Yasak / BARIS ALPER YILMAZ

0.2

|bölüm sonu yazısını okuyup fikrinizi belirtirseniz çok sevinirim|

aradan 1 hafta geçmişti bu bir hafta içerisindede
ne barışla ne de keremle konuştum. aslında biraz dinlenmek istemiştim tüm bu olanlar aklımı karıstırıyordu

hani bir şarkı vardı ya? böylesini tahmin etmemiştim kafamda iki kişi hep çeliştim

iste bu şarkı benim tamda aşk hayatımı anlatıyordu
keremmi? barışmı?

kalbim her ne kadar barışı seçsede,beynim keremi seçiyordu.yanlış anlaşılmasın barışın beni üzeceginden degil sadece... sadece iste barış duygularını hep en üst seviyede yaşar.

iki dakika önce her şeyi yıkar kırar, küfürler savurur hakaretler savurur ama iki dakika sonrada pisman olur özür diler

ama kerem,kerem öyle degil onun aksine her zaman öfkesini kontrol eder ve hem bana karşı hemde çevresindekileri asla inciltmez.dışardan bakıldığında tam evlenicek adam dersiniz

ama barışa bakıldığında ise tam tersini dersiniz

barış agız dolusu küfretmeyi sever,kerem yanımda argo kelime bile konusursa hemen dönüp özür diler.

ve biz barışla kardeş gibi büyüdük şimdi ailemin karşısına nasıl "damadınız" diye çıkarabilirim ki?
ama barışın ailesi beni gelini olarak görmüşlerdir hep ben on dört yaşımdayken emine teyze bana seni gelinim yapacağım ha şuraya da yazıyorum demisti.

tabii ben onun bu lafına kızarırken barış sırıtıyordu
barış bana karşı hep ilgisi olduğunu belli etmişti aslında ama ben salağa yatmayı tercih ediyordum

her neyse bu söylediklerim bencilce gelebilir size
keza banada zaman zaman öyle geliyor

her neyse bugün hem barışın hem de keremin milli takım kampı vardı ne zaman döncekleri belli değildi
bende o yüzden şuan arabamı tesislere sürüyordum

sonuçta ne zaman döncekleri belli değildi o yüzden kereme daha fazla ümitlendirmek istemiyordum bunları yaparken de kendimi igrenc hissediyordum

hani bi dizi vardı sadakatsiz diye kendimi şuan tam o volki tolki gibi hissediyordum ama tek farkla benim kime aşık olduğum belliydi;

ben barışa aşıktım, sonunda tesislere vardıgımda kapıdan içeriye girdim çok gergindim dışarıdakilerin bile anlayacağı kadar

koridordan geçerken hakan abiyi gördüm hemen yanına gidip sarıldım

"ne kadar uzun oldu görüşmeyeli kız" "abartma be hako abi iki ay önce görüştük ya" takımdaki herkes hakan abiye hako derdi bende o yüzden ona "hako abi" diyordum

gülerek saçlarımı bozdu "sus kız öyle gelmis işte bana" kolunu omzuma atarak "gel seninki dışarda son antrenmanını yapıyor" seninki derken bahsettiği kişinin barış olmasını çok isterdim ama keremdi

sahaya çıktığımızda hakan abi kulağıma eğilerek "eda güzelim bak ben ikinizi de kardeşim gibi görüyorum o yüzden ani kararlar vermeyin olur mu?" "merak etme sen hako abi ben napıcağımı biliyorum"

"kerem bi bakarmısın" "eda güzelim" koşarak bana sarıldı bende karşılık vermiyordum veremiyordum
gözlerim barışa kaydıgında içeriye hızlıca girdiğini görmüstüm. yanlış anlamıştı şimdi bide ona anlatmak zorundaydım.

"kerem ben kararımı verdim onu söylemek için geldim buraya" "ben aldım cevabımı eda merak etme" kaşlarımı çatarak ona baktığım da "sarılmadın ya eda bende 26 yaşıma geldim anlamıyacak kadar da aptal degilim"

"ama sana yemin olsun ki ne kadar canımı yaktıysan canını o kadar yakacağım iki gün sonra magazinlerde beni başkalarıyla görüp ağlayarak arayacaksın işte ben o zaman yarı yolda bırakılmak nasılmış sana göstereceğim" aptal bu benim işime gelirdi bir iki ay sonra da ben barışla ilişkimi açıklayınca asıl sen beni arayacaksın

"senle arkadaş kalabiliriz diye düşünmüştüm ama yanılmışım. aslında senin gerçek yüzünüde görmüş oldum,şu magazin olaylarınada gelicek olursakta bu senin karakterini gösterir aktürkoğlu" diyerek yanından uzaklaştım

şuan tabiikide barışın yanına gidiyordum çünkü ona bi açıklama borçluydum soyunma odasının kapısının önüne geldiğimde tereddüt etmeden kapıyı açtım.

çünkü içerde sadece barışın olduğunu biliyordum kimden mi öğrenmiştim? tabiikide isodan yanii ismailden. barışla ilişkimizi sadece o biliyordu ona da yakalanmıştık aslında

4 AY ÖNCE
yine bir milli aradaydık ve şuan soyunma odasında barışla başbaşaydık barış ellerini belime dolayıp kendine çekti beni "güzelim sence keremle çok yakın degilmisin?" sinirlenerek soludu klasik karadeniz erkosu ne bekliyorum ki?

kollarımı boynuna dolayıp "olabilir,sevgilim ya sonuçta" mümkünmüşcesine beni daha cok kendine çekti "eda kaşınıyorsun sevgilim" tırnaklarımı ensesine götürerek "hmm öylemi yapıyormuşum"
cümlemi bitirmeden dudaklarıma yapışmıstı

biz öpüşürken kapı açılma sesi ve bir iki saniye boyunca kalbimin duruşu. ismail hemen kapıyı kapatıp "eda keremi senle sende beni edaylamı aladatıyorsun?" barışa döndüğümde gülüyordu

yahu basılmıstık bu adam hala gülüyordu çıldıracağım şimdi "lan ne gülüyorsun gevşek gevşek basıldık hala gülüyorsun" elini gelip belime attı "sevgilim isoya anlatmışım sarhoşken yanlışlıkla"

demek ismail o yüzden sürekli bana imalı imalı bakıyordu hemen gidip ismailin ensesine vurdum "ulan isot madem biliyordun niye gerdin bizi allah allah" "napim yenge sizi yiyişiyorken görmeyi bende beklemiyordum" "lan isot utandırmasana kızı" "ya aşkım ben o maldanmı utanacağım" "bana bak sen banamı malmı dedin sen az önce yolarım kız seni"dedi

hemen gidip barışa sarıldım "sevgilim korur beni seni kim korucak isot?" "hoşt barışım beni korur bikere" "asıl sana hoşt ne biçim konusuyosun lan yengenle" "aldınmı cevabını hı" ismail kollarını bağlayarak kapıdan çıkıp gitti onun bu haline kahkaha attım barıs "devam edelim hadi güzelim"

geri çekilip barışın ağzına vurdum "hadi seni bekliyorlar belki daha sonra" "aldım sözümü ben kaç sen" gülerek çıktım soyunma odasından
|
•
•
•
•
•
•
•
•
•
BEN GELDİM AŞKLARIMM🤍🤍

UMARIM BÖLÜMÜ SEVMİŞSİNDİR

ARKADAŞLAR KİTAPTA KEREME HAKSIZLIK YAPTIĞIMI DÜŞÜNÜYORUM

BU KİTABI KEREME ÇEVİRMEK İSTİYORUM ONUN İÇİN BARIŞA GÖRE DAHA GÜZEL BİR KURGU VAR AKLIMDA

VOLEYBOLCU & FUTBOLCU İLİŞKİSİ OLUCAK SİZCE NE YAPMALIYIM ?

FİKRİNİZİ ÇOK MERAK EDİYORUM LÜTFEN BELİRTİRSENİZ SEVİNİRİM

BİDAHA Kİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZZ🫶🫶