Artık dayanamaz hale gelmiştim. Evimden yarın kovulacaktım. Neredeyse deliriyordum
Sigara paketimdeki son sigarayı çıkartıp aşağıya baktım
"Sonunda kurtuluyorum"
Kıkırdayıp parmaklarımın arasındaki yanan sigarayı dudaklarıma götürdüm
"Hak etmemiştim hiç birini"
Tekrardan gülümseyip aşağıda tartışan çifti izlemeye başladım
Kız, erkeğin onu aldattığını söylüyordu erkek ise kendi ihtiyaçlarının olduğundan bahsediyordu
Herkes acınası haldeydi. Yada sadece bendim acınası olan
Sigaram düşünceler arasında bitmişti kolayca
Kendime verdiğim sözü tutacaktım şimdi
"Evet seungmin... Nasıl anlaşmıştık? Sigara paketin bitince buradan atlıyacaktın"
Yine gülümsedim ve çiftin buradan uzaklaştığını fark ettiğimde derin nefes aldım
"1..."
"2..."
Aradan 10 saniye geçmişti
"Veee.. 3!"
Kendimi ölümün kollarına bırakıp aşağıya atladım
Gözüm açıktı. Gökyüzünü izledim aşağıya düşene kadar
Bütün hayatım gözümün önünden geçti hızlıca, hani filmlerde olurya baş roller ölmeden önce hayatına dair bir sürü güzel anı görür. Ama ben kim seungmin'dim? Doğmam bile benim için kötü bir anıyken anılarımmı güzel olucaktı?
Peki... Ben bunları düşünürken neden gözlerim hala açık ve gökyüzüne bakıyordu?
Hiç bir yerim ağrıyordu bile?
Tanrım... Neredeyim ben?
Yattığım yerden kalkıp vücudumu inceledim. Çizik bile yoktu
Kulaklarıma bir ses doldu
"Şeyy... merhaba?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
paralel evren // chanmin
Fanfictionİntihar etmek isteyen ve hayatta hiç bir zaman iyi bir yer edinememiş seungmin, bir gün canına tak ettiği zamanda minik ve kötü anılar birikmiş evinin balkonundan aşağıya atlar. Ama seungmin ölmek yerine zaman sıkışması yaşayarak başka bir paralel'e...
