Ölüme çok yakın olduğum an Steve benim için bir şey yapmıştı. Beni öldürecek olan adamı kendi elleriyle öldürmüştü. En yakın arkadaşını, dostunu, geçmişindeki tek kişiyi benim için öldürmüştü.
Ardından da bir sinir krizi geçirmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AKŞAM 21.10
Her yerde yıkım vardı sadece. Kan, ter ve gözyaşı hakimdi. Binalar yıkılmıştı, yerlerini tozlar kaplamıştı. Acı bir uğultu ulaşıyordu kulaklarıma. Hafızam yavaş yavaş yerine gelirken son yaşadıklarımı hatırlamaya başladım.
Bucky Barnes, Kaptan Amerika'nın daha doğrusu Steve Rogers'ın en iyi arkadaşı.
Ölmüştü.
Steve onu öldürmüştü.
Steve Rogers şu hayattaki en değer verdiği kişiyi öldürmüştü.
Benim için Bucky Barnes'ı öldürmüştü.
Öldürdüğü sadece Bucky değildi, geçmişiydi. Bucky ile beraber geçmiş anılarını, hayatının büyük bir bölümünü ve gelecekteki hayallerini öldürmüştü ve bunu sadece benim için yapmıştı.
Kulaklarıma gelen bu acı uğultu Steve'e aitti.
Tozların arasından kalkıp ona baktığımda bedenini görebiliyordum. Steve'in kucağında ölü yatan bir adam vardı ve Steve ona sıkı sıkı sarılmış, hıçkırarak ağlıyordu.
Steve'i ilk kez böyle görüyordum. Daha doğrusu onu ilk kez ağlarken görüyordum. Ve daha kötüsü ilk kez onu sinir krizi geçirirken görüyordum.
Bu duruma nasıl gelebilmiştik?
*****
SABAH 09.10
"Birisi şunu oturtabilir mi lütfen?" derken acı kahvemi içmeye çalışıyordum fakat dikkatimi bir türlü sağa sola heyecanla giden Steve'den alamıyordum. Bir haftadır böyleydi. Bir hafta önceki görevde tüm Avengers bir üssü basmıştık. Hydra üssü olduğunu bilmiyorduk. Steve ilk görüşte anlamıştı elbette, ona göre planlar yapıp içeriye daldığımızda tüm planlarımızı altüst eden bir adamın bizi dondurucu makine içinde beklediğinden haberimiz yoktu.
Birden çok dondurucu makine vardı ve içinde de insanlar uyuyorlardı, ya da biz öyle sanmıştık. Onların hayati sonuçlarını değerlendirdiğimde 50 kişiden 49 kişinin öldüğünü fark etmiştim. Tek bir kişi yaşıyordu sadece. Thor burayı patlatmanın daha doğru bir karar olduğunu söylese de Steve o bir kişiyi kurtarmadan dışarı çıkmayacağını söyledi. Patron oydu ve o ne derse onu yapmak daha mantıklıydı.
Belki de şu hayatta emirlerini dinlediğim tek kişi Kaptan Amerika olabilirdi.
Natasha, Hulk, Clint ve Thor etrafa yayılıp herhangi bir ajanın olup olmadığına bakarlarken Steve ve ben de yaşayan tek kişinin olduğu dondurucu dolaba doğru ilerlemeye başladık. Makineye az bir mesafe kalmıştı, belki on adım belki daha az. Fakat Steve yanlış bir şeyler hissetmiş olmalı ki öylece durmuştu. Bir an için nefes bile alıp almadığından şüphe ettim.
