Gece
Beklediğim an gelmişti.Evdeki herkes uyumuştu.Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.Çantamı alıp odadan çıkmadan önce yüzümdeki morlukları bir kapatıcı yardımıyla kapattım.Ardından parmak uçlarımda ilerleyerek evin kapısına doğru gittim.Kapı kolunu sessiz bir şekilde aşağı çekerek kapıyı açtım.Hızlı bir şekilde ayakkabılarımı ayağıma geçirip kapıyı kapattım.Koşar adımlarla merdivenlerden indim.Dışarı çıktığımda derin bir nefes almıştım.Saat neredeyse 12 olmuştu.Şu andan sonra ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu.Çantamda bir miktar para vardı ama beni fazla idare etmezdi.Yürürken bir yandan da ne yapacağımı düşünüyordum.
Bir süre düşündükten sonra kısa bir süre arkadaşımda kalmaya karar verdim.Telefonumu çıkarıp Yakın arkadaşım Eflal'i aradım.Kısa bir süre sonra telefonu açtı.
"Eflal bir süre sorun olmayacaksa sizde kalabilir miyim?"
"Tabii ki kalabilirsin ama bir sorun mu var?"
"Teşekkür ederim gelince her şeyi anlatacağım."
Eflal'le konuştuktan sonra yürümeye devam ettim.Evleri çok uzak değildi.Yürüyerek gidebileceğim bir yerdi.Kısa bir süre sonra evlerine geldim.Zili çaldım.Kapı bir süre sonra açıldı.Eflal'in ailesi sevecen biriydi.Beni hiç sorgulamadan içeri almışlardı.Annesi Zeynep abla çok tatlı biriydi ne zaman evlerine gelsem beni çok güzel karşılardı.Babası Erhan abide Zeynep abla gibi biriydi.Onlarla bir süre oturup sohbet ettikten sonra Eflal'le beraber odasına geçtik.Eflal gerçekten iyi bir dosttu.Her durumda yanımdaydı.Odaya girdiğim an Eflal yatağa oturup "Anlat bakalım neler oldu." Dedi.Onu fazla geçiştiremeyeceğimi bildiğim için her şeyi kısaca anlattım.Anlattıklarıma fazlasıyla sinirlenmişti.Ailesine söylememesi için ikna etmek zor olmuştu.
"Bu kadar uzun süre bunları nasıl bana anlatmazsın!"
"Anlatacak gücü kendimde bulamadım." Dediğimde derini bir nefes aldı.Ve yanıma gelip bana sarıldı. "İstersen uyuyalım.Dinlenmeye ihtiyacın vardır."dedi başımla onayladım.Beni misafir odasına götürdükten sonra kendiside uyumak için odasına gitti.Uyumadan önce yüzümdeki kapatıcıyı temizledim.Yatağa uzandım ve bir süre sonra kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.
****
Sabah yüzümde büyük bir acıyla uyandım.Bu acı uzun süre geçmeyecek gibiydi.Kalkıp lavaboya gittim.Yüzümde ki morluklar yüzünden yüzüme bakamıyordum çünkü baktıkça kendimi kötü hissediyordum.Yüzümü yavaşça yıkadıktan sonra yüzümde ki morlukları Eflal'in ailesinin öğrenmesini istemediğim için kapattım.Odadan çıktığımda Eflal'i gördüm.
"Günaydın Gece"
"Günaydın Eflal"
Beraber oturma odasına doğru ilerlemeye başladık.Bir süre orada oturup sohbet ettikten sonra Zeynep ablanın "Kahvaltı hazır" diyen sesini duyduk.Beraber kalkıp mutfağa doğru ilerledik.Erhan abi erkenden işe gitmiş olmalıydı çünkü mutfakta değildi.Oturup kahvaltı etmeye başladık.Bugün iş bulmak için bir kaç yere bakacaktım.Canlı müzik yapan herhangi bir kafede keman ve ya gitar çalabilir hatta şarkı da söyleyebilirdim.Keman ve gitar çalmayı ailemden gizli müzik kursuna gittiğim zamanlarda öğrenmiştim.Gerekli olan her şeyi öğrendikten sonra kursa gitmeyi bırakmıştım.
Zeynep abla "Gece yüzündeki morluk ne?" Dediğinde afalladım.Kahretsin bir yeri kapatmayı gözden kaçırmıştım.
Eflal "ben daha fazla dayanamıyorum" deyince öksürmeye başladım.
"Anne Gece babasından şiddet görüyormuş." Dediğinde ikisinede bakmadan sandalyeyi geriye doğru iterek hiç bir şey demeden ayağa kalktım.Eflal'in onu uyarmama rağmen annesine söylemesi beni sinirlendirmişti.Misafir odasına girip kapıyı kapattım ve kapının önüne çöktüm.Sebepsizce ağlamaya başladım.Olduğum yerden kalkıp yatağa uzandım.Bir süre sonra Zeynep abla kapıyı tıklatarak "Gece biraz konuşabilirmiyiz?" Dediğinde yaşananlardan kaçamayacağımı bildiğim için gelmesini söyledim.
"Babanı bugün içinde ihbar edeceğim.Sende istediğin kadar burada kalabilirsin."
"Teşekkür ederim ama Size yük olmak istemiyorum.En kısa sürede bir iş bulup çalışmaya başlayacağım."
"Yük olmazsın sen bize.En azından bir iş bulana kadar burada kal" Başımla tamam der gibi bir işaret yaptığımda gülümsedi.
"Eflal'e bana anlatmasından dolayı sinirlendin ama anlatması doğru olandı.Eğer anlatmasaydı baban sana dışarı çıktığında tekrar zarar verebilirdi."
"Sorun değil.şimdi biraz yalnız kalmak istiyorum sonrasında iş bulmak için dışarı çıkacağım." Dediğimde odadan çıktı.Bir süre sonra Odaya Eflal geldi.
"Özür dilerim Gece.Dayanamadım daha fazla baban bundan daha fazlasını yapabilirdi."
"Sorun değil Efal" dedikten hemen sonra bana sıkıca sarıldı.Yüzümde buruk bir gülümseme oluştu.
"Hazırlanmam lazım" diyerek ayağa kalktım.
"Nereye gidiyorsun?"
"İş arayacağım"
"Bende geleceğim seni yalnız bırakamam" dediğinde gerçek anlamda gülümsedim.Gerçekten iyi bir dosttu.Eflal hazırlanmak için odadan çıktığında bende çantamdan kargo pantolon ve bir tshirt çıkardım ve hemen üzerime geçirdim.Yüzümün her yerindeki morlukları kapatmaya özen göstererek kapatıcı kullandım.Odadan çıkıp Eflal'in hazırlanmasını beklemeye başladım.Eflal odadan çıkınca evden çıktık ve yürümeye başladık.
