla resmen çığlık atmiştım ayağımı tutup ağlamaya başladım ağlarkende küfürler savuruyorum hızla yağa kalktım etrafıma baktım hiç ev araba ışık yoktu burda biraz daha otusaydım atladığım duvara geri tırmandırip evin içine atarlardı beni ...

Ayağım kesin kırılmıştı çünkü açısından soğuk soğuk terliyor dişlerimi resmen kıracak kadar sıkıyordum göz yaşlarım istemsizce akıyordu ama acısına rağmen yavaş yavaş yürüyüp bu lanet yoldan geçen bir araba veya insan arıyordum ama yoktu yaklaşık on dk daha yürütmüştür birden yolun başında aydınlanan araba ışığıyla sevinçten deli gibi ağlamaya başladım yolun ortasına sekerek gidip durması için bağirmiştım

"Durr lütfen dur !"

Araba dibime kadar gelip durmuştu arka kapı açıldı karanlikt pek göremiyorum ama bana yardım edeceğini düşünüyordum bana yaklaşan bendenle resmen donup kalmıştım

Görüşmek üzere güzel insan oy ve yorum istiyorum ♡♡♡♡