paralel evren // chanmin

0.1 -seungmin's travma

"Bak sen! Hem kardeşi gibi olmuyor üstelik ona el kaldırıyor!"

Benim suçum yoktu ki? Ama anlatsam dahada vurucaktı

"Baba dur lütfen"

Elini kaldırıp son kez vurdu yüzüme

"Evden çıkıp gidiyorsun ve birdaha gözüme bile gözükmüyorsun!"

Yerden kalkamuyorken kendime nasıl kalacak yer bulacaktımki?

Babam odayı terk ettikten sonra kanlar içerisinde beni kıkırdayarak izleyen kardeşime baktım

Ona vurmamıştım bile

"Çok komiktin"

Eğlencesiydim ben kardeşimin

Oda odadan çıktıktan sonra artık benim olmayan odama baktım. Kısa zamanda buradan gitmezsem daha kötü olucaktı

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Odamda bulduğum bir kaç yara bandıyla yaralarımı kapattım ve yüzümdeki kanları temizledim. En azından az önceki gibi değildim

Bavulumu topladıktan sonra son kez anneme bakıp çıkıcaktım. Ama annem bana sadece iğrenerek bakıyordu

"Ben gidiyorum kendine iyi bak anne"

Cevap vermeden mutfaktan çıkıp gitti.

Seslice nefes verip toparllayarak dışarı çıktım

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Gece uyumaya planladığım bankın üzerinde oturmuş uzaklara dalmıştım

Hayır intihar etmiyeceksin seungmin

Bu kadar güçsüz olamazsın

En azından savaşmalısın

Değilmi seungmin?

Abim olsaydı öyle yapardı

Bende onun gibi güçlü olucaktım. Ölümüm kendi ellerimle olmuyacaktı onunki gibi

Belki bir hastalık yüzünden belki kaza. Ama kendi elimden olmayacaktı

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Aradan 3 ay geçmiş ben iş bulmuş ve ev tutmuştum kendime

Yine işten eve dönerken geçen para için altına girdiğim adam beni kıstırdı

"Bügun ihyiyacım var güzellik"

Titrek nefes vererek konuştum

"Artık paraya ihtiyacım yok"

Soğukluğum sesimden belli olurken adam saçımı tutup sertçe kendine çekti

"Ah!" Ben acıyla inlerken o ise pis pis sırırıyordu

"Sana soru sormadım. Evime geliyorsun"

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

"Para hak etmiyorsun bu seferlik çok iş çıkarttım başıma"

Yine yüzüne o pis sırıtışını takındı

"İyiydin yine"

"Bırak beni lütfen"

Saçından tutup yüzünü yüzümle hizada tuttu

"Nedenmiş?"

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Sonunda kaçmıştım ama polise söyliyemedim. Reşit değildim ve beni buldukları an aileme geri gönderilerdi

Zaten bunca zaman bilere bile aramadılar beni

Hayatımı düzene sokabiliceğimi düşünmüyordum ama deneyecektim

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

"Seungmin işleri çok aksatıyorsun"

İş yerinin patronun odasındaydım

"Efendim cidden bir daha olmicayak bu"

Patron gergince güldü

"Bunu 4. Diyişin seungmin. Üzgünüm ama seninle çalışamayız"

Başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü.

Uzun süre ikna etmeye çalıştım ama patron hiç oralı olmamıştı. Şuan ise evime dönüyordum

Yakın zamanda ödeyemediği kiram için beni çıkartıcağına emindim

Evime vardığımda içeri girdim ve kendimi koltuğa bıraktım.

Derin bir uyku çekicektim. Yarın yapacağım şeye hazırlıktı bu

Derin uyku...