Yasak / BARIS ALPER YILMAZ

0.1

"KEREM AKTÜRKOĞLU RESMEN LENS'TE"

uzun bir süre ekrana baktım ne demek oluyo bu simdi?

daha dün sarılarak uyuduk ve bana hic birsey soylemedi. bana hic birsey söylemedi. beynimde sürekli bunlar yankılanıyordu

3 dakika sonra barıs omzuma vurduğunda kendime geldim sorun gitmesi degildi beni insan yerine koyup soylemeye tenezzül bile etmemesiydi

"güzelim iyimisin,eda" " niye bana soylemedi anlamıyorum" "ya eda iste ayrılmak icin ailene bahane aramıyormuydun alsana mis gibi bahane"

gelip belime sarılıp " bir iki ay sonrada biz iliskimizi acıklarız" "sacmalama barıs bi 6-7 ay gecsin direkt sevgili olursak...ne biliyim cok garip olur" barıs benden ayrılıp "eda sen bence ne istedigini bilmiyorsun ben evime gidiyim sende iyice bi düşün istersen" barısı kendime çekip dudagına bir buse kondurdum

"barıs ben seni istiyorum tabiiki de öyle birden görünce sasırdım" "niye o zaman ailenin fikirlerini bu kadar önemsiyorsun eğer onları dinlemeseydin belki suan evli bile olabilirdik"

FLASHBACK
05.19.2017
Bugün benim doğum günümdü ve barıs ankaradan benim icin rizeye kadar gelmisti

suan yaylada oturmus pasta yiyoduk. aslında hem benim hemde barısın ailesi ile kutlamıstık dogum gunumu. şimdi de biz yaylada yemek istediğimiz için burda tek basımıza yiyorduk

"sana 4 gün koymusum ha keçi abla de bana" "ya kizum sen ha ne biçim konuşıyırsın karadenuz adamuyla" barısa iğrenerek baktım "lütfen sen bidaha şiveli konusma" " ya kizum ye artık da pastanu bırbır konusıyısın" onun bu haline güldüm

"barıs eger 30 yasına kadar evlenemezsek birlikte evlenelim" barıs gülümsedi " ben seni beklerimde sen beni beklermisin ki" "beklerim be barısım" barıs kolunu omzuma atıp beni kendine cekti ve aksama kadar yaylada oturup sohbet ettik
BİTTİ

GÜNÜMÜZ

Barıs yarım saat önce kalkmıstı bende keremi arayıp eve cagırdım. yarım saate burda olcagını soyledi ama sesinden bile belliydi ne kadar Gergin olduğu

kapı calısnca gidip açtım. tabii ki de keremdi kerem sarılmak için hamle yaptığında kendimi geri çektim aslında oda hatasının farkındaydı

salona geçtiğimizde bir tekli koltuğa oturdum hemen karşımdaki koltugu isaret ederek oturmasını söyledim.

"eda bak ben hat-" "kerem hatanın farkında olman neyi değiştirecek. şimdi sözümü kesme ve beni dinle kerem uzun süredir düşünüyorum ama sana karşı eskisi gibi hissetmiyorum ve bugünkü olayda da tamam çok kırıldım çok kızdım ama senden eskisi kadar hoşlanmadığımı da anladım" nefes alıp devam ettim " kerem ben ayrılmak istiyorum" lafımı bitirir bitirmez hemen koltuktan kalkıp yanıma geldi

" hayır güzelim bak şu an kızgınsın anlıyorum ama söylememem gerekiyordu kulüp böyle hissedi hâl böyle olunca sana soyleyemedim. sana söylemek çok istedim ama olmadı işte" elimi tuttu hemen elimi geri çektim

"kerem uzatmayalım daha fazla istemiyorum" keremin gözlerinin doldugunu farkettim "eda bari ara verelim sende bir düşün nolur böyle kestirip atmayalım" "tamam düşünücegim" ayağa kalktım ve çıkması için kapıyı gösterdim O da hemen çömeldiği yerden kalkıp sıkıca belime sarıldı. bir yandanda kokumu icine cekiyordu

aradan bir iki dakika gectikten sonra "kerem yeter artık bu kadar" "eda düşünmen çok uzun sürmesin olurmu" sadece gülümsedim o da kapıyı açıp çıktı
•
•
•
•
•
•
•
•
EVET YENİ BÖLÜMLE KARSINIZDAYIM

ÇOK KARISIK BİR BÖLÜM OLDU AMA OLSUN

ASLINDA KİTAP SUAN ÇOK İLGİ GÖRMÜYOR

AMA İNSALLAH ZAMANLA GÖRÜCEK

BİRDAHAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ 🤍