"အသက်ရေ ကိုယ့်အသက်ဘယ်မှာလဲဗျာ"
"ခြံထဲမှာကိုကို"
Gemကfotကိုခြံထဲသွားတာ လုံးဝကိုမကြိုက်ပါဘယ်ကြောင့်လဲဆိုတော့fotခြံထဲတစ်ခါသွားရင် ပုရွက်ဆိတ်နီတွေကိုက်ပြီးသူ့အသက်ခြေသလုံး တွေအနီအရာတွေနဲ့ပြည့်နေလို့ပဲဖြစ်သည်။
အခုဆို gemတို့ဒီမှာနေလာတာ 1နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ရှိပြီပဲပြောရပါမည်။gemအဖွားနဲ့ကနေ့တိုင်းစကားပြောဖြစ်ပြီး အမေကတော့gemကိုတောင်မေ့နေတဲ့အရိပ်အရောင်ပြတယ်လို့ပါပြောပါသည်။ခြံထဲက ကလေးပေါက်စလေးဆီသွားရပါဦးမည်ဟု ပါးစပ်ကရေရွတ်ကာ ထွက်လာခဲ့သည်။
"အသက်ပေါက်စ ကလေးရေ ဟာဗျာ တွေ့လား ကိုကို့သဲ ခြေသလုံးတွေနီနေပြီဗျာ ဆလပ်ရွက်ကိုအကိုတော်ကြိုက်သလောက် ကျွန်တော်စိုက်ပေးထားတယ်လေဗျာ နောက်မှ သုပ်ပေးပါ့မယ် အခုလာပါဗျာ"
"ကိုကို့ကလဲ စားချင်တာကို ကျွန်တော်က"
"လာကိုယ်ချီမယ်"
ဟုပြောကာ ပိစိကွေးလေးကို မ သွားလေသည်။အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ အိပ်ရာပေါ်ချကာ ပါးလေးကိုတစ်ချက်နမ်းပြီ ခြေသလုံးလေးကို ဆေးလိမ်းပေးနေသည်။
"ကိုကို့"
"ဗျာ.."
ကိုကိုဟုခေါ်ပြီးဘာမှမပြောသောသူ၏အသက်ကိုအောက်ခြေကနေမော့ကြည့်တော့ အလိုမကျတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့တစ်ခုခုကိုစဥ်းစားနေပုံပေါက်တာနဲ့ဆေးကိုသာသေချာဆက်လိမ်းပေးပြီးပြုံးနေမိသည်။
"ကိုကိုကျွန်တော့်ကိုဘာလို့ချစ်တာလဲ"
"ပြောရရင်တော့အရှည်ကြီးပဲကိုယ့်အသက်လေးရေ လာပါ ကိုယ်တို့အောက်ဆင်းရအောင်"
"အွန်းပါ"
သူ့အသက်လေးအနာရတာကအစမကြိုက်တာမို့ချီပြီးအောက်ထပ်ကိုဆင်းခေါ်သွားခဲ့သည်။gemက သူ့အသက်ကိုအစစ အရာရာအလိုလိုက်ထားတဲ့သူမို့ fotလေးဆိုးသမျှခံရပါသည်။တစ်ခုခုဆို ကိုကိုလို့ခေါ်တာနဲ့တင်အရေပျော်ပါတယ်တဲ့။
SW
"မောင်"
"ဗျာ"
"ငပုတို့ပျောက်တာကြာပြီနော်"
