රාව සුසුම්..

12 කොටස

රාව සුසුම් 🌿
.
12 කොටස
.
.
.
.

ඉඳින්... අමතකද.. ඇය.. සරූ.....    ඔහු ඉදිරියේ පාලනය වන්නට ඇයට නැහැ වුවමනාවක්.. ඒ දෑස් මත්ව ගොස් ඔහු වෙනුවෙන්... පතන්නෙ ඔහුම පමණයි මැරෙන තුරාවට...   

                             ඉදිරියේ වූ කණ්ණාඩියෙන් තමා දෙස බලා සිටින දිල් රූ වෙත ඇය යන්නට වුනේ කණ්ණාඩියෙන්ම ඔහුගේ දෑස් දෙස බලා ගෙනම... තවමත් ඒ මුහුණේ වූ සරාගී සිනාව පහව නොගොස් ඇත.. ඇය ඔහු වෙත සෙමෙන් අඩි තැබුවේ ඔහු නොසෙල්වී ඇගේ ගතේ ලාලිත්‍ය ඇගේ ගමනේ වූ ලාලිත්‍ය දෙස විටෙන් විට බලද්දීයි...

                                ඔහුගේ පිටුපසින් පැමිණ ඒ විසල් පිටට සිය කොපුලක් තබමින් ඔහු ව වැළද ගත්තේ ඒ පිරිමි පපුව වටා දෑත් යවා සෙමින් සියුම්ව පිරිමදිමින්..

                                ඔහුට ඇගේ අතැගිළි පහස, ඇගේ නාරි දේහයේ වූ උණුහුම දරා ගන්නට නොහැකි වුවත් ඔහු ඉවසා ඇයටම ඉඩ දී බලා සිටියේ තම පපුව පුරා දිවෙන ඇගේ සිහින් වූ දිගැටි වූ අතැගිළි දෙසයි..

                              ඔහු නැවතත් ගෙල ඔසවා බැලුවේ කණ්ණාඩියෙන් ද ඇගේ අතැගිළි චලනය දෙස බැලීමට...

                                  මෘදු වූ ඇගේ පහස හමුවේ තම ළය මෙන්ම කුසද පිරිමදිමින් තම හැගීම් අවුලුවන ඇගේ එක් අතක් ඔහු තම සුරතට මැදි කර ගත්තේ ඇය ඔහුගේ පිටට බර කර හුන් කොපුල ඉවත් කරමින් දෙතොල් තැබුවෙ තදින්මය..

                               ඇගේ එක් අතක් තම දකුණු ලයට ඔහු තද කර ගනිද්දී ඇය ඇගේ අනෙක් අත ඒ සිරුර පිරිමදිමින් රැගෙන ආවෙ ඔහුගෙ වම් පස ඉන දෙසට.. ඔහු වෙතටම ඇලී සිටි ඇය අල්ප වූ ප්‍රමාණයක් ඔහුගෙන් ඈත්ව ඔහුගේ හැඩි දැඩි  විසල් පිට පුරාවටම සිපුම් තැබුවේ ඔහුගෙ පිට මත වූ දිය බිදු වලින් ඇගේ දෙතොල්ද නැහැවී යන විටයි.