PALMİYE

2.Bölüm-Kaçış

Yeni bölüm geldi.
Lütfen oy vermeyi unutmayın!
İyi okumalar ☺

Nerden bilebilirdim ki beni iki karşı cephenin beklediğini.
----------------
"Duru neredeydin sen?"annemin bağırması ile irkildim.
Ardından babam"Bize aynı duyguları,hisleri tekrar mı yaşatmak istiyorsun?"diye ekledi.

Benim için endişelendiklerini
bile düşünmüştüm.Ama onlar yine beni şaşırtmayı başaramamışlardı.Tekrar eski olayın döndüğünü düşündükleri için korkmuşlardı sadece.

"Buradayım işte."diye tavır takındım.Aynı zamanda babetlerimi çıkarıyordum.
"Hiçbir yere gitmedim.İkna olduysanız ben yukarı çıkıyorum."
Bir şey söylemelerini beklemeden merdivenlerden koşar adımlarla çıkmak isterdim ama bu pek mümkün olmazdı şu durumda. Bu yüzden de topallayarak merdivenin başına geldim.Annemin "ayağına noldu?"demesiyle alayla sırıttım. Çünkü telaşlanmayı bile becerememişti. Sesi buz gibiydi.Hiçbir ifade barındırmıyordu.
"Yo yok bir şey. Sadece burktum."

"Ayağının topuğundaki kanlar bunu söylemiyor ama."

Ah! Ayağımın topuğu kanamadı ki benim sadece altı kanadı. Gözlerimi ayaklarıma çevirdim.
Gerçekten kan topuktaydı.Ya ne ara bulaşmıştı o kan oraya?.

"Tamam.Yalan söylemiycem.Kumsalda babetlerimi çıkarmış yürüyordum.Ayağıma cam kırığı battı."

Oflayarak konuşmuştum.Umursamaz olmaya çalışarak "Ben yatıyorum."bir şeyler söylemelerini beklemeden merdivenleri sendeleyerek çıkmaya başladım.Hoş söyleseler ne diyeceklerdi ki.

&&&&&&&&&&&&&&
Yataktan aniden sıçradım.
Büyük büyük solumaya başladım.
Yine benzer rüyalar görmüştüm.
Ne zaman bitecekti bu kabuslar.Başımı ellerimin arasına alıp sakinleşmeye çalıştım.Oflayarak kalkıp odanın içerisindeki banyoya yöneldim.
Yüzümü yıkayıp tekrar odaya geçtim.Üzerime pembe askılı alt kısımları bol olan bir tişört ve altıma da kot şort giydim.Kalemi,silgiyi ve Resim defterini alıp aşağı
indim.

Gözlerimle etrafı taradım.
Ortalıkta kimseler yoktu.
Hemen evden çıkıp dolaşmaya başladım.

Resim çizebileceğim bir ortam,bir manzara bulmalıydım.

Uzun arayışlarımın sonunda gözüme kestirdiğim inşaat binaya çıktım.Bağdaş kurup elime de defteri aldım. Bu benim alışkanlığımdı.Yetenekli olduğumu düşündüğüm birçok alışkanlığım vardı zaten.Dans etmek:Dans yarışmasında birinciliğim vardı.

Graffiti yapmak: Lisenin giriş duvarlarına az yapmamıştım. Zaten yediğim tüm cezalar bundan dolayıydı.

Ama bunlarla hiçbir zaman övünmemiştim.Kimseye bunları göstermek de istemiyordum. Dans yarışmasına da kendi isteğimle katılmamıştım elbette.Sırf okul kurtulsun diyeydi.Bu düşüncelerin arasından çıkıp 5.katında bulunduğum binanın
tepesinden aşağıya baktım.Çok uzakta denizin de gözükmesi iyi olmuştu.
Manzarayı daha da süslüyordu.

Aklıma birden dün kumsalda geçirdiğim olay geldi.Belki dün bana yardım eden kişi o adamlar değildi ama yinede o kişide pek güvenilir durmuyordu.Bu düşünceleri kafamdan atıp resmime odaklandım.

Kumsalın etrafını çeviren güzel yapraklı palmiye ağaçlarını,gülüp eğlenen çocukları,voleybol oynayan gençleri,denizde anne baba ve simite sarılmış bebeği.

Son yerleri de tamamlayıp resmi bitirdim. Harika bir şey olmuştu bu. Gülümseyerek Altına ismimi soyismimi de yazıp tamamladım.
Harbi ne kadar olmuştu benim fazla gülümsemeyeli.