Bir ailesi vardı Gece'nin tabii onlara aile denirse.Annesi Selma Karaca daha kendi karnındayken,ağır ilaçlar içerek öldürmeye çalışmıştı Gece'yi.Babasıda annesinden farklı değildi.Gece yaşamasın istemişlerdi.Ne kadar ölmesini isteselerde Gece yaşıyordu.Gece bunu ne kadar istemesede yaşıyordu.Hiç aile sevgisi görmemişti.Dostum diyebileceği iki arkadaşı vardı sadece.Okula bile zar zor gidiyordu.Üniversite sınavını kazanmıştı fakat ailesi yüzünden gidememişti.Oysa ki çok istemişti bu şehirden gidip başka bir şehirde okumak.
Gece bu akşam yaşanacaklardan habersiz yatağında uzanarak bir şarkı mırıldanıyordu.Şarkı söylemeye kendini o kadar kaptırmıştı ki annesinin ve babasının bağırış seslerini duymuyordu ta ki kapısı sert bir tekmeyle açılana kadar.Odaya gelen babasıydı.İçmişti.Halinden anlamıştı Gece.Korkuyla yerinde toparlandı.Babası üzerine doğru yürümeye başladığında daha da irkildi.Anlamıştı Gece.Kaçış yoktu babasından.Bu yüzden yediği darbeye direnmedi.Artık acı çekmeye bile mecali kalmamıştı.
Babası art arda küfürler savurarak vuruyordu kızına.Acıma duygusu yoktu onun lügatında özellikle kızına karşı.
Gece yorulana kadar durmayacağını biliyordu.Direnmenin bi manası yoktu.Biliyordu.Annesinin umurunda bile değildi.Babası art arda darbeler indirirken bir kere bile engel olmamıştı.Gece de bilmiyordu nasıl nefretlerini bu kadar kazandığını.
Gece artık kan kusmaya başlamıştı.Yine de durmadı babası peş peşe darbeler vurdu.Gece'nin artık hareket etmeye mecali yoktu.Kendinden geçmişti.Babası art arda darbeler indirirken Gece daha fazla dayanamayıp bayıldı.Babası yine durmak bilmedi.Daha sert vurdu.Bir kere bile kızım demediği kızın çektiği acı umurunda bile değildi.Bir süre sonra vurmayı bıraktı.Ama Gece bayıldığı için değil kendisi yorulduğu içindi.
Gece zorlukla açtı gözlerini hareket etmeye mecali yoktu.Kendini kaybetmişti.Tahammülü kalmamıştı artık bu acıya.Göz yaşları içinde duvarı izledi.Tutamıyordu artık gözyaşlarını olmuyordu.Bir süre sonra babası hiç bir şey olmamış gib gelip;
"Kalk yemek hazırla" dedi ve gitti.Gece zorlukla yataktan ayağa kalktı.Yemek hazırlamazsa daha fazlasını yapacağına adı gibi emindi bu yüzden kalkıp yemek hazırladı ve sonra tekrardan odasına çekildi.Aynada kendine baktığında halinden utandı.Okula bile gitmeye utanıyordu bu şekilde babası her bu şekilde dövdüğünde aldığı kapatıcıyla yüzündeki morlukları kapatıp öyle okula gidiyordu.
Sırt üstü yatağına uzandı ve düşünmeye başladı Gece.Düşünüp her şeyi kafasında kurduktan sonra yataktan kalkıp büyük bir sırt çantası aldı.İçine gerekli olabilecek her şeyi koydu.Ve büyük zorluklarla aldığı,babasından ve annesinden saklamak için kendini paraladığı kemanını sakladığı yerden çıkartıp çantasına koydu.Evdeki herkesin uyumasını beklemeye başladı.
Bu gece her şey onun için çok değişecekti.Artık bu eziyete tahammülü yoktu.Bu zulüme son vermenin artık zamanı gelmişti.Bunu başaracağına inanıyordu.Anne ve baba denecek o kişilerden artık kurtulmak istiyordu...
Yeni kurgumun Giriş bölümü.En kısa zamanda ilk bölümü yazıp yayınlayacağım.Yazım hataları olabilir şimdiden özür dilerim.Umarım beğenirsiniz💙
