KOR ALEV

2.Bölüm🐣

Kargo:Yıldızların Altında...

Tuğkan:Ele Layık...

~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~

Sadece aptalların ciddiye alındığı bir dünyada yaşıyoruz.O halde beni anlamıyorlar diye üzülmek niye?

~Oscar Wilde~

Bilmem nasıl yaşanır bu dünyada.
Mutluydun belki bugüne kadar ya sonra.Ya da üzgündün ya sonra.
Devam ettimi mutluluğun,devam ettimi üzgünlüğün.
Bazen bir ağlarsın bi gülersin ama farkedersinki sen ağlarsın sadece başkası deil.
Başkası için kendini üzmek niye...Bırak onlar üzülsün.Ve bil ki gülmek sana çok yakışıyor♡💛♡

_________________________________________

"Alev uyan artık okula geç kalıcan"diyen annemin sesiyle gözlerimi yeni bir güne araladım.
Oflayarak yataktan kalktım ama kalkar kalkmaz midemdeki ağrı ile geri attım kendimi yatağa.
Hayır bugün olmasın diye düşündüm ama günüm gelmişti.
Sıkıntıyla verdiğim nefesin ardından banyoya girip sabah bakımımı yaptım ve üstümü giyindim.

Üstüme sırtında"I'm not a flower,I won't fade"yazan siyah bol bi sweatshirt altıma ise koyu gri bol bi pantalon giyip çantamıda takarak çıktım.
Annemi mutfakta kahvaltı hazırlarken yakaladım.Sessizce arkasına geçip yanağına kocaman bi öpücük kondurup"günaydın ve görüşürüz güzelimm"dedim.
Annem beni fark etmediği için kısa bi anlığına irkilsede oda beni öpüp"kahvaltı yapmıycakmısın?" diye sordu.
"malesef geç kalıcam sen Mert Efe 'yle yaparsın kahvaltıyı" dedim.
Tam o sırada yeni uyanmış kardeşim yanımıza geldi.
Mert'in yanağından makas alıp "hadi ben çıktım" diyerek evden çıktım.
Dışarı çıktığımda karşımda benden 5 yaş büyük çocukluğumda da şimdide beni asla bırakmayan
Koray vardı.
Telefonuyla uğraştığı için beni görmemişti.
Sessizce yanı gibiyim dedim ama asker sonuçta kafasını kaldırmadan fark etmiş beni.
"günaydın civciv"dedi."Günaydın Koray abi"dedim.Evet abi.
Aramızdaki yaş farkından dolayı söylediğim benim ise onun yanına koymak istemediğim bi sıfat.
Beni okula o götürücekti gözleriyle arabayı işaret edince sessizce kafamı sallayarak ön koltuğa oturdum.
Bugün anlayamadığım bi şekilde içimde bi sıkıntı,üzüntü ve huzursuzluk vardı.
Koray da yanıma geçip arabayı çalıştırdı.
Başımı cama yasladım ve sessizce dışarıyı izlemeye koyuldum.
Koray'ın sürekli bende olan bakışlarını hissediyordum ama dönüp bakmadım.
Bi süre sonra dayanamamış olucak ki"Alev iyimisin?"diye sordu.
Onaylayan bi kaç mırıltı çıkardım ama bunun onu tatmin etmediği ortadaydı.Okulun önüne geldiğmizde araba durdu.
Kapıyı açmak için elimi uzattığımda elimde hissettiğim ellerle duraksadım.
Koray elimi tutup beni durdurmuştu.
Boş bakışlarla ona döndüğümde birşeyleri anlamak istermişçesine beni kısa bir süre izledi."Bişey mı oldu?"diye sorduğumda "bişey olmuş belliki,ne oldu söyle bakalım" dedi.
"Bişeyim yok sadece bi sıkıntı bi korku var içimde"dedim.
O da hemen "ben varken neyden korkucaksın söyle bakıyım"dedi.
Bu söylediğine hafifçe güldüm.
Gözleri bir süre gülüşümde oyalandı"he şöyle her zaman gül böyle tamam mı civciv" dedi.
"Tamamdır,hadi ben gidiyorum görüşürüz"
"Görüşürüz civciv"dedi ve ben arabadan inip okula girdim.

Ben neden öğretmenlik seçtim ki.Sağ melek atladı çocuklar için tabi ki de.
Ah ah çocukları öyle çok seviyorum ki kelimeler benim için kifayetsiz kalıyor.
Nerdeyse her hafta yetimhaneleri ziyaret ederim.
Onlara gerçek aileleri olmasa bile bi aile sıcaklığını tattırmak istiyorum.
Ben anne sıcaklığını yaşasamda baba sıcaklığını hissetmeyeli yıllar oldu...

Üniversitede de son senem hatta son 1 ay sonra öğretmen olacaktım.

Sınıfa girerken bi anda biri beni kolumdan tutup geriye çekti.
Beni çeken kişi ise Serdar 'dan başkası deildi.
"Günaydın güzelim " dedi saçımı kulağının arkasına yerleştirmek için elini kaldırdığı sırada.
"Bana dokunma Serdar.Ayrıca ben senin güzelin değilim,rahat bırak beni!"diye onu uyanıp kolumu sertçe ondan kurtardım ve sınıfa geçtim.
Hemen kardeşim gibi gördüğüm arkadaşım Zehra'nın yanına geçtim.
"Günaydın bebeğim"dedi beni fark edince.
"Günaydın fıstığım"diyerek dersi dinlemeye koyuldum...

Ders bitince sınıftan çıkınca Serdar'ın peşimden geldiğini hissettim ama görmezden geldim.
Okuldan çıkışında beni bekleyen Koray'ın görünce bi an panikledim Serdar'ı görmemeliydi.
Tam ona doğru adımlarımı çevirdiğim sırada belimde hissettiğim el ile korkuya kapıldım.
Bağırarak"Serdar yeter artık!" onu omuzlarından sarstım.
Sesimi duyan Koray bi bana bi Serdar'a baktı ve sessizce yanımıza geldi.
"Noluyo burda,Alev iyimisin" dedi Koray.
"İyi-" dememe fırsat kalmadan"Sana ne be kardeşim işine bak "diyerek yine belimden tutup kendine çekti.
Bunu gören Koray'ın gözleri ateş ediyormuşçasına parladı.
Yumruğunu Sedar'ın suratına geçirdi ve Serdar yere yığıldı.Buna ne kadar sevinsemde "Koray naptın sen yani Koray abi" dedim.
Öfkeli gözleri bu seferde beni buldu.
"Lan çocuk bıraksak neler yapıcak sana farkındamısın.
Bu ne zamandır oluyor,ayrıca abi deme bana ya!" diyerek çıkıştı.Hayla yerde olan Serdar "o benim" dediği sırada bi tekmede ben geçirdim karnına.
Çok iyi geldi yanlız.
Derin bi nefes vererek"Okula başladığım ilk günden beri" dedim sıkıntıyla.
"Ve ben bunu yeni öğreniyorum öylemi" diye sesini yükseltince istemsizce irkildim.
İrkilmemi fark edince derin bi nefes alarak sakinleşmeye çalıştı.
"Sen zaten askeriyeyle uğraşıyorsun seni rahatsız etmek istemedim bu gereksiz konu için" dediğimde gözlerinde ufak bi kırgınlık gördüm.
"Ne kadar ,neyle uğraşıyor olursam olayım sen her şeyden önemlisin herşeyden anlıyormusun.
Ayrıca sen beni bu dünya üzerinde rahatsız etmeyen tek kişisin"dedi.Son söylediğine istemsizce güldüm çünkü eskiden ne zaman yanıma gitsem beni rahatsız ediyorsun diyerek kovalardı.
O da bunu hatırlamış olucakki ufak bi tebessüm oluştu dudaklarında.
"Off gidelim hadi yeter gerginlik "
diyerek koluna girip otu çekiştirdim.
Kolunu tutan ellerime baktı ve adem elmasının hareket ettiğini gördüm.
"Tamam hadi bin arabaya" dedi.Arabaya binince
"Sen normalde çıkışta gelmessin noldu?" diye sordum.
"Hiç canım istedi" dedi.
Onaylayan bi kaç mırıltı çıkarıp dışarıyı izlemeye başladım.
"O or- neyse o çocuk bi daha sana yaklaşırsa bana söylüyorsun tamam mı?" dedi.
"Tamam Koray" dediğimde dudaklarında anlamsız bi gülümseme vardı.
Evin önüne geldiğimizde arabayı park etti ve biz arabadan indik.
Eve doğru geçerken onu bırakmak istemiyordum ama bırakmam lazımdı.
Dairenin önüne geldiğimizde
"Görüşürüz Koray" dedim.
"Görüşürüz civcivim" dedi.Bana civcivim dedi ilk defa.
Yanaklarımın kızardığına emindim.Eve geçtiğimde içimde garip bi his vardı.Ne oluyor du ki bana...

Alev 'e ne oluyor sizce?

Yoğun istek üzerine(azra'nın isteği üzerine Alevin kardeşinin adı Mert oldu.Kesin zorla değil djdjsjsj)

Serdar'ı sevdinizmi djdj

İlerde görsekmi acaba Serdar'ı

Buraya kadar okuduysan bi yıldıza bassan olarmiii 💗🐣💗🐣💗🐣💗🐣💗🐣💗🐣💗🐣💗🐣💗🐣💗🐣💗🐣💗🐣💗