Dışarıdan sesler geliyordu ama ne dediklerini bilmiyordum gözlerimi açmak istiyordum ama yapamıyordum. annemin sesini duydum.
Ağlamaklı sesiyle "uyanınca mahvolcak,nasıl söyleyecez ona,göremeyince nasıl tepki vercek napacağız" diye söyleniyordu.
Neyden bahsediyorlardı? Neyi göremeyince Acaba emrenin beni aldattığını duymuşlar mıydı? Onlara nasıl söyleyecektim. Nasıl anlatacaktım emrenin beni aldattığını anksiyete döneminde bile bu kadar çaresiz hissetmiyordum.
Ya emre o beni nasıl aldatmıştı ve ben buna nasıl kanmıştım. Nasıl anlayamamıştım.
Hepsi benim suçum eğer anlasaydım evlenmezdik ve böyle olmazdı İremi sevdiğine birşey demezdim ama evliyken bile devam etmişlerdi. Beni neden sevmememişti ki neyim eksikti. Benden daha mı güzeldi. Sol ayağım ağrıyordu nolmustu ayağıma hemen kalkmalıydım.emre de mi gelmişti buraya sesini ayırt edemedim.
Eğer gelse nasıl yüzsüzce gelebilirdi ki belki anneme ve babama yalan söyler annem ve babam bana güvenmez napacaktım.pişmandım neden onu gördüğümde tokat atmadım ki
Keşke atsaydım belki uyanırsam atardım
(Yazar notu:çok fazla düşünmüyor mu defne)
Bazı sesler daha duyduktan sonra yine etraf sessizliğe gömüldü. gözlerimi açmaya çalıştım ama gözlerim sızlıyordu. Biraz daha denedikten sonra gözlerimi yavaşça açmaya başladım
Etrafı bulanık gördüğüm için parmaklarımla gözlerimi ovuşturdum. Kolumda serum vardı. Annemler nereye gitmişti.kalkmaya çalışırken yavaşça inledim sol bacağım çok kötü ağrıyordu. Bu ağrı da neyin nesiydi en son ne olmuştu. Ah evet kaza olmuştu. annemler bir daha motor vermezki diye düşündüm sesimi çıkarmaya çalıştım ama yine olmadı neden böyleydi derken kapı birden açıldı
İçeriye doktorlar girdi 3 erkek 2 kızdılar.bir tanesini çok iyi tanıyordum.gökalp uzun bir süredir bu hastane de çalışıyordu. Her hastaneye geldiğimde onu görüyordum göz göze geldiğimiz olmuştu. Ama yine de umursamadım.
Doktorların ardından da annem,babam,İrem,emre ve abim girdi.
Noluyor bu aşağılık yerde İrem ve emre ne diye gelmişlerdi. Gözlerimi onları yavaşça sürdüm ve konuşmaya başladım sesim duzelmişti.
İrem ve emreyi göstererek"Anne bunların burda ne işi var1"Dedim.
İnanamıyorum bunlar neden gelmişti oda da ne kadar eşya varsa onlara fırlatmak isterdim ama onlar dua etsin kolumda serum vardı. Yine konuşmaya başlıcakken Gökalp doktor "yeni uyandınız kendinizi yormayın"dedi. Annem hala ağlıyordu babam ise üzgün üzgün bana bakıyordu abimin de gözleri dolmuştu.ireminde göz atları mosmor du emre ise üzgün bakıyordu.noluyordu,nolmuştu.
"Anne ne oldu ne bu haliniz biriniz bana açıklasın noldu anne neden ağlıyorsun bak ben iyiyim uyandım o zaman neden hala ağlıyorsun baba bakma bana öyle ben iyiyim abi noldu söylesenize emre ve İrem neden hala burda abi İrem seni aldattı. Neden burda gitsinler abi, abi birşey söyle anne noldu birşey söylesenize"dedim.
Onları bu halde ilk defa görüyordum. O kadar şey söyledikten sonra da hala sessiz kaldılar. Onları bu halde görmektense ölmeyi yeğlerdim daha iyiydi.
Gökalp doktor konuşmaya başladı onun yüzünde ufak bir mimik yoktu dümdüz bakıyordu.
"Biz çıkalım sen dinlen" dedi. Ben ise üstümde olan battaniyeyi kaldırdım kalkmak için ve gördüğüm şeyle ağzım açık kaldı.
Sol ayağım yoktu ve sargılıydı.annemin ağlayışı şiddetlendi babam ise "kızım" dedi.doktorla da ne tepki vereceğime bakıyordu.
Sonra olmayan ayağıma baktım Sol gözümden bir yaş süzülürken konuşmaya başladım "Anne bana rüya gördüğümü söyle bu bir rüya değil mi." Sonra bağırdım."bu gerçek olamaz hayır" dedim. Ellerimle saçlarımı çekiştirdim."Anne birşey söyle" dedikten sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
