1.1 (hayal kırıklığı )

6 0 0
                                    

...Veee o meşhur alarm sesi "uyan yeğen uyan" duyduğum sesle irkildim.Okul hiç bitmeyecekti değil mi.. söve söve yataktan kalkmıştım şimdi ne giysem diye düşünüyordum. Bence bir şort ve oversize bir tişört günü idare edebilirdi uğraşamazdım ben her halim ile güzeldim.
üzerimde beyaz oversize bir tişört ve genişçe bir kıravat taktım altıma ise siyah mini bir şort giydim. Aşağıdan annemin kahvaltıya çağırma sesini duyup aşağı inmiştim . Babam öldüğünden beri kahvaltı sofrasının tadı çıkmıyordu onu çok özlüyordum öleli daha 1 ay olmuştu.
annem bir anda "ne düşünüyorsun mert yemeğini yesene" dedi bende ona
"babamı çok özlüyorum anne." dedim annen bir anda suratı asıldı anlayamadım sanki bir şey söylemek istiyordu ve söyleyemiyor gibiydi.
"bir şey mi oldu anne neden yüzük asık" dedim öylece yüzüme sadece bakmıştı.
"bu akşam birisini yemeğe davet edeceğim mert lütfen ona iyi davran" demişti.
"kim geliyor ki anne ?" bu sorumla yüzü daha da solmuştu umarım aklımdaki şey değildir sonuçta babam daha yeni öldü değil mi-
"mert bunu şimdi söylemek istemezdim ama ben gelecek olan kişiyle ciddi düşünüyorum" dedi..
şaka olmalıydı..
daha yeni öldü babam.
duyduğum şey işe dumura uğramıştım ve biraz da olsa şokum geçtiğinde hiçbir şey diyemeden evden çıktım çünkü gerçekten çok kötüydüm ve şuan annemi görmek istemiyordum. O BANA KALAN TEK KİŞİYDİ.
okula otobüsle gitmek istemedim bir süre düşünmek istedim devamsızlığım çok azdı okula gitmek zorundaydım. Kim sikerdi okulu diye düşünerek geri dönmeye karar verdim ama nereye dönecektim orası benim evim
gibi hissettirmiyordu artık.
kendimi hiç bilmediğim bir sokağa attım.
sokağın duvarına yaslandım ve oturdum sadece yanlız kalmak istiyordum. Düşünmek anlamak istiyordum. Omuzuma dokunan el ile irkildim ve eli koyan kişiye baktım .
Bu da kimdi amına koyayım?

güzel çocuk? bxb Where stories live. Discover now