"Tamam o zaman bu sefer sorularınızı cevaplıcam. hadi sormaya başlayın" Dedim. 3 yıldır fenomendim ve sosyal medya da gayet seviliyordum. Sevilmek güzel bir histi. Bir gün bu his bitcek korkusu vardı içimde. Tabiki sonsuza kadar sürmeyecek ama ben öyle istiyordum...
Fenomenlik işi hayatıma işlemişti. ve ben canlı yayın açmadan duramıyordum. takipcilerimle konuşmak onlarla sohbet etmek çok güzeldi.
Fenomenlik hayatıma girmeden önce parlak bir hayatım yoktu ve anksiyetle uğraşıyordum. Anksiyetim yüzünden her zaman evdeydim. Özgüvenim sıfırdı ve Annem beni zorla okula gönderirdi. Okul anılarımda yok denecek kadar az dı. Okuldakiler
Çok zorbaydı ama hepsinin üstesinden gelemeye çalışıyordumAnksiyete okuldaki derslerimi de etkiliyordu ve derslerden zar zor geçiyordum.
Liseyi de bitirdikten sonra üniversite okuyamadım. Çünkü korkuyordum ve anksiyetimi yenmeden üniversiteye gitmemeye karar verdim. Annem zorladı ama üniversiteye gidecek psikolojim yoktu.Bu zorlu süreçte psikolog olan İrem yengem bana yardımcı oldu. İrem yengemi çok seviyordum. O bana çok yardımcı oldu.
Her sorunda benim yanımda olup beni sakinleştirdi ve benim anksiyetimi de birlikte yendik.
Anksiyetimi yendikten sonra fenomenliğe başladım bana nasıl bir özgüven geldiyse hemen sosyal medyaya girmek istiyordum. Annem üniversite oku diye tuttururdu ama ben hiçbirşekilde üniversite ye gitmek istemiyordum ve Annemi de ikna ettikten sonra fenomenliğe başladım.
Babam fenomen olmama birşey demedi. Her olayda beni destekler istediğim şeyi yapmama izin verirdi. Abimde babam ne derse onu kabul ederdi
Fenomenlik hayatıma girdikten sonra birçok fenomen arkadaş oldu ve çevrem genişledi.
Son yılım gayet güzel gidiyordu. Bir rüyadayım gibi geliyordu ama gerçekti herşeyi güzelliğiyle yaşıyordum ve evliydim.
Eşim olan Emreyle 3 aylık evliydik. Ve evliliğimiz güzel gidiyordu.
Kocam konusunda gayet şanslıydım çünkü çocukluk aşkımla evlenmiştim. Ortaokulda o beni seviyordu ama ben hiçbirşekilde sevmiyordum. Yıllar sonra karşılanca ve uzun bir süre beraber olunca da bende onu sevmeye başladım ve evlenmeye karar verdik.Şimdi de o arkadaşlarıyla dışarı çıkmıştı. Bende canlı yayın açıp makyajımı yapıyordum. Bu gece Emreyle yemeğe çıkacaktık.
Uzun bir süre sonra birlikte vakit geçircektik. Ve ben bunun için çok özenerek kendimi hazırlıyordum. Onunla vakit geçirmeyi seviyordum ama o bu aralar geç saatlerde eve geliyordu ne kadar desemde hiçbirşey demeyip uyurdu. ertesi sabahta erkenden uyanır işine giderdi.ona çok güvendiğim için de çokta sorgulamıyordum sorgulasamda genelde arkadaşlarıyla beraber olurdu.
Siyah bir elbise giymiştim ve şuan kırmızı rujumu sürüyordum. Bir anda da gözlerim takipçilerimin yazdıkları soruya göz gezdiyordu. Sonra bir soru okudum.
"Ne için hazırlanıyorsun"diyerek soruyu okudum ve dudaklarıma bir tebessüm koydum ve soruyu cevaplamaya başladım.
"Kocamla akşam yemeğine gitcem arkadaşlar" dedim ve sırada ki soruyu okudum.
"Bileğindeki yıldızların anlamı ne diye sormuşsunuz arkadaşlar
Aslında bir anlamı yok cardigan şarkısını çok sevdiğim dönemlerde bu yıldızları yapmıştım.öylesine bir dövme"dedimAnksiyetimi yendikten sonra İrem yengemle yapmıştık dövmeyi onun bileğinde de aynı dövme vardı ve ben yıldızları çok severdim. Yıldız dövmesi de karanlıktan aydınlığa geçen bir kurtuluş gibiydi.
"Arkadaşlar bu kadar soru yeter kapatıyorum hazırlanıp çıkacam
Hadi görüşürüzzzz"dedikten sonra kapattım.Makyaj sabitleyicisini yüzüme sıktıktan sonra masadaki çantamı elime aldım ve İrem yengemi aradım uzun bir süredir konuşmuyorduk beni aramıyordu bende bir süreden sonra onu aramayı bıraktım sık sık aramamaya başladım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASTA falan değilim
Novela JuvenilBazen hayatta herşey birden değişebilir. Bir bakarsın bir kaza sonucu hayatın farklı yollara gider ve kökten değişir.