"Bazen keşke onun yerine ben ölseydim dersiniz.
Çünkü eğer kaybettiğiniz kişinin yerine siz ölmüş
olsaydınız daha az acı çekerdiniz..."
ARDA DİNÇER'İN ANLATIMIYLA
İstanbul'da verdiğim son 57 konserimin hiçbirine gelmedi. Normalde hepsine gelirdi ve hepsinde de en önlerde otururdu. Üstelik en ön sıralar çok pahalı olurdu. Ve tam 4 yıl 11 ay 23 gün önce beni takipten çıkmış. Bu seni niye bu kadar ilgilendiriyor dediğinizi duyar gibiyim ama galiba ben o kıza aşığım... Yani kızı ilk gördüğüm anda bu kız benim için yaratılmış dedim. Hele o kenafir gözleri beni benden aldı. Ama dediğim gibi yaklaşık 5 yıldır hiçbir konserime gelmiyor. Ama artık anladım benim bu kızla evlenmem gerekiyor.
Dün deli cesaretimle kendime Instagram'dan bir fake hesap açtım ve ona takip isteği gönderdim. Galiba boşluğuna geldi tam 1 dakika 35 saniye sonra isteğimi kabul etti. Ve fotoğraflarına girdim. Sonra 'Abi bu kız dünya güzeli kimsenin bu kızdan haberi yok mu?' deyip söylendim. Bu kız benim olacak bir köşeye yazın.
Aslında fotoğraflarımızı yan yana getirdiğimde o kadar yakışıyoruz ki... Ama kafamda olan soru " Neden yıllardır konserlerime gelmiyor ve beni niye takipten çıktı?"
1 hafta sonra...
Bugünde diğer günler gibi harika bir gün. Çünkü artık onun hesabını takip ediyorum. Bazen İç sesim:
" Arda sen salaksın. Bunu o kızı gördüğün ilk an yapsaydın ya gerizekalı."
" Haklısın İç Ses bu arada iltifatların için teşekkür ederim."
" Bir şey değil..."
Hadi gelin hesabında bir sörf yapalım. Bugün şanslı günümdeyim galiba yeni bir gönderi paylaşmış, hemen bakalım. Hayır, bu o kız olamaz. Olamaz Arda bu kız o kızın ablası mı yani? Böyle bir şey olması imkansız hayır ya...
İç sesim bani rahatlatmaya çalışsa da gördüklerime göre bunlar gerçekti. Şelale Beyza'nın ablasıydı ve hiç kimse bu gerçeği değiştiremeyecekti.
ŞELALE'NİN ANLATIMIYLA
"Galiba uyanıyor, iyi misin Şelale?" kulaklarıma gelen sesle yavaş yavaş gözlerimi açmaya başladım tam Yağız'a cevap vermek için doğulmayı denedim ama başarısız oldum.
"Şelale kendini yorma dinlen, hadi sen biraz daha uyu bu gece hastanedeyiz zaten." diye Yağız beni durdurdu.
"Yağız ne olur burada kalmayalım eve gidelim. Hastane ortamı bana onu hatırlatıyor anne baba ne olur bir şey söyleyin yoksa bu sefer bunaltıdan gerçekten öleceğim." dedim. Yağız ağzını açtı tam cevap verecekken annem araya girdi:
"Şelalem kızım bak hastanedeyiz tamam doktordan izin almaya çalışırız ama ölüm falan deme kızım zaten seni yerde öyle görünce elim ayağım titredi, ne yapacağımı bilemedim. Lütfen o kelimeyi alma ağzına." annemin gözleri dolmuştu. Babam da belli etmemeye çalışsa da gözleri dolmuştu.
"Ben bir su alayımda geleyim bir isteği olan var mı?" diye sordu kısık sesiyle. Kimseden ses çıkmayınca o da kantine su almaya gitti. Bende yalvara yakına annemi doktorla konuşması için ikna ettim ve odada Yağız ile beraber kaldık.
" Araba marka seçeneklerini bulabildin mi Yağız?"
" Buldum Şeloş ama kötü bir haberim var."
" Ne kadar kötü?"
