Biliyorsunuz uzun zamandır diğer kitabıma bölüm atamıyordum çünkü mental olarak yok olmak üzereydim, ki hâlen öyleyim. Ama artık toparlamaya çalışıyorum, ne kadar toparlanabilirse. ❤️🩹
Ve ben fark ettim ki sezon başında itibaren yazmak çok zormuş, çünkü gerçekten aklıma günlerce hiçbir fikri gelmedi, ben de ona kısa bir süre ara verip bu kitaba başladım. 🌿
( Birazcık ayran gönüllü olmuş olabilirim, lütfen kızmayın. 🫠 )
Bu kitaptan daha ümitliyim, çünkü 2. sezon için şöyle oturup bir araya gelip teoriler oluştursak onlarca teori oluşturabiliriz. 💪🏻
Diğer kitabı boşlamayacağım, içiniz rahat olsun. ✨
Artık başlayabilirizz. 💕
İyi okumalar canlarımm. 🤍
💔🥀
Cüneyd uzun zaman sonra surlardaydı, ama bu seferki sebebi çok başkaydı.
Bu sefer yok olmak için gelmişti.
Babasına çok hızlı güvenerek hataların en büyüğünü en baştan yapmıştı. Şimdi sadece acı bir şekilde yok olmayacaktı, aynı zamanda dergâhtaki tüm fanilerin, gözbebeğinin de hakkına girmiş olacaktı.
Ama ona göre yaşamaya hakkı yoktu artık Cüneyd'in. Yıllarca düşünmüş, hatta amcasını öldürmeye dahi kalkmıştı annesinin ölümünden sorumlu tutarak.
Ama hiç düşünmemişti ki annesinin ölümünün kendi ağzından çıkan iki kelime yüzünden olduğunu.
Cüneyd vücudunun her bir zerresinde hayatında hissetmediği kadar acı hissediyordu. Bu acı hem vicdanın ona verdiği azabın, hem kendisine güvenip ardına düşen fanileri yarı yolda bırakmanın, biriciğini, kendisine her daim güvenen tek insanı acılarla baş başa bırakmanın verdiği acıydı.
Aklı hiç olmadığı kadar yerinde değildi. Kuş sesleri geliyordu başının üstünden, lakin gözleri ile görmese onların kuş sesleri olduğunu kesinlikle algılayamazdı.
Bir adım attı Cüneyd yok olmak için. Yüreğindeki ses bunu yapmaması için bağırıyordu, lakin Cüneyd o sesi susturmak ve bir an önce çektiği bu acıdan kurtulmak istiyordu. Öylesine aklını kaybetmişti ki, kendini boşluğa bırakırsa bütün acılardan kurtulacağına tamamen inanıyordu.
Ama bu işin ahireti de vardı.
Cüneyd'in iki ayağının da yarısı boşluktaydı. Kendini birkaç milimetre oynatsa boşluğa düşmesi an meselesiydi. Bunu yapması Cüneyd için çok kolaydı, lakin Cüneyd esen rüzgarı hissetmekten kendini alıkoyamıyordu. Nedenini bilmiyordu, bilmek için de kendini zorlamadı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
